«اعتیاد به اینترنت» مفهوم تازه‌ای است که در دهه پایانی قرن بیستم در بین متخصصان سلامت مطرح شده و امروز دیگر این مفهوم برای کسی ناشناخته نیست؛ اما به عنوان یک پدیده تازه و رو به گسترش در معرض توجه بسیاری قرار گرفته است. تحقیقات بسیاری نشان می‌دهند که ابتلاء به اعتیاد به اینترنت، در میان تمام گروه‌های سنی رو به افزایش است؛ اما از این میان، جمعیت نوجوان و جوان، بیش‌ترین استفاده‌کنندگان اینترنت هستند.
با وجود آن‌که اعتیاد به اینترنت مشابه سایر انواع اعتیاد است، اما می‌بایست آن را از سایر انواع اینترنت متمایز دانست. شباهت اعتیاد به اینترنت به سایر انواع اعتیاد در وسواس استفاده بیش از اندازه از اینترنت و قطع این رفتار است. هم‌چنین چرخه موجود در سایر اعتیادها نیز در اینجا وجود دارد. هم‌چنین در این کتاب این نکته نیز مد نظر است که دیدگاهی یکپارچه‌نگر و قابل اجرا در کلینیک‌ها، مدارس و سایر محیط‌های بالینی درباره اعتیاد به اینترنت شکل گیرد و افراد را هرچه بیش‌تر از آسیب‌های اعتیاد به اینترنت مصون نگه دارد. این مداخلات در سطح درمانگران و مشاوران آموزش دیده، تعریف شده و در محیط‌های بالینی و آموزشی کاملاً قابل اجرا است. هم‌چنین سعی شده ساختار جلسات به صورت گروهی برای نوجوانان و جوانان نوشته شود.
چرا افراد به سراغ اینترنت می‌روند؟
یکی از دلایلی که افراد به صورت افراطی و وسواس گونه سراغ اینترنت می‌روند این است که اینترنت می‌تواند باعث جبران اعتماد به نفس پایین آن‌ها و احساس تنهایی عمیقی که دارند، شود. در بعضی از مطالعات دیده شده، که افراد معتاد به اینترنت، میزان احساس تنهایی و ادراک‌شان از این احساس آزاردهنده، بیش‌تر از افراد نرمال است. آن‌ها برای برقراری رابطه صمیمانه با نزدیکان‌شان مشکل دارند و حضور افراطی در شبکه‌های اجتماعی، جبرانی برای این ضعف است. در واقع آن‌ها می‌خواهند با شیوه‌ای غیر تهدیدکننده ارتباط برقرار کنند و با این کار به جمع، احساس تعلق پیدا کنند. ولی این احساس تعلق مجازی است و در دنیای واقعی وجود ندارد. هرچند این نوع از ارتباط می‌تواند در بعضی از افراد مفیده بوده و حتی توصیه شود، مانند افراد بازنشسته، معلول و یا آن‌هایی که در خانه نگهداری می‌شوند، ولی در افراد دیگر وقتی به صورت وابستگی درآید، نه تنها باعث کاهش افسردگی و احساس انزوای آن‌ها نمی‌شود، بلکه آن را بیش‌تر هم می‌کند. در آمریکا در زمانی که استفاده از اینترنت مانند امروز رایج نبود، به تعدادی از خانواده‌ها که اینترنت نداشتند، اینترنت داده شد و در طی چند سال به مشاهده آن‌ها پرداختند.
بعد از دو سال این افراد مجدداً بررسی شدند و متوجه شدند که تعداد افرادی که با این خانواده‌ها ارتباط داشتند کم‌تر شده و همین‌طور در آن‌ها میزان ارتباطات و رابطه با دیگران بسیار کم‌تر از قبل از دسترسی ایشان به اینترنت شده است. به هر حال انزوای اجتماعی در افراد وابسته به اینترنت بیش‌تر از جمعیت نرمال است و این‌که کدام مسبب دیگری است شاید روشن نباشد.
کتاب «اعتیاد به اینترنت» نوشته معصومه موسوی، محمد ویسویی و حسین علیزاده در ۲۲۰ صفحه به بهای ۳۳ هزار تومان از سوی نشر قطره منتشر شده است.
دیدگاه تان را بنویسید