همه گیری ویروس کرونا در هر گوشهای از دنیا در جریان و باعث ناامیدی بسیاری از کشورها در مقابله با این ویروس شده است. به همین سبب، مردم و دولتها در مواجهه با این ویروس به وحشت افتادهاند و اقتصادها از هم پاشیده است. انتظار میرود این بحران بدون تمایل و همکاری جدی جهانی، بیشتر و بیشتر شود.
با توجه به تأثیر بسیار زیاد این ویروس بر جهان از جنبههای مختلف، بسیاری معتقدند تغییر در نظم موجود جهانی و روابط بین الملل در دوره پساکرونا اجتناب ناپذیر خواهد بود.
در این راستا گفتگویی با «رابرت ادواردز هانتر» سفیر سابق امریکا در ناتو تنظیم نموده که در زیر آمده است.
«رابرت ادواردز هانتر» عضو ارشد مرکز «روابط ترانس آتلانتیک» در دانشگاه «جانز هاپکینز» است. وی در کارنامه خود سوابقی چون مدیریت مرکز «مطالعات استراتژیک ترانس آتلانتیک» در دانشگاه دفاع ملی آمریکا و سمت مشاور ارشد اندیشکده «رند» را دارد.
از سمتها و مسئولیتهای دیگر وی در دوه های مختلف میتوان به این موارد اشاره کرد: مشاور سیاست خارجی سناتور ادوارد ام. کندی (از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۷)، محقق ارشد شورای توسعه خارجی (از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳)، محقق مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژی( (IISS از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۶۹، همکاری در پروژه پولاریس (Polaris) نیروی دریایی، عضو هیأت سیاست دفاعی «ویلیام کوهن» وزیر دفاع بیل کلینتون (رئیس جمهور سابق آمریکا)، معاون انجمن پیمان آتلانتیک (از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱)، محقق مرکز علوم و امور بین الملل بلفر در دانشگاه هاروارد، سفیر پیشین آمریکا در سازمان ناتو، عضو شورای روابط خارجی و عضو انجمن کنترل تسلیحات و انجمن علوم سیاسی آمریکا.
*ویروس کرونا چه تأثیراتی بر نظم فعلی جهان خواهد گذاشت؟
اکنون خیلی زود است در این مورد صحبت کنیم. بخشی از این تأثیر بستگی به این دارد که آیا طبقه سیاسی ایالات متحده آمریکا درسهایی را که اجازه میدهد رهبری ما در چند سال گذشته بلغزد، آموخته است.
«رقبا برای کسب قدرت» سعی خواهند کرد جایی که آنها خارج شدند را انتخاب کنند و این مکانها شامل خاورمیانه خواهد شد. من انتظار جهت گیری مجدد زنجیرههای عرضه را دارم، شاید تلاشها (حداقل در ایالات متحده) برای کاهش وابستگی به چین باشد. اما به یاد داشته باشید که منافع مالی و بخش خصوصی یکسان خواهند بود. چین و روسیه امیدوار هستند که از مواضع نسبی در مورد سایر کشورها و کل سیستم سود ببرند.
*اگرچه شیوع ویروس، رویکردهای رئالیسم و اصل محوری این مکتب یعنی «خودیاری» را در کانون توجه قرار داده است، اما نواقص رویکرد رئالیسم را که مبتنی بر امنیت دولتی با موضوع امنیتی نظامی است را نشان داده است. شیوع ویروس همچنین نشان داد که اقتصادهای نظامی نیز قادر نیستند امنیت ملتها و دولتها را در دوره پسا کرونا حفظ کنند. نظر شما در مورد این چیست؟
من همیشه فکر کرده ام حداقل برای ما، امنیت دولتی و امنیت انسانی باید با همدیگر پیش روند.
*اگر بپذیریم که نظم جهانی پساکرونا، نسبت به نظم فعلی متفاوت میباشد آیا این تغییرات، ساختاری و اساسی خواهند بود؟ کدام مفاهیم تغییرات اساسی را تجربه خواهند کرد؟
هنوز مشخص نیست که آیا نظم پساکرونا با نظم فعلی متفاوت خواهد بود یا خیر. اکنون خیلی زود است در این مورد صحبت کنیم. رقابتها و مبارزات موجود احتمالاً کم و بیش یکسان باقی میمانند.
سیاست خاورمیانه بعید است تغییر کند. البته اگر کشورهای تأثیرگذار منطقه همگی درک کنند که آنها مشترکاً یک بازی خود-مخرب متقابل را دنبال میکنند، میتواند تغییر کند. اما من انتظار ندارم سیاست در خاورمیانه تغییر کند.
دیدگاه تان را بنویسید