علل کمردرد هنگام نشستن

در ادامه برخی از علت های کمردرد هنگام نشستن را بررسی کنیم:

حالت بدنی: وضعیت بد بدن می تواند باعث ایجاد یا تشدید کمردرد شود. بهبود وضعیت بدنی شامل تغییر وضعیت فرد در هنگام نشستن یا ایستادن است. اغلب این کار می تواند درد را تسکین دهد.

جراحت: ممکن است فردی هنگام بلند کردن نادرست چیزی به کمر خود آسیب برساند و منجر به کشیدگی یا پیچ خوردگی در ناحیه کمر شود. این آسیب ممکن است بر اثر از ضربه باشد، به عنوان مثال در هنگام ورزش یا در اثر یک تصادف رانندگی به وجود آمده باشد.

سیاتیک: سیاتیک وقتی اتفاق می افتد که به عصب سیاتیک که از باسن عبور می کند و تا پشت ساق پا امتداد دارد فشار وارد شود و این مسئله می تواند باعث ایجاد درد در سراسر این ناحیه شود. این درد ممکن است شدید باشد و یا یک درد مبهم باشد.

بیرون زدگی دیسک: وقتی دیسک دچار بیرون زدگی یا فتق دیسک می شود، این دیسک می تواند به عصب نخاعی فشار وارد کند و درد کمر هنگام نشستن و یا هرحرکت روزمره دیگری احساس شود. این عارضه می تواند هر دیسک در ستون فقرات را تحت تأثیر قرار گیرد. درمان این بیماری معمولاً شامل دارو و فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی است.

بیماری دیسک کمر: بیماری دیسک کمر که به آن بیماری دیسک دژنراتیو نیز می گویند، در واقع یک بیماری نیست و معمولاً نتیجه افزایش سن است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که دیسک های بین مهره های ستون فقرات فرسوده می شوند.

سرخوردگی مهره ها: این عارضه شامل یک مهره از ستون فقرات تحتانی می شود که از جای خود خارج شده و اعصاب اطراف را تحت تأثیر قرار می دهد.

علائم درد پایین کمر

احساس سوزن سوزن شدن یا بی حسی در ناحیه باسن یا پا و ساق

انتشار درد به کمر یا قسمت جلوی پا

درد بسیار شدید به ویژه هنگام خم شدن به سمت جلو

افزایش میزان خشکی در قسمت پایین کمر

انواع درد پایین کمر

عموماً در مرحله تشخیص، عارضه بیماران زیر مجموعه یکی از سه نوع درد زیر قرار می‌گیرد:

درد محوری پایین کمر، شایع‌ترین درد پایین کمر است که فقط به پایین کمر محدود می‌شود و به باسن یا را‌ن‌ها سرایت نمی‌کند. این درد می‌تواند شدید یا مبهم باشد و حتی می‌تواند آنقدر شدید باشد که فعالیت‌های روزانه، مانند ایستادن و راه رفتن را مختل کند. معمولاً این درد با یک بعضی فعالیت‌ها (مثل ورزش) یا وضعیت‌های قرارگیری بدنی (مثل نشستن‌های طولانی مدت) بدتر می‌شود و با استراحت برطرف می‌گردد. بیشتر دردهای محوری پایین کمر حاد هستند، یعنی عمر کوتاهی دارند و طی 6 تا 12 هفته بهبود می‌یابند، البته می‌توانند طولانی‌تر شده و مزمن شوند.

رادیکولوپاتی کمر (درد سیاتیک)، دومین نوع شایع دردهای ناشی از مشکلات پایین کمر است. این درد که ناشی از عارضه‌هایی است که باعث فشرده شدن ریشه‌های عصبی عصب سیاتیک می‌شوند، در پاها شدیدتر از کمر است. علائم آن عبارتند از درد، بی‌حسی و یا ضعفی که در پایین کمر و تنها در یک طرف پایین‌تنه احساس می‌شوند و بر باسن، پا، مچ پا یا تمام طول پا تأثیر می‌گذارند.

درد پایین کمر با درد ارجاعی، دردی در پایین کمر است که به کشاله‌ها، باسن و بالای ران منتشر شده، اما به ندرت به پایین زانو سرایت می‌کند. بیماران این درد را مبهم و آزار دهنده و با شدت‌های مختلف تشریح کرده‌اند. درد پایین کمر با درد ارجاعی مشابه درد محوری بوده و با درمان مشابهی قابل کنترل است.

