جمهوری دموکراتیک کنگو دو سال است که با بدترین شیوع بیماری "سرخک" دست و پنجه نرم می‌کند. بیماری‌ای که در همین مدت باعث جان‌باختن بیش از 7 هزار کودک در این کشور شده است.
به گزارش عصرایران، وزیر بهداشت کنگو می‌گوید شیوع بیماری پایان یافته اما متخصصان می‌گویند با وجود نرخ کم واکسیناسیون که حدود 60 درصد جمعیت را در بر گرفته باید برای اثبات اتمام شیوع سرخک منتظر زمان ماند.
بی‌بی‌سی در گزارشی تصویری به تلاش عده‌ای از مردم، کادر پزشکی و مردم کشور آفریقایی کنگو برای واکسینه کردن کودکان و ریشه کن کردن این بیماری پرداخته است.
در این کشور به دلیل کمبود امکانات و نبود راه‌های ارتباطی مردم سختی زیادی را برای انتقال واکسن و امکانات درمانی متحمل می‌شوند. مردم باید مسافت زیادی را به صورت پیاده تا مراکز درمانی طی کنند.
"مولالو لئوسو" روی نیمکت چوبی کنار محفظه خنک کننده (کول‌باکس) برای نگهداری واکسن، نشسته است
"مولالو لئوسو" پیرمرد 62 سالهای است که برای رساندن واکسن سرخک به مراکز بهداشت روستایی گاهی 6 ساعت پیاده‌روی می‌کند. به همین دلیل او کفش تمیز و بی‌نقصی ندارد.
وی در این باره می گوید: من شروع به تحصیل در رشته پرستاری کردم اما توانایی تامین مخارج تحصیلاتم را نداشتم. اینک راه‌افتاده‌ام تا به هر جایی که لازم باشد کمک کنم. مسیرهایی که می‌روم طولانی است من هر روز پیرتر می‌شوم. من از سال 1987 هر ماه این مسیرها را پیاده راه می‌روم.
این مرد سالخورده 62 ساله از بیمارستان شهر "مینگا" در استان "کیوو جنوبی" در کنگو سفر خود را با پای پیاده به مناطق روستایی آغاز می‌کند. او پیشانی خود را پاک کرده، جعبه سرد نگهداری واکسن را بر شانه می‌اندازد و با محلول واکسن، سرنگ و دیگر تجهیزات لازم به سمت روستایش باز می‌گردد.
کامیون‌ها سعی می‌کنند راه خود را از میان جاده‌های گلی و صعب‌البور پیدا کنند
در این کشور سایر راه‌های حمل و نقل پر چالش محسوب می‌شوند. زمانی که باران‌های سخت جاده‌های خاکی را به گِلزار تبدیل می‌کنند، کامیون‌ها برای روزها و هفته‌ها در مسیرها گیر می‌افتند. جمهوری دموکراتیک کنگو تقریبا دو سوم اروپای غربی است و تنها 2000 کیلومتر جاده آسفالته دارد.
واکسن‌ها به گرما حساس هستند و اگر در معرض دمای بالا قرار بگیرند کارایی کمتری از خود نشان می‌دهند یا خراب می‌شوند.
جعبه واکسن سرخک که از هند وارد جمهوری دموکراتیک کنگو شده است
واکسن‌های سرخک تولید هند با هواپیما به شهر "گوما" به عنوان مرکز اقتصادی شرق جمهوری دموکراتیک کنگو ارسال می‌شوند. سپس واکسن‌ها در محفظه‌های مخصوص با چند قایق به بیمارستان عمومی "بوکاوو" انتقال می‌یابند.
"اسکار موتاما" که مسئول توزیع واکسن در مناطق گسترده‌تری از استان "کیوو جنوبی" است در این باره گفت: واکسن‌ها باید در درمای 6 تا 7 درجه سیلسوس نگهداری شود اما ما در این استان تنها در ساعات خاصی از روز برق داریم.
وی افزود: در صورت قطع طولانی مدت برق نمی‌توانیم از حفظ بهترین کیفیت واکسن‌ها مطمئن شویم. ما اخیرا اقدامات جدیدی را برای ثبت محصولات آسیب دیده معرفی کرده‌ایم اما توانایی و امکانات لازم برای کنترل دقیق کیفی محصولات و واکسن‌ها را نداریم.
مولالو لئوسو و همکارانش در حال هول دادن یک خودرو هستند تا روشن شود
معمولا خودرویی برای حمل و نقل واکسن‌ها در نظر گرفته می‌شود اما از آنجایی هزینه برای پول بنزین تمام شده، لئوسو تصمیم گرفته تا 30 کیلومتر باقی مانده را با محفظه خنک‌کننده واکسن، پیاده طی کند. همکاران وی اینک تصمیم به خرید موتورسیکلت گرفته‌اند که بسیار گران است.
سیستم بهداشتی ناقص دموکراتیک کنگو با منابع کهنه و فرسوده زنده مانده است. منطقه شرقی این کشور درگیر جنگ‌های مسلحانه و بحران‌های بشری است. فقر واقعیت روزانه مردم این منطقه کنگو به شمار می‌آید.
"زاویدی" کودک 9 ماهه در آغوش مادرش "تانتین کاتانگالو"
اما کمک‌ها و ارسال واکسن در همین سیستم ناقص تا حد زیادی موثر واقع شده است. برای مثال، با ارسال این دارو، "زاویدی" کودک 9 ماهه اولین دوز واکسن خود را دریافت کرده است.
تمام خواهر و برادران زاویدی در برابر فلج اطفال، سرخک، کزاز، دیفتری و اوریون ایمن شده‌اند.
