تعارض در زندگی مشترک بوجود میآید و دارا بودن مهارتهای لازم برای رویارویی با تعارض ضروری است. زوجین میبایست بر مبنای احترام و اعتماد و تمرکز بر روی حل مشکل، تعارضات را به شیوههای احترام آمیز حل کنند.
زندگی مشترک که نگاهها و افکارهای متفاوت و مختلف وجود دارد یک امر بدیهی است و قرار نیست زن و شوهر، همیشه در کنار یکدیگر هم نظر باشند و گاهی اوقات نظر مخالف میتواند یک فرصت برای گفتگو باشد. مهارت گفتگو حلقهی مفقوده در زندگی مشترک خیلی از خانوادهها است.
حاتمی روانشناس درباره تعارض گفت: خود تعارض اصلا بد نیست. تعارض باعث تعالی زندگی میشود. تعارض جزئی از زندگی است. یکی از مواردی که بد است نحوه مواجههی افراد با این تعارضات است. اختلاف در همهی زندگیها وجود دارد. این که چگونه فرد با این اختلافات کنار بیاید، که در زندگی مشترک تنش ایجاد نشود، نکتهی مهمی است.
وی بیان کرد: یادمان باشد هیچ زندگی بدون تعارض شکل نمیگیرد. در روانکاوی معتقد هستیم که تمام زندگی حالت سینوسی دارد. روزهای خوب و بد وجود دارد. فرق زندگیهای خوشبخت با زندگیهایی که خوشبخت نیست در شکل سینوس است. در زندگیهای خوشبخت بیشتر روزها صعود است؛ و یک تنش و اختلاف نظری که در زندگی ایجاد شود سبب سقوط زندگی میشود.
احتمال بروز تعارض و اختلاف در خلال روابط بین زن و شوهر بیشتر است؛ زیرا زوجین زمان بیشتری در کنار یکدیگر هستند، اگر زوجین نسبت به حقوق و وظایف متقابل هم شناختی نداشته باشند، در روابط خود دچار مشکل میشوند.
وی تصریح کرد: بدون این که توجه کنیم که زن یا مرد باعث سقوط زندگی شده اند باید سریعا زندگی را به نقطه اول برگرداند و صعود شکل گیرد. ولی برعکس، در زندگیهایی که زوجین خوش بین نیستند، زندگی سقوط میکند و فرد در ذهنش سناریو سازی میکند و مطالب گذشته را مطرح میکند و قهر، کشمشها و تعارضها باعث طولانی شدن سقوط میشود.
اختلاف میان همسران امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است. بعضی از همسران فکر میکنند باید با کپی برابر اصل خود ازدواج کنند و تحمل هیچ مخالفت، سلیقهی متفاوت و نظر دیگری را ندارند.
بهترین راه حل برای حل تعارض، توافق طرفین دربارهی موضوع مورد اختلاف است. بهترین راه حل برای اختلافات زن و شوهر راه حلی است که در آن منافع هر دو طرف تامین شود.
حاتمی تصریح کرد: تعارض جز جدایی ناپذیر از زندگی افراد است. اگر زوجی بگوید که زندگی من هیچ گاه با تعارض همراه نبوده است سه حالت دارد. فرد به شما دروغ میگوید یا مفهموم زندگیرا نمیداند یا یک نفر در زندگی سکوت ممتد دارد. زندگی که زن و مرد با مدل ذهنی و نظام ارزشی خود حرکت میکنند و گاهی باورهای طرفین متفاوت است، این عوامل سبب میشود که با همسرشان تعارض داشته باشند.
وی ادامه داد: پژوهشها نشان داده شده است، افرادی که برخوردشان با رویدادهای گذشته به شیوه رنجش باشد به این معنی که فرد بگوید فقط من آسیب دیده ام و در صندلی قربانی نشسته باشد و قبول نکند که مسئول تنش در زندگی است، ذهن او در گذشته توقف میکند. ذهنی که در گذشته توقف کند، فرد دچار رنجش میشود.
این روانشناس افزود: گاهی اوقات تعارض بین والدین و فرزندان وجود دارد. ۹۰ درصد مواقع ریشه تعارض بین والدین و فرزندان، تعارضهای حل نشده بین زوجین است. اگر فرزند به عنوان مثال گستاخ است باید ریشه یابی شود و دید این مورد از کجا نشات میگیرد. در خانوادههایی که مرد اقتدار دارد و جایگاه پدر بودن به صورت شفاف در خانواده مشخص است، بسیار در تربیت فرزند موفق است. اگر فرزند از پدر خود اعتراض کرد، مادر از فرزند نباید پشتیبانی کند و باید در ظاهر از پدر حمایت کند. بهتر است اگر رفتار پدر نادرست بود در خفا از او انتقاد کرد.
وی عوامل زیر را شیوههای غلط حل تعارض دانست:
۱- سرزنش کردن
۲-تهدید کردن
۳-تحقیر کردن
۴-مطرح کردن دعواهای گذشته
۵-عصبانیت
۶-فحاشی
۷-جیغ و داد کردن
۸- گریه کردن
حاتمی ادامه داد: یک تکنیک در روانشناسی وجود دارد، خرد و عقل افراد زمانی که بدن در حال تجربه کردن هیجان چه هیجان مثبت و چه هیجان منفی باشد هیچ گاه تصمیم نگیرد و این تصمیم، تصمیمهای غیر منطقی میشود. اجازه دهیم آن هیجانات فروکش کند و بعد فرزند یا همسر را دعوت به گفتگو که شیوهی درست تعارض است، کنیم.
وی شیوههای درست حل تعارض را موارد زیر دانشت و گفت:
۱- دعوت به آرامش
۲-دعوت به گفتگوی بالغانه
۳- مراقبت از رفتار
۴- مراقبت از گفتار
۵-توجه کردن
۶-مدیریت رابطه
۷- حل مسئله
۸- همکاری کردن
یکی از آفات بزرگی که زندگی مشترک را تهدید میکند، کینههایی است که به دلایل مختلف میان زن و شوهر به وجود میآید. مشکلات بزرگ یک زندگی، معمولا از وقتی شروع میشود که زن و شوهر در حالی که زیر یک سقف زندگی میکنند، از نظر قلبی از یکدیگر فاصله گرفته باشند. دور بودن دلها از یکدیگر، حل بسیاری از اختلافات را مشکل و گاه غیر ممکن میکند.
احترام متقابل، از اصول بنیادین همسرداری است و زنان و مردان موفق کسانی هستند که احترام به همسران خویش را بر خود لازم میدانند. زندگی با احترام و محبت، به درستی پیش میرود و مشکلات و سختیهایش آسانتر حل میشود. هر چه توجه، محبت و احترام میان زوجین عمیقتر و گستردهتر باشد، زندگی خانوادگی از سلامت و رضایتمندی بیشتری برخوردار خواهد بود.
زن و مرد با وجود اشتراکات فراوان، تفاوتهایی نیز در خلقت جسمانی، روانی، عاطفی و به تبع آن، نیازها و خواستهها و اهداف و وظایف محول شده دارند. شناخت این تفاوتها و استفاده از راهکارهای بیان شده و نیز راهکارهای دیگری مانند درک و فهم متقابل، همکاری در امور منزل، صداقت و پرهیز از عیبجویی و .. میتواند اختلافات را در زندگی به حداقل برساند.
دیدگاه تان را بنویسید