یک بررسی گسترده آنلاین نشان می‌دهد که تنهایی طی دوره قرنطینه، با بدتر شدن افسردگی و سایر نشانه‌های بهداشت روانی در افراد ۵۰ سال به بالا مرتبط است.
در این بررسی که روی ۳۰۰۰ شرکت‌کننده ۵۰ سال به بالا صورت گرفت، تنهایی به عنوان یک عامل اصلی مرتبط با بدتر شدن نشانه‌های افسردگی و اضطراب شناخته شد.
پژوهشگران در این بررسی آنلاین، به داده‌های مربوط به سال ۲۰۱۵ شرکت‌کنندگان دسترسی داشتند. آنها همچنین دریافتند که کاهش فعالیت بدنی از زمان شروع همه‌گیری کووید-۱۹، با بدتر شدن عوامل افسردگی و اضطراب در ارتباط است. بازنشستگی نیز از دلایل دیگر افسردگی و اضطراب شناخته شد. همچنین این نشانه‌ها در زنان بیشتر بود.
"بایرون کریس" (Byron Creese)، سرپرست این پژوهش گفت: حتی پیش از آغاز همه‌گیری کووید-۱۹، میزان تنهایی و فعالیت بدنی، یک موضوع مهم برای جامعه به ویژه افراد مسن به شمار می‌رفت. بررسی ما امکان مقایسه نشانه‌های سلامت روان را پیش و پس از همه‌گیری کووید-۱۹ در افراد ۵۰ سال به بالا فراهم کرد. ما دریافتیم که تنهایی و کاهش فعالیت فیزیکی طی قرنطینه، با ضعف سلامت روحی و به ویژه بروز افسردگی در ارتباط است. مهم است که بتوانیم با داده‌های این پژوهش، روش‌های جدیدی برای بهبود سلامت روان طی دوره همه‌گیری ارائه دهیم.
این پژوهش نشان داد که پیش از همه‌گیری کووید-۱۹، افراد تنها به طور میانگین فقط دو مورد از نشانه‌های افسردگی را گزارش می‌دادند اما طی دوره همه‌گیری، میزان نشانه‌های افسردگی افزایش یافته است. در مقابل، سطح افسردگی در افرادی که تنها نبودند، تحت تاثیر قرار نگرفت.
"زونرا خان" (Zunera Khan)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما ارتباطی را میان تنهایی، افت فعالیت فیزیکی و بدتر شدن نشانه‌های سلامت روحی یافتیم. هدف ما از پژوهش کنونی این است که روش‌های جدیدی را برای مشغول کردن مردم در خانه ارائه دهیم. ما مطمئن هستیم که می‌توانیم راه‌هایی را پیدا کنیم تا مردم را فعال و اجتماعی نگه داریم.
پروفسور "کلیو بالارد" (Clive Ballard)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما فقط تاثیر کووید-۱۹ را بر سلامتی افراد مسن‌تر بررسی کرده‌ایم. ممکن است که تاثیر موارد دیگری مانند مشکلات اقتصادی هنوز پدیدار نشده باشد. پژوهش گسترده ما می‌تواند به درک اثرات بلندمدت کووید-۱۹ بر سلامت روحی و جنبه‌های پیری مانند عملکرد مغز و حافظه کمک کند.
دیدگاه تان را بنویسید