زمان مراجعه به پزشک

در اکثر موارد درد پایین کمر نیازی به درمان فوری ندارد؛ اما در مواقعی که این درد ناشی از آسیب‌دیدگی بوده یا با هر یک از علائم زیر همراه بود باید سریعاً به پزشک مراجعه شود:

تب و لرز

کاهش وزن بی‌دلیلی که اخیراً رخ داده است.

ضعف چشمگیر پا

دچار شدن به بی‌اختیاری ادراری یا مدفوعی به صورت ناگهانی (چه به صورت مشکل در دفع ادرار یا مدفوع و چه به صورت از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع)

عامل اصلی کمردرد در دنیای امروزه چیست؟

تشخیص علت درد پایین کمر

علل درد پایین کمر می‌توانند پیچیده باشند و از طرف دیگر، ساختارهای زیادی در ستون فقرات وجود دارد که می‌توانند باعث ایجاد درد شوند. پزشک از بیمار می‌خواهد علاوه بر محل، شدت و نوع درد و تاریخچه درد را نیز توضیح دهد. تست‌های دیگری که به تشخیص قطعی کمر درد و یافتن علت درد پایین کمر کمک می‌کنند، عبارتند از:

اشعه X. هر چند که این آزمایش فقط برای تصویربرداری از استخوان است؛ اما یک آزمایش اشعه X ساده می‌تواند به تعیین بارزترین علت‌های درد کمر کمک کند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این روش می‌تواند تصاویر بهتری از بافت‌های نرم، از جمله عضلات، اعصاب و دیسک‌های ستون فقرات را ارائه کند. عوارضی مانند فتق دیسک بین مهره‌ای یا یک عفونت در اسکن MRI، بهتر قابل مشاهده است.

توموگرافی کامپیوتری محوری (CAT اسکن). اگر پزشک درمورد یک عارضه استخوان مشکوک باشد، ممکن است اسکن CAT را برای شما تجویز کند. این روش مشابه با اسکن اشعه ایکس سه بعدی است و تمرکز آن بر جزئیات استخوان است.

اسکن استخوان. این روش در صورتی انجام می‌شود که پزشک برای ارزیابی درد کمر شما به اطلاعات بیشتری نیاز دارد و می‌خواهد اطمینان یابد که این درد، ناشی از یک مشکل نادر مانند سرطان یا عفونت نیست.

آزمایش تراکم استخوان. پوکی استخوان به خودی خود موجب کمر درد نمی‌شود؛ اما شکستگی ستون فقرات می‌تواند ناشی از پوکی استخوان باشد.

درمان درد پایین کمر

بسیاری از گزینه‌های درمانی برای درد پایین کمر ، می‌توانند متناسب با نیازهای فردی هر بیمار تنظیم شوند. درمان‌ها شامل درمان‌های خانگی، دارو، طب مکمل و یا حتی جراحی می‌شوند.

دوره استراحت کوتاه

بسیاری از مواقع درد پایین کمر با اجتناب از فعالیت‌های شدید برای یک مدت کوتاه بهبود پیدا می‌کند؛ اما استراحت بیش از چند روز نیز توصیه نمی‌شود؛ زیرا عدم تحرک بیش از حد ممکن است فرایند بهبودی را دشوارتر کند.

تعدیل فعالیت‌ها

یکی از انواع استراحت آن است که بیمار فعال باقی بماند؛ اما از انجام فعالیت‌ها و موقعیت‌هایی که موجب تشدید درد او می‌شوند اجتناب می‌کند. به عنوان مثال، اگر طولانی نشستن در ماشین یا پشت میز کار باعث بدتر شدن درد شخص شوند، بیمار می‌تواند یک تایمر تنظیم کند تا هر 20 دقیقه یک بار از جای خود بلند شده و چند قدمی اطراف خود راه برود و یا به آرامی بدن خود را کشش دهد. اگر ایستادن باعث تشدید درد شود، فرد باید از انجام دادن کارهایی که مستلزم ایستادن است، خودداری کند. اجتناب یا به حداقل رساندن انجام فعالیت‌ها و مواجه با موقعیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند به جلوگیری یا کاهش اسپاسم‌های کمر کمک کرده و باعث می‌شود شرایط برای التیام بدن بهتر شود.

