این معمولی بودنهای رضایتبخش
آگاهی از عوامل تأثیرگذار
هر چه کمتر تحت نفوذ کورکنندهٔ سه خیابان اصلی قرار میگیرم که بسیاری از نگرشها و سبکهای زندگی را شکل میدهند: خیابان مدیسون، وال استریت و بلوار هالیوود. وقتی در این راستا کار میکنیم که انسانهایی مهربانتر و بالغتر شویم، بیشتر مراقب رسانهها، صنعت تبلیغات و خیابان مدیسون هستیم که به دنبال اینند که همواره بیشتر بخواهیم. تصمیم میگیریم که دنبالهروی حرص وال استریت برای پول بیشتر و بیشتر نباشیم، چه واقعاً به آن پول نیاز داشته باشیم، چه نداشته باشیم. خودمان را متعهد میکنیم که آنچنان تحت تأثیر هالیوود قرار نگیریم که به ارزش وجود معمولی خود شک کنیم، چون فاقد زرقوبرق، قدرت و ایدئالی است که در صفحهٔ نمایش میبینیم. همچنین دنبال ماجراهای رمانتیکی نیستیم که در فیلم و تلویزیون میبینیم، بلکه چالشها و راحتیهای عشق اصیل و واقعی را برمیگزینیم.
با دوری از این سه خیابان، به جایش تصمیم میگیریم در خلوت ذهنآگاهی و عطوفت بمانیم. در این صورت، طبق انتخابمان لباس میپوشیم، نه اینکه بخواهیم با آخرین مد پز بدهیم، مگر اینکه واقعاً از آن خوشمان بیاید. از این جای دنج، بخردانه عشق میورزیم و میتوانیم همهٔ آدمها را بدون حسادت ببینیم. با پای پیاده یا وسیلهٔ موردنیازمان به اینجا رسیدهایم، نه با وسیلهای که آدمها را حسابی تحت تأثیر قرار بدهد. اینجا هیچ فیلمی وجود ندارد، فقط واقعیتی متحرک از این است که با تمام معمولیبودن رضایتبخشمان، چه کسی هستیم.
- دیوید ریکو
تعهدات روزمره: انتخاب یک زندگی عاشقانه ، واقع گرایانه و پذیرفته شده
ترجمه: میترا دانشور
دیدگاه تان را بنویسید