به‌طور کل بند کفش و چشمی مربوط به بند کفش در ۲۷ مارس ۱۷۹۰ اختراع شدند. در ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح مزوپوتامیاها (ساکنین عراق، شرق سوریه، جنوب شرق ترکیه و جنوب غرب ایران) تکه‌های چرمی زیر پا قرار می‌دادند که هم اندازه و دقیق متناسب با اندازه کف پا بود و با استفاده از بندهائی به پا و قوزک پا بسته می‌شدند .بدون وجود این بندها، زیره‌هائی که برای پوشیدن ساخته می شدند و استفاده می‌شدند تقریباً بی‌خاصیت بودند. صندل‌های یونانیان باستان نیز چیزی شبیه به همین مدل صندل ها بود. اما کفش‌ های رمی‌های باستان به‌طوری بود که جلوی کفش بالا آمده بود و بندها تا قسمت‌های بالائی پا نیز کشیده شده بودند.