از پیشگیری تا کنترل زوال عقل با ورزش

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که ورزش ممکن است از مغز شما محافظت کند حتی اگر علائم زوال عقل داشته باشید.

ورزش از هر نظر برای شما خوب است. برای مثال ثابت شده است که عرق کردن تقریباً تمام اندام‌های بدن را بهبود می‌بخشد و تقریباً با هر بیماری که پزشکان تشخیص می‌دهند مبارزه می‌کند و بسیاری از مشکلات مرتبط با وضعیت سلامتی را که ممکن است به طور روزانه با آن‌ها رو به رو شوید را بهبود می‌بخشد.

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ورزش سطح پروتئینی را که برای تقویت ارتباط بین سلول‌های مغز از طریق سیناپس‌ها شناخته می‌شود، افزایش می‌دهد، که ممکن است یک عامل کلیدی در جلوگیری از زوال عقل باشد.

این اثر محافظتی حتی در افراد مسن فعالی که مغزشان علائم پلاک، گره خوردگی و سایر علائم آلزایمر و سایر بیماری‌های شناختی را نشان می‌داد، یافت شد.

دکتر کازالتو مدیر این پژوهش می‌گوید: "تمام تفکر و حافظه ما در نتیجه ارتباطات سیناپسی رخ می‌دهد. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که فعالیت بدنی می‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل را ۳۰ تا ۸۰ درصد کاهش دهد، اما ما نمی‌دانیم چگونه این اتفاق در سطح بیولوژیکی در انسان رخ می‌دهد. ما برای اولین بار درباره انسان توضیح داده‌ایم که عملکرد سیناپسی ممکن است مسیری باشد که از طریق آن فعالیت بدنی سلامت مغز را ارتقا می‌دهد. "

با این حال، کازالتو اضافه کرد: "من فکر می‌کنم این یافته‌ها شروع به حمایت از ماهیت پویای مغز در پاسخ به فعالیت‌های ما و ظرفیت مغز سالمندان برای ایجاد پاسخ‌های سالم به فعالیت حتی در سنین بالا می‌کند. "

مغزی که به خوبی کار می‌کند سیگنال‌های الکتریکی را به آرامی از طریق سیناپس‌ها از نورون به نورون و سایر سلول‌های بدن حرکت می‌دهد. برای انجام این کار، مغز باید دائماً پروتئین‌های فرسوده را در آن سیناپس‌ها جایگزین کند و در عین حال مطمئن شود که به درستی متعادل و تنظیم شده‌اند.

"پروتئین‌های زیادی در سیناپس وجود دارد که به تسهیل جنبه‌های مختلف ارتباط سلول به سلول کمک می‌کند. این پروتئین‌ها باید با یکدیگر در تعادل باشند تا سیناپس به خوبی عمل کند. "

همه این‌ها بخشی از این ماجراست که چگونه مغز، مدار‌های عصبی خود را بازسازی می‌کند و آن‌ها را سالم نگه می‌دارد. مطالعات روی موش‌ها مدت‌هاست که اثر محافظتی ورزش را بر روی مغز پس از کالبدشکافی نشان داده‌اند، اما ایجاد این ارتباط در انسان دشوار بوده است.

در این مطالعه جدید که روز جمعه در نشریه Alzheimer's & Dementia: Journal of the Alzheimer's Association منتشر شد، محققان توانستند مغز انسان را مطالعه کنند. آن‌ها سطوح پروتئین را در افرادی که مغز خود را به عنوان بخشی از پروژه حافظه و پیری در دانشگاه راش در شیکاگو به علم اهدا کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. کازالتو گفت که افراد مورد مطالعه به طور متوسط ​​بین ۷۰ تا ۸۰ سال سن داشتند.

به عنوان بخشی از آن پروژه، فعالیت بدنی شرکت کنندگان سالخورده در اواخر عمر نیز پیگیری شد. یافته‌ها نشان داد افرادی که بیشتر حرکت می‌کردند پروتئین‌های محافظ بیشتری داشتند.

بابانوئل توصیه می‌کند که برای افزودن حرکت به زندگی خود به همان اندازه مهم این است که آن را به یک عادت تبدیل کنید.

بابانوئل گفت: "برای پایدار کردن آن گام بردارید تا به بخشی از سبک زندگی شما تبدیل شود که از آن لذت می‌برید و به آن افتخار می‌کنید نه اینکه مانند یک کار سخت به آن نگاه کنید. "

او پیشنهاد می‌کند که عادت‌های مثبت خود را پشت هم بچسبانید، یا انجام یک ورزش ساده را قبل، بعد یا در طول یک کار معمولی روزانه، مانند مرتب کردن تخت، دوش گرفتن و مسواک زدن، انجام دهید.

وی به سی ان ان گفت: "نزدیک به هشت سال است که در حین مسواک زدن ۵۰ حرکت اسکات با وزن بدن یا نشستن روی دیوار دو دقیقه‌ای انجام می‌دهم. افزودن حرکت به کار‌های روزانه می‌تواند به سرعت اضافه شود. فرض کنید در طول روز کاری خود سه بار در ساعت از جای خود بلند شده و حرکت کرده اید. این به معنای ۲۴ دقیقه ورزش روزانه است. ۱۰ دقیقه دیگر به پیاده روی یا بالا رفتن از پله قبل یا بعد از کار اضافه کنید، تا ۳۴ دقیقه در روز یا ۱۷۰ دقیقه در هر پنج روز کاری در هفته باشید. "

این میزان بیش از آستانه هفتگی ۱۵۰ دقیقه یا دو ساعت و نیم است که توسط سازمان بهداشت جهانی توصیه شده است.