چای سبز دشمن درجه یک آلزایمر | اثرات مفید چای سبز را بشناسید!

 چای یکی از پر مصرف ترین نوشیدنی های در جهان است. چای سبز، چای سیاه و چای اولانگ از گیاه Camellia sinensis (L.) O. Kuntze ساخته شده است. انواع مطالعات مشاهده ای و مداخله ای، اثرات مفید مصرف چای را در اختلالات نورولوژیک مانند نارسایی شناختی و از دست دادن حافظه ثابت کرده اند.

جاذبه مصرف انواع چای به خاطر وجود نوع خاصی از آنتی اکسیدان ها به نام پلی فنولهاست.

در میان آنها،  چای سبز  به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته و اثرات مفید بر روی انواع بیماری از جمله سرطان، چاقی، دیابت، و بیماری های التهابی و نوروژنیک دارد.

انواع مطالعات مشاهده ای و مداخله ای، اثرات مفید مصرف چای را در اختلالات نورولوژیک مانند نارسایی شناختی و از دست دادن حافظه ثابت کرده اند.

همانطور که قبلا ذکر شد تجمع پروتئین Tauو پلاکهای آمیلوئیدی Aβ می‌توانند به عنوان استرسور، پروسه ایجاد بیماری  آلزایمر  را ایجاد کرده یا در پیشرفت این بیماری دخیل باشد.

مطالعات بالینی و آزمایشگاهی مزایای مصرف چای سبز به را به وجود ترکیبات کاتچین (GTCs) مانند اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) نسبت داده ند. اهداف GTCs در پیشگیری و یا درمان آلزایمر عبارتند از تجمع غیر طبیعی پروتئین های Aβ و α-سینوکلین، مسیرهای التهاب سولی در بیماران آلزایمری، افزایش بیان پروتئین های پروآپوپتوزی و استرس اکسیداتیو که با اختلال عملکرد سلول های عصبی و مرگ سلولهای عصبی در مغز مرتبط هستند.

به گفته متخصصان کانادایی ترکیب EGCG موجب تغییر شکل الیگومرهای (Oligomer) بتاآمیلوئید شده و در نهایت مانع از شکل گیری پلاک‌های مضر و آسیب‌رسان می‌گردد.

همچنین تحقیقات نشان داده است که خواص محافظتی چای سبز حتی پس از هضم همچنان فعال می مانند.

این مطالعات نشان دادند زمانی که چای سبز توسط آنزیم های روده هضم می شود مواد شیمیایی حاصل از این هضم با عواملی که موجب ابتلا به آلزایمر می شوند، مقابله می کنند.

مطالعات نشان می دهد نوشیدن  چای سبز  می تواند به کاهش زوال عقل ناشی از افزایش سن کمک کرده و حافظه را تقویت کند. چای سبز حاوی اسیدآمینه و L-Theanine است که موجب ایجاد حس آرامش می شود و بهبود عملکرد شناختی مغز می گردد. پیش بینیهای مولکولی محاسباتی نشان داده اند که چگونه EGCG می تواند از انباشت پروتئین های فیبرینی جلوگیری کند.

این یافته ها نشان می دهد که GTCs ها توانایی استفاده در پیشگیری و درمان بیماری های نوروژنیک را دارند و می توانند برای توسعه داروهای جدید مفید باشند.