بحران آموزش در ایران
امیرمحمود حریرچی، جامعهشناس و آسیبشناس اجتماعی، در گفتگویی از وضعیت بحرانی آموزش و پرورش در ایران خبر داد
امیرمحمود حریرچی، جامعهشناس و آسیبشناس اجتماعی در واکنش به آمار مرکز مطالعات تیمز و پرلز ایران که خبر میدهد از هر ۵ دانشآموز ایرانی، ۲ نفر اصلا یاد نمیگیرند و ۷۰ درصد دانشآموزان مدارس روستایی پسرانه به حداقل سطح یادگیری نمیرسند، به خبرنگار «چندثانیه» میگوید:
آموزش در ایران نهتنها هدف مشخصی ندارند بلکه انگیزه در این حوزه کمرنگ شده و مخصوص مدارس غیردولتی است.
با خصوصی و دولتی شدن آموزش بسیاری از خانوادهها اهمیتی به تحصیل فرزندان نمیدهند چون نمیتوانند هزینهها را تامین کنند.
با این شرایط باید بگوییم که آموزش در ایران تعطیل است. مهاجرت سیستماتیک در طیف دانشآموزان خبر از بحرانی جدید میدهد ولی هنوز توجهی به آن نداریم و زنگ خطر آن به گوشمان نرسیده است.
همه آموزش را وابسته به کارنامه و معدل کردند که همین باعث شده تا پرورش اهمیتی نداشته باشد.
کسی خبری از مدارس دولتی ندارد چون تحصیل در ایران طبقاتی شده است و طبقه پایین جامعه توان تحصیل ندارد.
آموزش هم مانند درمان و معیشت جزو اولویتهای اصلی شهروندی است.
نهتنها معلمها بلکه دانشآموزان هم شوق و ذوقی برای رفتن سرکلاس ندارند. چالشهای معیشتی و روانی معلمها به دانشآموزان هم سرایت میکند.
معلمها همواره به و ضعیت شغلی خود معترض هستند و این نمیتواند روند مناسبی برای نسل آینده باشد.
بعد از خانواده مهمترین نهاد مدرسه است که کودکانونوجوانان باید آنجا اجتماعی بودن را یاد بگیرند و حالا این نهادها متزلزل شدهاند.
آموزشوپرورش در ایران رفوزه شده است چون یا کودککار پرورش میدهند و یا کودککارنامه محور تربیت میکنند.
پیش از این مختصصان آموزش بر روی آیکیو دانشآموزان تمرکز داشتند ولی حالا بر رشد و پرورش هوش هیجانی بچهها تاکید دارند ولی ما هنوز تعریفی از هوش هیجانی نداریم.
هرچه از مراکز استانها و شهرها دور میشویم بههمان اندازه سطح آموزش هم کاهش پیدا میکند.
بسیاری از کودکان حتی توان پرداخت هزینه رفتوآمد به مدرسه را ندارند و در این وضعیت نباید امیدی به بهبود وضعیت داشته باشیم
سیاوش پورعلی
دیدگاه تان را بنویسید