یان بوگوست نویسنده و همکار نشریه آتلانتیک و عصو برجسته مطالعات رسانهای در موسسه فناوری جورجیا در مقاله‌ای برای نشریه آتلانتیک می‌نویسد: من در دفتر خود در آتلانتا نشسته ام تا در یک سمینار درباره نوشتن شرکت کنم. سمینار در دفتر من برگزار نمی‌شود، بکه در دورهام کارولینای شمالی برگزار می‌شود. من از مدتی پیش یک سفر هوایی را برای شرکت در این رویداد در نظر داشتم، اما تصور کردم که لزومی ندارد برای یک سمینار کوتاه سفر کنم و بهتر است از این برنامه صرف نظر کنم. به پیشنهاد میزبانم قرار شد از طریق ویدئو کنفرانس در اپلیکیشن زوم یکدیگر را ملاقات کرده و جلسه داشته باشیم. جالب است بدانید که این برنامه‌ریزی هیچ ارتباطی به کرونا نداشت و ما پیش از شیوع کرونا تصمیم گرفتیم از فناوری برای کوتاه کردن مسیر و ماندن در دفتر‌های خود استفاده کنیم.
به گزارش سرویس خواندنی‌های «انتخاب»، بوگوست در ادامه مقاله خود می‌نویسد: اخیرا سهام شرکت زوم حداقل ۱۰ درصد رشد کرده است. بدیهی است که این رشد به علت شیوع کرونا و پیشبینی اختلال در سفر‌های بین‌المللی رخ داده است. درواقع کرونا باعث افزایش تقاضا برای جلسات از راه دور می‌شود.
در ایتالیا، کل شهر‌ها قرنطینه شده‌اند و ده‌ها هزار نفر در خانه حبس شده‌اند. معمولا شرایط قرنطینه همگانی مانند قرنطینه ایتالیا می‌تواند منجر به وحشت عمومی شود اما در شرایطی که قطعی بودن عالم گیری کرونا مشخص شده است، طبیعی است که این هراس در همه جای جهان و در ایالات متحده نیز دیده شود.
تحلیل‌گران مالی که همیشه در جستجوی روند صعودی رکود بودند، اکنون به دنبال بررسی شرکت‌هایی مانند زوم هستند که تجارت آن‌ها ممکن است در شرایط قرنطینه پایدارتر و یا حتی پر رونق‌تر باشد به عنوان مثال، سهام نتفلیکس، هفته گذشته افزایش یافت. این در حالی بود که سایر شرکت‌های فناوری محور مثل اپل به علت وابستگی به زنجیره‌های تامین چینی با مشکل کاهش سهام رو به رو شدند.
پژوهشگر حوزه سهام، جی سی اوهارا به این رشد سهام غیرمترقبه برخی از شرکت‌های فناوری لقب "افزایش سهام در خانه مانده‌ها" را داده است. واقعیت این است که بسیاری از آمریکایی‌ها اکثراً همان کار‌هایی را که تا کنون انجام می‌دادند انجام می‌دهند. غیر از این نیست که تا پیش از کرونا هم گاهی سریال‌های نتفلیکس مردم را خانه‌نشین می‌کردند. حتی سال‌هاست که جامعه پرمشغله و غرق کار امروزی آرزو می‌کنند‌ای کاش مدتی خانه نشینی را نیز تجربه کنند.
تا این لحظه (زمان نگارش این مقاله)؛ بیش از ۱۰۰ مورد COVID-۱۹ در ۱۳ ایالت آمریکا شناسایی شده است و تعداد آن‌ها به سرعت در حال افزایش است. افراد مسن و کارکنان مراقبت‌های بهداشتی بیشتر در معرض خطر ویروس هستند و ممکن است طی هفته‌های آتی مواردی جدید از ابتلا در ایالت واشنگتن دیده شود. اکنون برخی از اقدامات مهار و کنترل شیوع در ایالات متحده در حال اجرا است. آمریکایی‌هایی که از ایتالیا و کره جنوبی وارد خاک آمریکا می‌شوند باید قبل از سوار شدن در پرواز‌های ایالات متحده آمریکا مورد معاینه پزشکی قرار گیرند. مقامات بهداشت عمومی شروع به ترغیب شهروندان برای خودقرنطینگی در خانه کرده اند. اگرچه برخی کارگران ساعتی هنوز شرایط لازم برای خانه نشینی را ندارند، اما ایالات متحده اعلام وضعیت اصطراری ملی کرده است.
شماری از سازمان‌ها نیز اقدامات پیشگیرانه را آغاز کرده اند. توییتر سفر‌های کاری کارمندن خود را لغو همه کارمندان را تشویق به دورکاری کرده است. آمازون نیز بعد از مثبت شدن تست کرونای دو کارمند خود در اروپا، محدودیت‌هایی را برای بازدید کنندگان شرکت ایجاد کرد. نمایشگاه‌های بزرگ و کنفرانس‌های تجاری نیز یا لغو می‌شوند یا به صورت آنلاین برگزار خواهند شد. برای مثال برنامه سالانه فیس بوک برای توسعه دهندگان از حالت فیزیکی به حالت آنلاین تغییر کرده است.
اگر شرایط واقعاً بحرانی شود، یک فشار جدی برای بخش سلامت عمومی ایجاد خواهد شد. اما تا قبل از عالم‌گیری کرونا، شرایط زندگی بسیاری از افراد تفاوت چندانی با شرایط فعلی نداشت. درواقع بسیاری از ما پیش از وقوع کرونا نیز همین سبک زندگی را داشتیم، فقط نام "قرنطینه" روی این شرایط نگذاشته بودیم طی دو دهه اخیر فناوری، کل زندگی ما را تحت الشعاع قرار داده است. ساده‌ترین تغییرات دو دهه گذشته، تبدیل رایانه‌های خانگی به تبلت و لپ تاپ است.
