در گزارشی که روز سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه منتشرشد ، گمانه‌زنی‌های مختلف درباره مرگ تلخ سه پزشک جوان که دوران «رزیدنتی» یا آموزش‌های عملی دوران تخصص خود را سپری می‌کردند را مطرح کرده اند. این سه مرگ که در کمتر از ده روز اتفاق افتاده‌اند را لقب «مرگ‌های سریالی» داده‌اند و گمانه‌زنی می‌کنند که مرگ انها بر اثر خودکشی و فشار کار در دوران کرونا بوده است.
در این مورد امیر محمود حریرچی، آسیب‌شناس اجتماعی و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با تاکید بر سو استفاده از وضعیت رزیدنت‌ها به خبرنگار فراز گفت: «در واقع رزیدنت‌ها را استثمار می‌کنند. پزشکان بخش را رها می‌کنند و همه‌ی وظایف را بر عهده‌ی رزیدنت‌ها می‌گذارند این افراد فشار بسیاری را تحمل می‌کنند و رزیدنت در واقع پزشک عمومی است که در حال گذراندن دوره تخصصی خود است ولی حقوق بسیار پایینی دارند.
فشار کار و بحران‌های اجتماعی و افزایش ساعت کار در وضعیت اپیدمی خواه ناخواه امکان دارد که این افراد به سمت مواد مخدر کشیده بشوند زیرا از این موادها به شکل‌های مختلفی در بیمارستان وجود دارد و مصرف دارویی دارند. مانند ریتالین، متادون، مرفین و … که داروهای مسکن و محرک محسوب میشوند که برای درمان بیش‌فعالی و کمبود تمرکز، کاهش درد، سرخوشی … کاربرد دارد؛ اما به دلیل افزایش بیداری و تمرکز به این می‌تواند باعث افزایش اختلالات روانی فرد بشود و درصد خودکشی هم بسیار بالا میبرد. یا اینکه آنچنان به هم میریزند و دچار افسردگی میشوند که اقدام به خودکشی می‌کنند.»
این آسیب‌شناس با اشاره به افزایش تعداد مهاجرت کادر درمان در وضعیت اپیدمی کرونا افزود : «بیشتر کادر پزشکی ما در مقابل ناعلدالتی‌ها مهاجرت می‌کنند و کشورهای اروپایی و همسایه های اطراف ما از مهاجرت کادر پزشکی ما استقبال می‌کنند این وضعیت در وضعیت اپیدمی بیشتر هم شده است. فشار کاری زیاد باعث می‌شود که پزشکان یا پرستاران روحیه‌ی خود را از دست بدهند از نظر روانی به مشکل می‌خورند ، ما بیشترین آمار مرگ و میر کادر بهداشتی را در سطح جهانی داریم.»
عضو هیات دانشگاه علامه طباطبایی با یادآوری عدم عدالت در برخورد با نیروهای کادر درمان ادامه داد: «در بیمارستان‌های ما پزشک یا پرستارن زمانی که می‌بیند تجهیزات بهداشتی کمی در اختیارشان می‌گذارند، قانون و مسئولین آنها را رها کرده اند، حقوق ناکافی برای گذران زندگی دریافت می‌کنند چه دلیلی دارد که بخواهند در کشور بمانند و مهاجرت می‌کنند پرستاران امنیت شغلی هم ندارند. طبق شنیده‌ها بیشتر پرستاران و کادر درمان قردادهای 89 روزه دارند و پیمانکار می‌تواند هر زمانی که بخواهد تعدیل کند.
این مصیبت قشری است که مسوول جان مردم هستند این‌همه در حق‌شان ظلم روا شود و بخشی دیگر از قشر کادر درمان در بیمارستان های خصوصی و مطب هایشان پول پارو کنند . زمانی که کادر پزشکی که شهروندان یک جامعه از نظر درمانی باید به آنها تکیه کنند خودشان در شرایط ناسالم روحی زندگی می‌کنند چگونه می توانند مفید باشند و این موضوع می‌رساند که این قشر که در حال حال بسیاری ازشمند هستند نیاز به توجه بیشتری دارند.»
شرط می بندم که هیچ ارتباطی به مرگ‌های ناگهانی پس از واکسن کرونا ندارد !