درمان‌های خانگی برای خشکی پوست

خشکی پوست زمانی رخ می‌دهد که رطوبت لایه بیرونی پوست از بین برود. 

مرطوب نگه داشتن پوست خشک از اهمیت زیادی برخوردار است اما برخی از داروها و مواد درمانی خریداری شده از فروشگاه‌ها نیز می‌توانند گران یا بی‌اثر باشند.

در این مقاله به نقل از سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، به بررسی درمان‌های خانگی برای خشکی پوست و شواهد علمی در مورد این ادعاها پرداخته شده که به شرح زیر است:

درمان‌های خانگی برای خشکی پوست:

انواع مختلفی از درمان‌های خانگی وجود دارند که فرد می‌تواند از آنها برای برطرف کردن خشکی پوست استفاده کند. بیشتر درمان‌های زیر می‌توانند به عنوان مرطوب‌کننده مورد استفاده قرار گیرند. بهترین راه برای استفاده از یک مرطوب کننده، استفاده از آن به صورت مستقیم و موضعی برای مرطوب کردن پوست بعد از حمام و صبر کردن برای جذب آن است.

۱. روغن دانه آفتابگردان:

یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ میلادی نشان داد که روغن دانه آفتابگردان هنگام استفاده به عنوان مرطوب کننده روی پوست آبرسانی را بهبود می‌بخشد. در همان مطالعه مشخص شد که روغن زیتون در واقع سد پوستی را تخریب می‌کند و این نشان می‌دهد استفاده از هر گونه روغن طبیعی به عنوان مرطوب کننده مناسب نیست.

۲. روغن نارگیل:

روغن طبیعی دیگری که برای درمان خشکی پوست به خوبی عمل می‌کند، روغن نارگیل است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ میلادی نشان داد که روغن نارگیل به اندازه وازلین برای درمان پوست‌ خشک ایمن و موثر است. هم‌چنین در این مطالعه مشخص شد که روغن نارگیل به طور قابل توجهی آبرسانی به پوست را بهبود می‌بخشد و باعث افزایش مقدار لیپیدها (چربی‌ها) در سطح پوست می‌شود.

همان‌طور که تحقیقات سال ۲۰۱۶ میلادی نشان داد، روغن نارگیل حاوی اسیدهای چرب اشباع شده است که خاصیت نرم کنندگی دارند. نرم کننده، چربی یا روغنی است که با پر کردن شکاف‌ها در پوست خشک به عنوان مرطوب کننده عمل می‌کند و باعث صاف و نرم شدن آن می‌شود.

۳. حمام جوی دوسر:

جوی دوسر یکی دیگر از مواد طبیعی است که می‌تواند به درمان خشکی پوست کمک کند. اضافه کردن پودر جوی دوسر به آب داخل وان یا استفاده از کرم‌هایی که حاوی جوی دوسر هستند ممکن است به تسکین پوست خشک کمک کند. 

یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ میلادی نشان داد که عصاره‌های حاصل از جوی دوسر دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هستند و این ماده به درمان خشکی پوست کمک می‌کند.

۴. نوشیدن شیر:

مصرف شیر نیز می‌تواند خشکی پوست را تسکین دهد، اما نه زمانی که به صورت مستقیم روی پوست اعمال شود. تحقیقات انجام شده از سال ۲۰۱۵ میلادی نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی شامل شیر می‌تواند باعث بهبود خشکی پوست شود.

۵. عسل:

بررسی تحقیقات در سال ۲۰۱۲ میلادی نشان می‌دهد که عسل برای بسیاری از انواع بیماری‌های پوستی مفید است. مطالعات مختلف نشان داده است که عسل خواص مرطوب کنندگی، ترمیمی و ضد التهابی دارد. این‌ها همه خصوصیاتی هستند که نشان می‌دهد عسل، درمان خانگی ایده‌آلی برای از بین بردن خشکی پوست است و هم‌چنین کاملاً طبیعی بوده و می‌تواند به طور مستقیم روی پوست اعمال شود.

۶. وازلین:

ژل پترولیوم با نام تجاری وازلین سال‌هاست که به عنوان مرطوب کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال ۲۰۱۷ میلادی محققان دریافتند خشکی پوست در افراد مسن بعد از استفاده از وازلین بهبود می‌یابد. این یافته از استفاده از وازلین برای درمان خشکی پوست به ویژه در افراد مسن‌تر حمایت می‌کند.

۷. آلوئه‌ورا:

براساس یک مطالعه از سال ۲۰۰۳ میلادی، ژل آلوئه‌ورا ممکن است به تسکین پوست خشک کمک کند. 

فردی که در نواحی دست یا پاهای خود با مشکل خشکی پوست مواجه است، می‌تواند ژل آلوئه‌ورا را روی نواحی خشک پوست خود اعمال کرده و ناحیه آسیب دیده را با جوراب یا دستکش بپوشاند. بهتر است این کار قبل از رفتن به رختخواب انجام شود و ژل تا زمان جذب کامل روی پوست باقی بماند.

پیشگیری:

استفاده از نرم کننده‌ها و مرطوب کننده‌ها به طور مرتب بعد از استحمام به جلوگیری از خشکی پوست کمک می‌کند. افراد هم‌چنین می‌توانند با جلوگیری از اقدامات و عاداتی که باعث خشکی یا تحریک پوست می‌شوند از بروز مشکلات پوستی پیشگیری کنند.

اجتناب از موارد زیر در این زمینه مفید است:

- خاراندن پوست

- استفاده بیش از حد از دستگاه‌های تهویه هوا 

- اصلاح با استفاده از تیغ صاف یا بدون ژل اصلاح

- دوش گرفتن و حمام کردن بیش از حد

- مالش محکم حوله روی پوست هنگام خشک کردن آن

- دوش گرفتن و استحمام با آب بیش از حد داغ

- استفاده از لوسیون‌های حاوی الکل

- پوشیدن لباس‌هایی که با پوست اصطکاک زیاد دارند

- تماس مکرر با مواد شوینده در موارد غیرضروری

- قرار گرفتن در معرض حرارت مستقیم بخاری یا آتش

- قرار گرفتن در معرض باد شدید بدون پوشاندن پوست

در صورتی که استفاده از این درمان‌های خانگی موثر نبوده یا علائمی هم‌چون قرمزی، خون‌ریزی، تورم یا چرک و عفونت باکتریایی روی پوست مشاهده شد مراجعه به پزشک متخصص ضروریست.