با این حال یکی از آنها در آخرین دوره شیوع سرخک به این بیماری مبتلا شد. "تانتین کاتانگالو" مادر آنها می‌گوید پسرش بیماری سختی نگرفته بود اما او از ابتلای پسرش به بیماری نگران بوده است.
حالا او با زاویدی به راه افتاده و حدود دو ساعت تا مرکز سلامت پیاده می‌رود تا کودک 9 ماهه‌اش در برابر سرخک ایمن شود.
"ارسن موبوتو" سرپرست پزشکی منطقه مینگا در استان کیوو جنوبی در این باره گفت: مردم در این مناطق بین تپه‌ها زندگی می‌کنند و گزینه‌های زیادی برای حمل و نقل ندارند. والدین برای رسیدن به مراکز بهداشتی تلاش زیادی می‌کنند و مسافت زیادی را پیاده می‌روند.
"تانتین کاتانگالو" دخترش را بغل گرفته و در مسیر جاده روستایی حمل می‌کند
در سالهای گذشته به دلیل درگیری‌های داخلی و قبیله‌ای در کنگو ده‌ها هزار نفر از غیرنظامیان مجبور به ترک خانه‌های خود در شرق کنگو شده‌اند.
"موبوتو" پزشک منطقه مینگا در این باره گفت: ما به آنها مسافران روزمره درگیری‌‌ها می‌گوییم. در زمان درگیری و ناآرامی آنها به روستاهای همسایه نقل مکان می‌کنند و پس از فروکش کردن درگیری به خانه‌های خود باز می‌‌گردند.
او در این باره می‌گوید: با تمام این شرایط و سختی‌های زیاد ما دستاوردهای خوبی در سطح منطقه‌ای داشته‌ایم. زمان که سرخک را در سال 2019 کشف کردیم، سریعا اقدام کرده و همگان را در سطح گسترده واکسینه کردیم. به نظر می‌رسد این روند موفقیت‌آمیز بوده است.
سرخک چیست؟
سرخک ویروسی است که ظهور اولیه خود را با آبریزش بینی، عطسه و تب نشان می‌دهد.
چند روز بعد بیماری با ایجاد لکه‌ها و دانه‌هایی به شکل جوش در صورت ادامه یافته و چندی بعد این دانه‌های سرخ در سراسر بدن پخش می‌شود.
اکثر مبتلایان این بیماری بهبود می‌یابند اما سرخک می‌تواند باعث ناتوانی مادام‌العمر شود. این بیماری گاهی کشنده است به خصوص اگر با ذات‌الریه در ریه‌ها یا انسفالیت (تورم حاد بافت مغزی) همراه شود.
براساس تخمین‌ها هر ساله 110 هزار نفر براساس ابتلا به سرخک در جهان می‌میرند.
والدین و فرزندانشان در خارج از یک مرکز پزشکی "ایگاندا" در شرق کنگو در صف منتظر نوبت خود هستند
"دوم موشیمگوا" پرستار مرکز پزشکی ایگاندا در حومه "مینگا" می‌گوید: بیشتر والدین با فرزندان خود از راه بسیار دور به این مراکز می‌آیند.
او گفت: در این منطقه هیچ مقاومتی نسبت به واکسن وجود ندارد.
یک زن در حال تماشای سرنگ حاوی واکسن
"خورخه کاراوتا" کارشناس بهداشت آژانس کودکان سازمان ملل (یونیسف) در کنگو می‌گوید: در برخی مناطق نیمی از کودکان به هیچ وجه به واکسن دسترسی ندارند.
او گفت: در دوران شیوع کرونا ما شاهد کاهش 25 درصدی واکسیناسیون بودیم. همین موضوع منجر به شیوع گسترده سرخک در سراسر کشور شد.
موبوتو به عنوان رئیس یک بیمارستان محلی در این باره گفت: حتی اگر بتوانیم به صد درصد واکسیناسیون برسیم، بسیاری از واکسن ها در حین ورود به بیمارستان از بین رفته‌اند.
یک بیمار وزن می‌شود
براساس آمار وزارت بهداشت جمهوری دموکراتیک کنگو بیش از 7 هزار کودک از از زمان شیوع سرخک در سال 2018 تا کنون در این کشور جان باخته‌اند.
"خورخه کاراوتا" کارشناس بهداشت یونیسف در این باره می‌گوید: سوء تغذیه کودکان را بیشتر در معرض خطر قرار می‌دهد و سیستم کار واکسن را دشوار می‌کند. مشکل دیگر نیز این است که برخی از واکسن‌ها از محافظت طولانی مدت یا مادام‌العمر برخوردار نیستند و در بیشتر موارد به چندین دوز از آنها نیاز است.
یک مادر و فرزندش در یکی از بخش بیمارستان نشسته است
"آلین نابینتو" پزشک بیمارستان منطقه مینگا در این باره می‌گوید: اکثر کودکانی که تحت درمان ما قرار می‌گیرند دچار سوء تغذه حاد یا مزمن هستند.
ما در ابتدا به آنها پوره بادام زمینی می‌دهیم که یک اقدام اورژانسی محسوب می‌شود. سپس ما می‌توانیم کارهای بیشتری کرده و آنها را به خانه بفرستیم.
وی افزود: معمولا این کودکان مکررا برای درمان به بیمارستان می‌آیند و دیدن این شرایط بسیار سخت و ناامیدکننده است.
"دوم موشیمگوا" پرستار مرکز پزشکی ایگاندا در کلینیک
دیدگاه تان را بنویسید