در سیاست‌های کاری جدید توییتر تأکید می‌شود، آمریکایی‌هایی که مشاغلشان اجازه می‌دهد، از خانه کار کنند و به دفاتر این شرکت مراجعه نکنند. درواقع برای انجام کارها، یک لپ تاپ و اتصال اینترنتی کافی است. در وقت استراحت نیز می‌توانید به راحتی با کمک سرویس‌های آنلاین غذا سفارش دهید و خوراکی‌ها را درب منزل تحویل بگیرید، در نتیجه از محیط شلوغ رستوران و عطسه و سرفه‌های احتمالی در امان خواهید بود. سرویس‌هایی مانند آمازون پرایم غذا‌ها را تحویل می‌دهند و حتی سرویس‌های آنلاین برنامه‌ریزی مایحتاج روزانه و خرید این مایحتاج را سازماندهی می‌کنند. باورکردنی نیست، اما حتی سرویس آنلاین خشکشویی نیز وجود دارد که زحمت شستشوی لباس‌ها را از دوش شما بر می‌دارد. این روز‌ها بسیاری از امور با یک تلفن هوشمند به راحتی سر و سامان داده می‌شود و گاهی اوقات خرید حضوری برخی اقلام مثل بلیط کنسرت و تئاتر به شوخی شباهت دارد تا به واقعیت.
حتی نوع دورهمی‌ها و سرگرمی‌ها عوض شده است و مردم فیلم‌ها را آنلاین یا در شبکه‌های مجازی می‌بینند. ارتباط حضوری با دوستان لذت بخش است، اما فیس بوک، اینستاگرام، اسنپ چت و دیگر شبکه‌های اجتماعی باعث می‌شوند معاشرت‌ها به شکل مجازی انجام شوند. کرونا ویروس هیچ یک از ارکان زندگی عادی من را تغییر نداد، حتی من که قصد تغییر دکوراسیون خانه خود را داشتم موفق شدم به شکل آنلاین سفارش کاغذ دیواری جدید داده و دکور خانه را تغییر دهم.
حتی پیش از شیوع کرونا نیز من یک تلویزیون را به شکل آنلاین خریداری کردم و تمامی حساب‌های شبکه‌های آنلاین مثل دیزنی، نتفلیکس و... را روی آن نصب کردم. درواقع من در حالت عادی هم هزینه‌هایی را صرف اشتراک‌های آنلاین خود می‌کنم. در خصوص فعالیت‌های شغلی ام نیز من Google Docs را بارگذاری کرده ام و با همه همکاران‌ام در نشریه آتلانتیک از طریق فضای مجازی در ارتباطم. من تقریبا هیچ یک از همکارانم در این نشریه را از نزدیک ندیده ام ما با یکدیگر در شبکه‌های مجازی و پیام رسانهای تصویری ارتباط برقرار می‌کنیم. به قول اوهارا ما سهام خانه‌نشینی را افزایش می‌دهیم.
کارمندان بخش خدمات در خرده فروشی‌ها، مراقبت‌های بهداشتی، ترانزیت و مواردی مشابه توانایی کمتری در انتخاب شرایط و زمان کار خود دارند. ایمنی و امنیت کارگران خدماتی و انعطاف پذیری شغل آن‌ها بسیار مهم است. اما متاسفانه عدم تعادل در شرایط کار در همه جوامع وجود دارد. البته خطراتی برای کارمندان یقه سفید نیز وجود دارد. محدودیت‌های داخلی باعث می‌شود شرایط اقتصادی نیز تحت فشار قرار گرفته و با تشویق این کارمندان به دورکاری، عملا حقوق و مزایای مشاغل حضوری از دست برود یا کارفرمایان با افزایش ساعات دورکاری در برابر کاهش حقوق سعی در جبران خسارت‌ها کنند. حتی ممکن است به مرور تعدیل نیرو انجام شود.
با این وجود، مزایای یک زندگی آنلاین بیش از هزینه برخی زندگی‌های آمریکایی است. به نظر می‌رسد تهدید قرنطینه در واقع نویدبخش دنیای فناوری است. ما مدت‌ها است که برای پایان کار حضوری آماده هستیم. در شروع این هفته، مدیر برنامه‌های من در دانشکده جورجیا به من اعلام کرد که در صورت نیاز کلاس‌ها را از راه دور انجام دهیم. اما این امکان پیش از این نیز بار‌ها ازموده شده بود. برگزاری دروس آنلاین، کلاس‌های ما را ادامه می‌دهد. ما مجوز‌های نهادی برای خدمات ویدئو کنفرانس مشابه زوم داریم و می‌توانیم آموزش آنلاین در مقیاس بزرگ را ارئه دهیم. ما پیش از این نیز هزاران دانشجو را از سراسر جهان، آنلاین ثبت نام کرده ایم.
در سال ۲۰۱۹ تعداد مشتریان سینما‌ها به شدت کاهش یافت، زیرا سرگرمی‌های آنلاین و تماشای فیلم‌ها از برنامه‌های آنلاین به شدت رایج شده است. برنامه‌ها و بازی‌ها و پادکست‌ها و انواع سرویس‌های دیجیتالی از یک نوع سیستم پیروی کرده‌اند. اکنون ما کاملا در جهان مجازی غرق شده ایم و ماندن در خانه و بی حوصله شدن تقریبا آخرین چیزی است که باید نگران آن باشیم.
دیدگاه تان را بنویسید