سانگ یانگ موتور نامی است که برای بازار خودروی ایران کاملا شناخته شده، محسوب می شود. این کمپانی با شاسی بلند موسو کار خود را در کشورمان آغاز کرد و به تدریج محصولات دیگری نیز وارد بازار شد که آخرین آنها تیولی است.
اما سانگ یانگ که در برخی منابع به عوان چهارمین شرکت خودروسازی بزرگ کره ای معرفی می شود، تاریخچه ای پرفراز و نشیب داشته است! بدین ترتیب که در سال 1986 تاسیس و در سال 1991 همکاری خود را با گروه دایملر آغاز کرد. در سال 1997 دوو سهام دار اصلی سانگ یانگ شد اما این همکاری عمر کوتاهی داشت و در نهایت سال 2004 کمپانی سایک چین به سهامدار اصلی(51 درصد) سانگ یانگ مبدل شد.
شرایط نامناسب مدیریتی و بازار ضعیف موجب شد تا در سال 2009 این کمپانی اعلام ورشکستی کند. اینجا بود که پای ماهیندرا به سرنوشت سانگ یانگ باز شد و در سال 2011 هندی ها با 463.6 میلیون دلار مالکیت کمپانی را بدست آوردند.
اما استراتژی هندی نیز برای سانگ یانگ موثر واقع نشد تا باتوجه به شرایط نامناسب مالی از سال 2020 بار دیگر مراحل اعلام ورشکستگی خود را دنبال کند و تحت نظارت دادگاه قرار بگیرد.
از آن زمان پیوسته خبرهای مختلفی در رابطه با آینده سانگ یانگ منتشر می شود تا آنکه طی روزهای گذشته خبر رسمی واگذاری آن به یک استارت آپ با نام ادیسون موتورز منتشر شد.
ادیسون موتورز یک استارت آپ تولیدکننده اتوبوس های الکتریکی و سایر وسایل نقلیه ویژه بخش خدمات حمل و نقل عمومی الکتریکی است که تنها 6 سال از تاسیس آن می گذرد. عدد معامله 260 میلیون دلار اعلام شده و احتمالا تا آخر نوامبر شرایط انتقال نهایی می شود.
اما در چنین شرایط آشفته ای که سانگ یانگ اسیرش شده، تلاش برخی شرکت های ایرانی برای مونتاژ محصولات مرتبط با برند مذکور در نوع خود جالب توجه است.(همانطور که اشاره شد این شرکت در سال 2020 مراحل اعلام ورشکستگی خود را آغاز کرده بود)
رکستون G4 و تیوولی با مدل 1400 از جمله این محصولات هستند که اینجا و اینجا خبر مرتبط با آنها در گروه خودروی عصر ایران منتشر شده است.
به رغم آنکه سانگ یانگ قرار است شرایط جدیدی را با تغییر مالکیت تجربه کند اما کارشناسان آینده روشنی را برای آن پیش بینی نمی کنند. با توجه به تنوع بالای برندهای حاضر در بازار و همچنین رقابت شدیدی که در این حوزه وجود دارد، بعید به نظر می رسد سانگ یانگ بتواند سهمی حتی اندک برای خود دست و پا کند.
سانگ یانگ که طی 10 سال برابر با 200 میلیون دلار ارزش برند خود را از دست داده و به نوعی حراج شده تا مالک جدیدی داشته باشد اگر همین مسیر را دنبال کند، طی یک دهه آینده عملا برای همیشه به فراموشی سپرده خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید