متروپل، مگاپروژه‌ای که از پای‌بست ویران بود
ساختمان متروپل، واقع در خیابان امیری شهرستان آبادان در حالی صبح امروز فروریخت که شمار جان باختگان و مصدومین فروریختن این بنای غیر استاندارد، هرلحظه در حال افزایش است.
مترو پل ساختمانی در خیابان امیری آبادان واقع شده که پیش از حادثه امروز، توسط دو پل شیشه‌ای به یکدیگر متصل شده بود. این سازه عظیم ۱۱ طبقه در زیربنای قابل توجه ۴۵ هزار متر مربع در حالی احداث شده که در دوره پیش از انقلاب، سینما متروپل در همین مکان وجود داشته است.
حسین عبدالباقی، مشهور به «حاج حسین عبدالباقی» که فرزند یک آجیل فروش در خیابان زند شهر جنگزده آبادان بود به سرعت از دوره محمودرضا شیرازی، شهردار وقت این شهر در حوزه ساخت و ساز فعال شد و پروژه‌های متعدد ساختمانی مسکونی و تجاری را عملیاتی کرد.
این چهره، مدارج ترقی خود را با سرعتی قابل توجه طی کرد و خیلی زود به ثروتی افسانه‌ای و البته، تعیین کننده! دست یافت. در جایی که این ثروت به قدری در جایگاه او تاثیر داشت که پس از فوت پدر، پیکر او را در قطعه پیشکسوتان شهر آبادان به خاک سپرد و عنوان «پیشکسوت معماری آبادان» را هم بر سنگ مزار پدر ثبت کرد!
از زمان حضور غلامرضا شریعتی، استاندار وقت خوزستان، مدارج ترقی «حاج‌حسین» شکل جهشی به خود گرفت و آجیل فروش سابق و انبوه ساز کنونی این استان با گسترش حریم منطقه آزاد اروند، خیلی زود به امکانات رانتی قابل اعتنایی دست یافت.
همانگونه که بارها اسناد این اقدامات در رسانه‌های محلی استان خوزستان نیز منتشر شده، حسین عبدالباقی از همان دوره، زمین‌های مرغوب شهر را با قیمت‌های عجیب و غریب(بسیار کمتر از ارزش‌گذاری واقعی) خریداری کرده و سپس با استانداری تهاتر می‌کرد.
کما اینکه حتی در یک فقره افتتاح مرکز شخصی ساخته شده توسط عبدالباقی و هلدینگ او، شریعتی، استاندار وقت، شخصا برای افتتاح آن از اهواز به آبادان آمده و بازار فیدوس را برای حاج حسین افتتاح کرد! فردی که اکنون هم زندان جدید آبادان را که به تازگی در حاشیه شهر جانمایی شده را در دست ساخت دارد.
وقتی، متروپل در دست ساخت بود؛ چند تن از کارشناسان و اهالی رسانه با حضور میدانی در این پروژه به نشست کردن طبقه اول آن اشاره کردند اما این انتقادات، هر بار با عناوینی نظیر سیاه نمایی و تعابیری از این دست به خاموشی محکوم شد.
حاج حسین عبدالباقی، مالک متروپل در زمان احداث این پروژه با رد تمامی ایرادات و انتقادات کارشناسی به ایمن بودن آن تاکید کرده و گفته بود؛ «سازه بتنی متروپل کاملا ضد زلزله و با شمع های ۲۷ متری ساخته شده است و نمای آجری و سنگی با نورپردازی کاملا حرفه ای، جلوه خاصی به این سازه عظیم خواهد داد.»
سوال اساسی در این جاست که نهادهای نظارتی و فنی با سرکشی چندباره و تحت پوشش رسانه‌ای از این پروژه، چطور و با کدام انگیزه نسبت به ایرادات فنی در طبقه اول و فرونشست آن هشدار نداده و جلوی این ساخت و ساز ناایمن را نگرفتند؟
چطور این نهادهای نظارتی که گاها برای برداشتن یک دیوار از پارکینگ یک منزل سه طبقه مسکونی، ماه‌ها رفت و آمد و رفع نقص را به مالک حکم می‌کنند، نسبت به جانمایی غیراصولی این ابرپروژه هشدار نداده و در قبال آن سکوت پیشه کردند؟ چطور چنین پروژه عظیمی در حالی به مرحله احداث و بهره‌برداری رسید در حالی که خیابان مجاور آن، تنها 3 متر عرض دارد و اکنون هم شاهد زحمت فراوان و مشکل دسترسی برای نیروهای امدادرسانی دسته‌گل عبدالباقی و دوستانش هستیم؟
چه شخص و نهادی، مجوز ساخت این پروژه را به هلدینگ عبدالباقی به رغم همه این موانع داده است؟ آیا شهرداری آبادان در قبال این فاجعه عظیم که امروز افکار عمومی ایرانیان را درگیر خود کرده و بر تن چند خانواده رخت عزای از دست دادن عزیزان‌شان را نشانده، پاسخگو خواهد
