سهند ایرانمهر، فعال رسانه ای:
باشگاه النصر عربستان پوستری طراحی کرده و با الهام از سینمای ایران، جایگاه جهانی بزرگان و مفاخر این سینما (در اینجا عباس کیارستمی)را نشان می‌دهد. یعنی به جای «کل کل» کردن های پیش‌پا افتاده یا مبتنی بر تحقیر و رجز خوانی و به یادآوردن پیروزی‌های قبلی رو به ستایش از داشته‌های فرهنگی کشور تیم حریف پرداخته است اما این کار فقط ستایش از رقیب نیست بلکه در بطن خود نمایاندن ارتقای بینش یک باشگاه فرهنگی ورزشی است.(مقایسه کنید با سطح بینش آن باشگاه فوتبال ایران که قبل از مسابقه با تیم اصفهانی پوستری پرحاشیه طراحی کرد که در پس‌زمینه آن سی‌و‌سه پل اصفهان در آتش می‌سوخت!).
این پوستر النصر نشان می‌دهد موفقیت پایدار در ورزش تنها با سرمایه‌گذاری روی بازیکنان خارجی یا امکانات فنی محقق نمی‌شود. اقدام النصر ثابت می‌کند که «بینش فرهنگی» و «هوش هیجانی جمعی» نقشی تعیین‌کننده در کسب جایگاه ویژه برای یک باشگاه دارند.
این حرکت نمونه‌ای از گذار از مدیریت سنتی (تمرکز صرف بر منابع مادی) به مدیریت مدرن (تلفیق فرهنگ، هنر و روابط بین‌الملل) است که نه‌تنها رقابت ورزشی، بلکه رقابت در عرصه‌های هویتی و نفوذ جهانی را هدف گرفته است.
به‌عبارتی دیگر، باشگاه‌هایی که «فرهنگ» را به‌مثابه زبان مشترک جهانی می‌دانند، در بلندمدت به برندهایی فرامرزی تبدیل می‌شوند که مرزهای سیاست و جغرافیا را درمی‌نوردند و به جز مساحت زمین به جغرافیای وسیعی‌تری از احساسات دست می‌یابند.
دیدگاه تان را بنویسید