از نظر محیطزیست طبیعی منطقه میانکاله در زون بینابینی ذخیره گاه زیست کره میانکاله قرار گرفته و در شبکه MBA یعنی انسان و کره مسکون ثبتشده و هر اقدامی تعهدات ایران به IUCN را نقض میکند. این سازمان در جهت منافع هیچ ابرقدرتی نیست و نهادی است کاملاً بیطرف و تنها نگرانی آن حیات سالم انسانهاست که در یک بستر روبه رشد زندگی میکنند.
نام کامل تالاب میانکاله در اصل پناهگاه حیاتوحش میانکاله است که قبل از بسیاری از تالابهای کشور در کنوانسیون رامسر ثبت شد و بعد درجه ذخیرهگاه زیست کره را نیز اخذ کرد.
در تمامی تقسیمات چهارگانه محیط زیست پذیرفته شده در ایران (پارک ملی، اثر طبیعی ـ ملی، پناهگاه حیاتوحش، مناطق حفاظتشده) هر دو نوع فعالیت ـconser vation و protection انجام میشود. یعنی حفاظت صرف در دنیا منسوخ شده است. از این رو در هر منطقه تفرج گسترده/تفرج متمرکز/ و انواع زونهای دیگر را داریم. فصل مشترک تمام این مناطق این است که در core zone اجازه ورود به افراد داده نمیشود.
فرض کنید در انواع تفرجهای سافاری در پارک سرنگتی آفریقا که افراد اجازه دارند در یک تفرج گسترده در کنار حیاتوحش به مشاهده مشغول شوند، مناطقی وجود دارد که حتی park rengerها نیز تنها باید با دوربین و تلسکوپ زمینی نظارت کنند که آنها همان هسته مرکزی هستند. اما مشکل اینجاست که اغلب مناطق چهارگانه ما فاقد طرح مصوب حفاظتی است. معمولاً فعالیت گردشگری همسوترین فعالیت با توان اکولوژیک منطقه است.
lاستقرار صنایع در شهرکهای صنعتی
تمام صنایع پتروشیمی مطابق با قانون باید در شهرکهای صنعتی جایابی شوند. ظاهراً پتروشیمی امیرآباد نیز قرار نبود سر از دهستان میانکاله و مرتع حسینآباد در بیاورد. اختلاف بین مسؤولان، دلایل سیاسی و قیمت زمین در بندر امیرآباد دست به دست هم داد تا تنها پنج هکتار از آن را به آب شیرینکن اختصاص دهند. به نظر بنده همین اندازه نیز باعث از بین رفتن تعاونیهای پره و صید ماهیان شیلاتی (سفید، کفال و آلوزا و ...) میشود چون ماهیان خزر بهشدت نسبت به املاح آب حساس هستند. حتی در حد چندppm احتمالاً چند جمعیت مهم از ماهیان بومی خزر منطقه را ترک کنند یا دچار انقراض محلی شوند.
ممکن است این پرسش برای بسیاری از مخاطبان به وجود بیاید که با توجه به وجود نیروگاه شهید سلیمی با سوخت مازوت، علت این حساسیتها روی پتروشیمی میانکاله چیست؟ در مورد توسعه هایی که تاکنون در منطقه صورت گرفته تنها نیروگاه شهید سلیمی نکا از ضوابط کامل برخوردار بوده. این نیروگاه متعهد به استفاده از مازوت حداکثر طی 16 روز در سال (روزهای کمفشار گاز) است. درحال حاضر بنا به وضعیت نامناسب اقتصادی و تحریمهایی که شاهد هستیم روزانه هشت هزار تن مازوت مصرف میکند. قطعاً مازوتسوزی عوارض و عواقب خودش را در بلندمدت خواهد داشت حتی اگر فعلاً مطالعه ای در رابطه با آن انجام نشده باشد. کمااینکه فعالیت مشابه در استان تهران هر سال باعث هوای ناسالم شده به طوریکه در کل سال1400 تنها از دو روز هوای پاک برخوردار بودند. البته شکل فیزیوگرافی استان تهران متفاوت از کرانه خزر است اما در زمانی که جهت باد عوض میشود اهالی زاغمرز، گهرباران، زینوند و روستاهای بسیاری در مجاور آن بهشدت اذیت میشوند (البته تنها چند روز در سال).
در مورد بندر امیرآباد واقعاً سؤالات زیادی مطرح است. این پهنه زیبا در کنار سواحل میانکاله، قبل از تصرف بکرترین ساحل باقیمانده از کاسپین بود. امیرآباد نمونه یک زمینخواری بزرگ و نابخشودنی با شعار اشتغال بوده است. این فعالیت در 10 درصد عرصه اشغالشده نیز قابل انجام بوده.
تعداد افراد محلی استخدام شده در بندر تنها11 نفر هستند. جالب اینجاست که از زمان فعالیت این بندر400 دامدار از یک مرتع مرغوب خلعید شدند (معادل با هزاران واحد دامی). فقط 11 نفر بومی در مشاغل راننده و نگهبان مشغول شدند و شوربختانه 17 کودک در طول این سالها زیر کامیون تلف شدند. با کمال تأسف باید گفت کشته شده ها حتی از شاغلان نیز بیشتر بود.
lمکانیابی غلط و غیراقتصادی بودن پروژه
طبق اسناد بالادستی و برنامه مصوب توسعه پتروشیمی کشور که در سال 98 بعد از جلسات متمادی کارشناسی و ابلاغشده و به تأیید رهبری نیز رسیده مکانیابی تمام پتروشیمی ها در سواحل خلیج فارس انجام شده چون در حوضه آب شور قرار دارد و شوری تخلیه شده از آبشیرین کن ها کمترین اثر را بر اکوسیستم میگذارد. شوری خزر 16 گرم در لیتر و شوری خلیجفارس بین 35 تا 40 گرم در لیتر است. خوراک اولیه پتروشیمی نیز گاز است.
گاز برای پتروشیمی مانند گندم برای نان است. این واحد قرار استGTP و MTP تولید کند و محصول تولیدشده از طریق خط لوله به دامغان برود. یعنی غیراقتصادیترین فعالیت ممکن درحالیکه انبارهای ایران از محصول نهایی یعنی پروپیلن تکمیل شده است و مشتری برای آن ندارد.
lفواصل مراکز تأمین گاز برای سوخت این پتروشیمی
فاصله میانکاله از نزدیکترین میدان گازی یعنی خانگیران900 کیلومتر است! از واحدی که پروپیلن مصرف میکند بیش از هزار کیلومتر فاصله است. به لحاظ سیاسی نیز گرفتن لایسنسهای فنی آن دقیقاً وابسته به رفع تحریم هاست. اگرچه روال های دور زدن تحریم همواره باعث درآمد هنگفت شرکتهایی در امارات، ترکیه و دیگر همسایگان ما شده است. توجه بفرمایید که ما برای خرید یک ستون ساده دستگاه کروماتوگرافی گازی که یک لوله باریک در یک پاکت کوچک است باید آن را دست به دست شده از سه کشور با قیمت چند برابر دریافت کنیم و end user تجهیزات را در امارات ثبت کنیم. پس نه پول ساخت وجود دارد، نه ماده اولیه، نه صنعتی که این خروجی را مصرف کند. حتی 10 درصد این سرمایهگذاری میتواند بیکاری را در منطقه به کلی ریشهکن کند.
دیدگاه تان را بنویسید