گرما درمانی و سرما درمانی

گرما درمانی با یک حمام گرم، یا استفاده از یک بطری آب داغ، پدهای گرمکن برقی، بسته‌ها یا برچسب‌های گرما درمانی، می‌تواند عضلات پرتنش را شل کرده و جریان خون را بهبود ببخشد. افزایش جریان خون مواد مغذی و اکسیژن مورد نیاز عضلات برای بهبود یافتن و سالم ماندن را به آنها می‌رساند. اگر التهاب و تورم موجب کمر درد شده باشد، می‌توانید از یخ یا سرما درمانی برای کاهش تورم استفاده کنید. محافظت از پوست هنگام گرما درمانی و نیز استفاده از یخ برای جلوگیری از آسیب دیدگی بافت پوست بسیار مهم است. استفاده متناوب از گرما و یخ به ویژه هنگامی که بیمار می‌خواهد مجدداً فعالیت‌های خود را از سر بگیرد ممکن است مفید باشد. استفاده از گرما قبل از فعالیت باعث آرامش عضلات و انعطاف پذیری و تحرک بهتر می‌شود و استفاده از یخ بعد از فعالیت، احتمال تحریک و تورم ناحیه را در اثر ورزش کاهش می‌دهد.

دارو درمانی

داروهای معمول برای درمان درد پایین کمر شامل موارد زیر هستند:

داروهای بدون نیاز به نسخه

متداول‌ترین داروهای بدون نسخه عبارتند از آسپرین، ایبوپروفن (ادویل)، ناپروکسن (آلیو) و استامینوفن. آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن داروهای ضد التهابی هستند که درد پایین کمر ناشی از تورم اعصاب یا عضلات را کاهش می‌دهد. استامینوفن با ایجاد تداخل در سیگنال‌های درد ارسالی به مغز باعث تسکین درد می‌شود.

شل کننده‌های عضلانی

این داروها با کاهش سطح فعالیت سیستم عصبی مرکزی و افزایش تحرک عضلات پرتنش باعث می‌شوند درد عضلاتی که دچار گرفتگی یا اسپاسم هستند تسکین یابد. شل کننده‌های عضلانی هیچ تأثیری در مدیریت و کنترل دردهای مزمن ندارند.

داروهای مسکن مخدر

داروهای مسکن مخدر که به آ‌نها داروهای مسکن حاوی مرفین نیز گفته می‌شود، با ضعیف کردن سیگنال‌های ارسالی به مغز، نحوه ادراک شخص از درد تغییر را می‌دهند. داروهای مسکن مخدر بیشتر به صورت کوتاه مدت و برای تسکین دردهای شدیدی مانند دردهای حاد بعد از عمل‌های جراحی استفاده می‌شوند. داروهای مسکن مخدر به ندرت به شکل طولانی مدت، برای تسکین درد استفاده می‌شوند؛ زیرا این داروها عوارض جانبی زیادی داشته و به راحتی ممکن است اعتیاد آور باشند.

طب سوزنی

در طب سوزنی (که ریشه در طب باستانی چینی دارد) نقاط خاصی از بدن تحریک می‌شود و از این طریق جریان انرژی چی (کی) یا نیروی حیات در بدن را اصلاح و تعدیل می‌کند. در این طب اعتقاد بر این است که میزان مناسب و درست انرژی چی باعث کاهش درد و ناراحتی در بدن می‌شود. در جلسات درمانی طب سوزنی سوزن‌های بسیار نازکی برای حدود یک ساعت در پوست فرد قرار می‌گیرند. به تجربه ثابت شده که طب سوزنی باعث کاهش چشمگیر درد در برخی افراد می‌شود.

بریس کمر یا کمربند طبی

استفاده از کمربند طبی در برخی از بیماران باعث آسایش و راحتی و احتمالاً کاهش درد می‌شود. شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند استفاده از بریس‌های غیر قابل انعطاف به شکل نیم‌تنه که به صورت روزانه پوشیده شوند، در ترکیب با یک برنامه ورزشی فیزیوتراپی، می‎تواند روند بهبودی را سرعت بخشیده و درد را کاهش دهد. استفاده از کمربند طبی بعد از جراحی‌های کمر نیز ممکن است مفید باشد.

