آلودگی استرس یا استرس آلودگی؟!
می‌دانید این ذراتِ معلقِ مسمومِ هوا، غیر از آسیب به جسم، با روح و روانِ مردم چه می‌کند؟؟
فاطمه پارسا
نویسنده، فیلمساز و فعال حوزه کودک و نوجوان
بعد از ۴ماه شرکت در کلاس خوشنویسی قرار بود در آزمون دوره مقدماتی انجمن خوشنویسان شرکت کنم و چون حوزه امتحانی دور بود؛ مجبور بودم اجازه دخترم را از مدرسه بگیرم تا زودتر راه بیفتیم. در خانه را که باز کردم، دود که انگار کمین کرده بود، وارد ریه‌هایم شد. نفس‌هایم به شماره افتاد و چشم‌هایم را سوزاند. مردد شدم در این آزمون شرکت کنم یا نه؟ ولی با خودم فکر کردم که دوره بعدی سال بعد برگزار می‌شود از کجا معلوم سال بعد مشکل آلودگی هوا برطرف شود؟ در مسیر استرس داشتم که حال دخترم بد شود چون خودم سردرد گرفته بودم. از طرفی ترافیک بود؛ استرس داشتم به موقع نرسم. بالاخره متن امتحان که دوخط بیشتر نبود را از استادم که رئیس حوزه امتحانی بود، تحویل گرفتم و چندبار در چرک‌نویس تمرین کردم و اشکالاتم را از استادم پرسیدم، اما وقتی برگه امتحانی را گرفتم استرس تمام وجودم را فراگرفت. انگار دستم می‌لرزید. هرچند سعی کردم بر استرسم غلبه کنم ولی نشد و در نوشتن یکی،دو کلمه مشکل پیدا کردم. دخترم که کنار دستم نشسته بود گفت: "مامان چرا استرس گرفتی؟ مگه تمرین نکرده بودی؟ مگه همیشه به من نمیگی تو که دَرست رو خوب میخونی برای چی استرس میگیری؟"
خودم هم برایم جالب بود چرا استرس گرفته‌ام؟ نگاهی به موبایل انداختم؛ چشمم به تیتر خبر افتاد: امروز شاخص آلودگی هوای تهران ۱۷۰ است. لبخند تلخی زدم و گفتم به خاطر آلودگی هواست. یک آن فکر کردم که شاید آلودگی هوا استرس را زیاد می‌کند. سریع در گوگل سرچ کردم و شگفت‌زده شدم؛ نوشته بود آلودگی هوا ضریب هوشی کودکان را پایین می‌آورد و نقش مهمی در ایجاد استرس و اضطراب در کودکان و بزرگسالان دارد.
به یاد جمله مسئولان افتادم که در هر شرایطی باید آموزش حضوری تعطیل نشود چون دانش‌آموزان، افت تحصیلی زیادی به خاطر آموزش آنلاین داشتند و باید مثل دیگر کشورها با شاخص آلودگی ۳۰۰ هم آموزش به صورت حضوری باشد.
مسولان محترم! آیا فکر کرده‌اید در این صورت علاوه بر مشکلات جسمی مثل تنگی نفس و آسم، چه آسیب سنگینی به مغز کودکان وارد می‌شود چون میزان ذرات آلودگی در ارتفاع پایین بیشتر هست و دانش‌آموزان بخصوص در مقطع ابتدایی قدوقامت کوتاهی دارند و از آلودگی هوا بیشتر آسیب می‌بینند. بهتر نیست به جای بالا بردن شاخص آلودگی برای تعطیلی مدارس به بهانه افت تحصیلی دانش‌آموزان و پاک کردن صورت مساله به فکر راه‌حلی برای کاهش آلودگی هوا باشید؟! دانش‌آموزی که این هوای آلوده را استنشاق می‌کند دیگر برایش هوش و حواسی می‌ماند که درس بخواند؟!
حتی در بعضی مدارس در روزهای آلوده بچه‌ها زنگ ورزش دارند و امتحان دوومیدانی یا والیبال می‌دهند. ظاهرا معلم‌های محترم اعتقاد راسخی به این مساله دارند که ورزش تحت هر شرایطی برای سلامتی مفید است حتی با شاخص آلودگی ۲۰۰؟
مادر گرامی! پدر بزرگوار !هموطن محترم!
بیایید در این هوای آلوده خودمان هوای همدیگر را داشته باشیم. در مصرف سوخت صرفه‌جویی کنیم. از وسایل نقلیه عمومی مثل اتوبوس و مترو استفاده کنیم تا هوا تمیزتر شود و بچه‌هایمان بتوانند راحت‌تر نفس بکشند.
دیدگاه تان را بنویسید