براساس توصیه‌هایی که سازمان اگزیت اینترنشنال (Exit International) دریافت کرده است، کپسولی که این سازمان به روش چاپ سه‌بعدی و با هدف خودکشی کمکی (مرگ خودخواسته) طراحی کرده، ممکن است به‌طور قانونی در سوئیس به‌کار گرفته شود. کپسول مذکور «سارکو» نام دارد.
سارکو در چندین رویداد هنر و طراحی در سراسر اروپا به‌نمایش گذاشته شده است
در سال ۲۰۲۰، حدود ۱،۳۰۰ نفر در سوئیس با استفاده از خدمات دو سازمان کمک به خودکشی بزرگ کشور سوئیس، یعنی Exit (ارتباطی با Exit International ندارد) و Dignitas فوت کردند. روشی که درحال‌حاضر استفاده میشود، مصرف سدیم پنتوباربیتال مایع است. پس از مصرف این دارو، فرد دو تا پنج دقیقه پیش از رفتن به کمای عمیق می‌خوابد و پس‌از‌آن به‌سرعت می‌میرد.
سارکو رویکرد متفاوتی برای مرگ آرام بدون نیاز به مواد کنترل‌شده فراهم می‌کند. وب‌سایت خبری SWI swissinfo.ch با دکتر فیلیپ نیچک، بنیان‌گذار سازمان اگزیت اینترنشنال، درباره‌ی کپسول سارکو و جایگاهی که او انتظار دارد این اختراع در بخش مرگ کمکی در سوئیس داشته باشد، صحبت کرده است. در‌ادامه، خلاصه‌ای از این گفت‌وگو را می‌خوانید.
سارکو با چاپگر سه‌بعدی ساخته شده است
SWI swissinfo.ch: سارکو چیست و چگونه کار می‌کند؟
فیلیپ نیچک: سارکور ساختار کپسول‌مانندی است که به روش چاپ سه‌بعدی ساخته میشود و فردی که قصد مرگ دارد، آن را از داخل فعال می‌کند. این دستگاه را می‌توان برای مرگ به هر جایی برد. برای مثال، می‌تواند در محیط آرامی در فضای باز یا در مکان مخصوصی در سازمان کمک به خودکشی قرار گیرد. فرد وارد کپسول میشود و دراز می‌کشد. این دستگاه بسیار راحت است. از آن‌ها چند سؤال میشود و پس از جواب‌دادن، ممکن است دکمه‌ی درون کپسول را فشار دهند که مکانیسم آن را فعال می‌کند.
کپسول روی قطعه‌ای تجهیزات قرار دارد که فضای داخلی را با نیتروژن پر می‌کند و به‌سرعت و درحدود ۳۰ ثانیه، سطح اکسیژن را از ۲۱ به ۱ درصد می‌رساند. فرد کمی احساس گیجی می‌کند و ممکن است پیش از اینکه هوشیاری خود را از دست دهد، کمی احساس سرخوشی کند. مرگ براثر هیپوکسی (فقدان اکسیژن) و هیپوکاپنیا (فقدان کربن‌دی‌اکسید) اتفاق می‌افتد. هیچ وحشت و احساس خفگی‌ای وجود ندارد. در محیطی که اکسیژن آن کمتر از ۱ درصد است، با از‌دست‌رفتن هوشیاری، مرگ تقریبا پس از ۵ تا ۱۰ دقیقه اتفاق می‌افتد.
ازنظر توسعه و دردسترس قراردادن ماشین برای استفاده، در چه مرحله‌ای قرار دارید؟
فیلیپ نیچک: سال گذشته، به‌دنبال قانونی‌بودن استفاده از سارکو در سوئیس برای مرگ کمکی مشاوره‌ی ارشد دریافت کرده‌ایم و نتیجه‌ی آن مثبت بوده است و مشکل قانونی وجود ندارد. دو نمونه‌ی اولیه از سارکو نیز اکنون وجود دارد و سومین سارکو هم در هلند در حال چاپ است. اگر همه‌چیز خوب پیش برود، دستگاه سوم در سال ۲۰۲۲ برای استفاده در سوئیس آماده خواهد بود. اولین سارکو از سپتامبر ۲۰۲۱ تا آگوست ۲۰۲۲ در موزه‌ی فرهنگ آرامگاهی در کاسل آلمان به‌نمایش گذاشته میشود. مورد دوم ازنظر زیباشناسی خوشایند نیست؛ به‌همین‌دلیل و دلایل دیگر، بهترین گزینه برای استفاده نیست.
چندین پروژه‌ی تکمیلی سارکو به‌علت دنیاگیری کووید ۱۹ به‌تعویق افتاده است. برای مثال، ساخت دوربینی که به فرد اجازه می‌دهد با افراد بیرون ارتباط برقرار کند. حین انجام این کار، لازم است رضایت آگاهانه فرد ثبت شود.
هدف اعلام‌شده‌ی شما غیرپزشکی‌کردن فرایند مرگ است. این امر مستلزم چه چیزی است؟
فیلیپ نیچک: درحال‌حاضر، برای تجویز سدیم پنتوباربیتال و تأیید ظرفیت ذهنی فرد، به مشارکت پزشکان نیاز است. می‌خواهیم هر نوع بررسی روان‌پزشکی را از این روند حذف کنیم و به فرد اجازه دهیم که خودش روند را کنترل کند. هدف ما ایجاد سیستم غربالگری هوش مصنوعی برای تعیین ظرفیت ذهنی افراد است. طبیعتا شک و تردیدهای زیادی به‌ویژه از طرف روان‌پزشکان وجود دارد؛ اما ایده‌ی مفهومی اولیه‌ی ما این است که فرد آزمون آنلاینی انجام دهد و کدی برای دسترسی به سارکو دریافت کند.
