درگیری لفظی منافقین و رضا پهلوی: دیکتاتور پدرت بود!

رضا پهلوی در مصاحبه با شبکه منوتو، اظهاراتی علیه گروهک مجاهدین خلق(منافقین) داشت.

این اظهارات واکنش سخنگوی این سازمان را در پی داشت و یکدیگر را به دیکتاتوری متهم کردند.

رضا پهلوی روز گذشته در مصاحبه با شبکه من‌وتو، در پاسخ به سوال خبرنگار این شبکه درباره سازمان مجاهدین خلق گفت، من براساس اصول دموکراسی می‌پرسم که آیان رهبران این سازمان آمادگی دیالوگ باز و شفاف دارند؟ در همین سوال اول کلی گرفتاری برایشان پیش می‌آید چون اگر بخواهند به شکل باز صحبت کنند از نظر درونی سازمان‌شان فرو می‌پاشد.

وی در ادامه گفت من مشکل می‌توانم باور کنم این سازمان ادعای دموکراسی و برابری کند ولی در خود آن سازمان زنان یک طرف و مردان یک طرف بنشینند و حجاب داشته باشند. من اینها را می‌بینم قانع نمی‌شوم!

این اظهارات رضا پهلوی واکنش تند ارگان منافقین را به‌دنبال داشت و سخنگوی این گروه تروریستی نیز پهلوی را به دیکتاتور بودن متهم کرد. وی، رضا پهلوی را «بچه شاه دیکتاتور و دست‌نشانده» خوانده و اظهارات وی را لاف در غربت دربارهه دموکراسی و حقوق‌بشر دانست.

سخنگوی منافقین شبکه من‌وتو را هم «ورثه ساواک» خواند و گفت: بچه شاه پرسیده است آیا اعضا یا رهبران مجاهدین آمادگی دیالوگ با دیگر نیروهای دموکراتیک را دارند؟ جواب این است که تو را چه به دموکراسی؟ قبل از هر چیز باید دهان را از کلمه شاهزاده آب کشیده و سپس جنایت‌های دیکتاتوری‌های دست‌نشانده ارتجاعی و استعماری شاه و رضاشاه را یک به یک محکوم کنی. میلیاردها پول ربوده شده را هم باید به مردم ایران برگردانی ... .

از ابتدای اغتشاشات در ایران، گروه‌های مختلف اپوزیسیون هرکدام به‌دنبال سهم‌خواهی و قدرت‌نمایی بودند که در این بین نزاع میان سلطنت‌طلب ها و چپ‌ها و منافقین از همه پررنگ‌تر بود و در حاشیه برخی تجمعات خارج کشور شاهد زد و خورد این دو گروه بودیم و نکته قابل توجه اینجاست که هردو گروه تلاش می‌کنند که خود را دموکرات جلوه داده و طرف مقابل را به دیکتاتوری متهم کنند اما تاریخ مسئله‌ای نیست که بتوان به سادگی آن را محو کرد

رضا پهلوی نمی‌تواند جنایات رخ داده در دوران پدر و پدربزرگش و ساواک را از اذهان پاک کند؛ مجاهدین خلق نیز نمی‌توانند ترورها و بمب‌گذاری های دهه شصت و دیکتاتوری سازمانی که بر اعضای خودشان در عراق و آلبانی حاکم کردند را منکر شوند. علاوه بر سلطنت‌طلب‌ها و مجاهدین، سایر احزاب و گروه‌های اپوزیسیون مانند تجزیه‌طلب‌های کومله و دموکرات نیز نمی‌توانند منکر جنایات و قتل‌عام‌هایشان در کردستان ایران شوند و ردای دموکراسی بپوشند.