تزریق اپیدورال استروئید

در تزریق اپیدورال داروی استروئید به طور مستقیم به قسمت خارجی کیسه ساکرال که نخاع را احاطه کرده است، تزریق می‌شود. تزریق تحت هدایت یک دستگاه تصویربرداری زنده اشعه ایکس به نام فلوروسکوپی انجام می‌شود. هدف از تزریق اپیدورال آن است که با کاهش التهاب اطراف ریشه عصبی که تحت فشار قرار گرفته، درد به طور موقت تسکین یابد.

روش‌های درمان دستی

پزشکان به کمک حرکات و مانورهایی که با دست روی ستون فقرات برای تنظیم آن اجرا می‌کنند سعی در بهبود تحرک و کاهش گرفتگی‌ها، ناراحتی یا درد بیماران دارند. در این درمان‌ها، برای تنظیم ساختارهای ستون فقرات، از مانورهای دستی مختلفی با سرعت‌ها، فشار و جهات مختلفی استفاده می‌شود. درمان‌های دستی برای کاهش درد پایین کمر در برخی از افراد مؤثر بوده‌اند.

ماساژ درمانی

با استفاده از ماساژ درمانی در ناحیه پایین کمر، می‌توان اسپاسم عضلات را که معمولاً در ایجاد درد پایین کمر مؤثر است، تسکین داد. ماساژ همچنین جریان خون در ناحیه کمر را افزایش می‌دهد و به این ترتیب مواد مغذی و اکسیژن بیشتری به عضلات آسیب دیده رسیده و باعث سرعت گرفتن روند بهبودی می‌شود.

اوزون تراپی

اوزون تراپی یک درمان زیر پوستی است که در آن اوزون (O3) به یک ناحیه مشکل دار در بدن تزریق می‌شود. منظور از درمان زیر پوستی آن است که درمان از طریق پوست انجام می‌شود. از جمله مزایای احتمالی این روش خواص ضد التهابی اوزون است که منجر به تسکین درد می‌شود.

تمرینات ورزشی

فیزیوتراپی معمولاً بخشی از برنامه مدیریت درد پایین کمر است. انواع تمرینات مورد استفاده برای توانبخشی ستون فقرات عبارتند از:

تمرینات کششی

حرکات کششی برای عضلات پایین کمر، باسن، لگن و پاها (به ویژه عضلات همسترینگ) تقریباً برای همه مفیدند. این گروه عضلات وزن بخش فوقانی بدن را تحمل می‌کنند. هرچه تحرک این عضلات بیشتر باشد، کمر بیشتر می‌تواند بدون آن که آسیبی ببیند حرکت کند. به طور معمول توصیه می‌شود حرکات کششی را از کشش‌های کم، 20 تا 30 ثانیه‌ کشش، شروع کرده و در صورت ایجاد درد، کشش را متوقف نمایید.

تمرینات تقویت عضلات

تقویت عضلات شکمی، لگن و عضلات سرینی که از ستون فقرات پشتیبانی می‌کنند و به آنها عضلات هسته‌ای یا مرکزی نیز گفته می‌شود، می‌تواند به تسکین درد پایین کمر کمک کند. دو برنامه تمرینی رایج در این خصوص عبارتند از: روش مک کنزی (McKenzie) و تمرینات ثبات مرکزی پویا (Dynamic Lumbar Stabilization).

در روش مک کنزی ستون فقرات با استفاده از تقویت عضلات مرکزی، از هم باز شده و به این شکل باعث کاهش درد ناشی از ساختارهای فشرده شده ستون فقرات مانند فتق دیسکی که در اثر فشردگی فضای دیسک ایجاد شده، می‌شود.

تمرینات ثبات مرکزی پویا با تقویت عضلات کمر باعث می‌شود ستون فقرات بیمار به وضعیت خنثی یا وضعیتی که بیمار در آن احساس راحتی بیشتری می‌کند رسیده و در آن باقی بماند.

تمرینات هوازی کم فشار

تمرینات هوازی کم فشار جریان خون را افزایش داده و به بهبودی صدمات ناشی از آسیب دیدگی ستون فقرات بدون آن که ستون فقرات را درگیر کند کمک می‌کند. از جمله تمرینات هوازی کم فشار می‌توان استفاده از دوچرخه ثابت، دستگاه الپتیکال یا استپ، پیاده‌روی و آب درمانی را نام برد. در افرادی که دچار درد پایین کمر هستند و مرتباً ورزش‌های هوازی انجام می‌دهند، تعداد دفعات عود درد کمتر بوده و در صورت بروز درد، بیشتر می‌توانند فعال و پویا باقی بمانند.