با‌‌توجه‌‌به اینکه در هلند مستقر هستید، چگونه وارد بازار سوئیس خواهید شد؟
فیلیپ نیچک: با گروه‌های مختلفی در سوئیس ازجمله گروه‌هایی سخن گفته‌ایم که قبلا در زمینه‌ی موارد خودکشی کمکی با آن‌ها کار کرده‌ایم تا بتوانیم سارکو را برای استفاده در این کشور ارائه دهیم. این کار با همکاری سازمانی محلی انجام خواهد شد. اگر مشکل خاصی پیش نیاید، امیدواریم بتوانیم سارکو را سال آینده برای استفاده در سوئیس دردسترس قرار دهیم. این پروژه تاکنون بسیار پرهزینه بوده است؛ اما فکر می‌کنم فاصله‌ی چندانی با عملی‌کردن آن نداریم.
یویکیو شیگه
فقط کمی صبر کن و این بار به خاطر من خودت را نکُش! | یک ماجرای عجیب و حیرت انگیز
«یوکیو شیگه»، افسر پلیسی در آستانه بازنشستگی در ژاپن بود اما یک اتفاق زندگی او و حداقل ۵٠٠ نفر دیگه را تغییر داد.
«یوکیو شیگه»، افسر پلیسی در آستانه بازنشستگی در ژاپن بود اما یک اتفاق زندگی او و حداقل ۵٠٠ نفر دیگه را تغییر داد.
دوست نزدیک او خودکشی کرد و شیگه آنقدر متاثر شد که تصمیم گرفت به آدم‌هایی که قصد خودکشی دارند، کمک کند.
او ۲٠٠۳ بازنشسته شد، اما ماموریت واقعی اش تازه شروع شده بود. صخره توجینبو در استان فوکوییِ ژاپن یکی از مکان‌های اصلی برای خودکشی است. به ویژه آن سال‌ها، سالانه حدود ۳٠ نفر از این صخره به ارتفاع ۲۱ متر به اقیانوس می‌پریدند. هم جای خلوتی بود و هم مرگ حتمی بود.
آقای شیگه در آخرین سال کاری به توجینبو رفته بود و چند جسد آنجا دیده بود.
شیگه بعد از بازنشستگی تصمیم گرفت روزانه اطراف این صخره گشت‌زنی کند و اگر فردی تصمیم به خودکشی داشت، نجاتش بدهد.
یک موضوع مهم این بود که می‌دانست تحریک احساسات فرد اوضاع را بدتر می‌کند مثلا نباید بگوید به بچه‌ات یا والدینت فکر کن. بلکه باید بفهمد دقیقا مشکل چیست و آن را حل کند.
مثلا اگر فرد بدهی داشت به او قول می‌داد کمکش کند و واقعا هم بعدش تلاش می‌کرد مشکل مالی فرد حل بشود.
او گفت آمار افرادی که برای خودکشی به توجینبو می‌آمدند نسبت مستقیمی به آمار بیکاری و وضع اقتصادی کشور داشت.
مثلا سال ۲٠٠۸ که همزمان با بحران مالیِ جهانی بود، آمار به شدت بالا رفت.
او در سال ۲٠٠۴ جنبشی به نام «کمی صبر کن» راه انداخت.
کم کم داوطلبان بیشتری به او پیوستند.
این جنبش ۶ واحد آپارتمانی تهیه کرد که افراد بیکار شده که قصد خودکشی داشتند، آنجا اسکان داده شوند تا مشکل‌شان حل شده و کار پیدا کنند.
تا پایان ۲٠۱۷، شیگه جان ۵۸۶ نفر را نجات داد.
یک حاشیه جالب!
سال ۲٠۱۶ تعدادِ افرادی که برای اقدام به خودکشی به این صخره رفتند از همیشه کمتر شد. اما دلیلش چه بود؟ بازی «پوکمن گو»!
یادتان هست؟ همان که مردم با گوشی راه می افتادند دنبال پوکمون‌ها!
پوکمون نزدیک اون صخره زیاد بود برای همین هم «دیگه» پر رفت‌وآمد و شلوغ شده بود.
بعد از دنیاگیری کرونا تقریبا همه جای دنیا آمار خودکشی افزایش پیدا کرد. نکته‌ای که کمتر به آن توجه میشود این است که هرچند آمار اقدام به خودکشی میان زنان بیشتر است، اما آمار قربانیانِ مرد بالاتر است. گفته میشود کم‌توجهی به بحث سلامت روانِ آقایان و افزایش فشار اجتماعی بر آنان دلیل این موضوع است.
مشابه به ماجرای شیگه ژاپن در کشورهای دیگر هم اتفاق افتاده، مثلا پل گولدن گیت آمریکا.
بسیاری از اوقات این جنبش‌ها واقعاتاثیرگزار بوده اند.
شاید عجیب باشد اما آمار نشان می دهد اگر فردی به پل/مترو و... برای خودکشی برود و موفق نشود خودکشی کند (مثلا ببیند پل نرده‌کشی شده) به احتمال زیاد کلا از این کار منصرف میشود!
اسم جنبشِ شیگه هم به همین دلیل «کمی صبر کن» است.
ممکن است این تصمیم به خودکشی، آنی بوده و اگر شخصی آنجا حضور داشته باشد یا موانعی برای سخت‌تر شدنِ کار در میان باشد، کلا فرد منصرف شده و دیگر هرگز دست به خودکشی نزند.
دیدگاه تان را بنویسید