اقدامات اولیه دولت پزشکیان
صحبت های غلام حسین کرباسچی درباره اقدامات اولیه دولت پزشکیان در این مطلب میخوانید .
غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی اصلاحطلب با تاکید بر اینکه «اولین قدم پزشکیان برداشتن فیلترینگ است» گفت: معنا ندارد در شرایط معمولی در کسب و کار مردم اختلال وارد شود. زندگی چهار میلیون نفر از مردم، از طریق فضای مجازی تأمین میشد، اما دچار اختلال شده است.
وی افزود: آقایان میخواستند سالی یک میلیون شغل تولید کنند، اما با یک قدم فیلتر کردن، چهار میلیون شغل را از بین بردند؛ لذا اولین قدم ایشان برداشتن فیلترینگ است و مردم این توقع را از دکتر پزشکیان دارند، چون که گفت: اگر نتوانم، کنار میروم.
کرباسچی گفت: همین قدر که دولت مزاحم مردم نشود و آنان بتوانند به صورت عادی زندگی کنند، کفایت میکند؛ چون مردم میتوانند برای خودشان زندگی کنند.به نظر حضرتعالی رئیس جمهور منتخب به آنچه که گفته، با این فضا و مشکلاتی که وجود دارد عملی میشود؟
به این سادگی نه، اما باید تلاش کند. ایشان برای اینکه بخواهد به وعدههای خود عمل کند، شرایط خوبی در کشور وجود ندارد. از همان آغاز رأی آوردن، اشکالات و گرفتاریهایی در کشور وجود دارد، باید دعا کنیم و اگر کمکی از دست کسی برمیآید دریغ نکند. دکتر پزشکیان از ابتدای انقلاب تاکنون، از نیروهای صادق و خدمتگزار بوده است. الان هم مردم به ایشان اعتماد کردند.
چالشهای پیشروی دکتر پزشکیان در تحقق وعدههایش چیست؟
ایشان در همه زمینهها چالش دارد و اینگونه نیست که بدون چالش باشد. الان در انتخاب نیروها، کلی مشکل دارد. در بین تمام افراد حتی آنهایی که علیه دکتر پزشکیان فعالیت کردند، توقع ایجاد شده تا در کابینه ایشان حضور داشته باشند؛ کسانی که بیشترین فعالیت تخریبی را علیه ایشان کردند، به زبان درآمدهاند.معلول سوءتفاهمی است که وقتی دکتر پزشکیان گفتند که از همه نیروها استفاده میکنیم، آنها هم فکر کردند کسانی که مخالف خط و مشی و روشهای ایشان هستند میتوانند نقشی داشته باشند. در حالی که کسانی که آقای پزشکیان را قبول ندارند و راه و روش ایشان را نمیپذیرند، معنا ندارد از آنها استفاده شود و نمیتوانند نقش سازندهای در کنار ایشان بازی کنند. از این طرف، همهی نیروهایی که کمک کردند، متوقع هستند در حالی که نباید توقع داشته باشند، که چون در انتخابات فعالیتی کرده یا در ستادی بودهاند، فوراً در هر شرایطی به ایشان سمتی بدهند.
همچنین برخی به محض اینکه احیاناً توجهی به او نشد، زمینه انتقاد و احیاناً مخالفت در آنها ایجاد میشود. اینها چالشهای اولیه دکتر پزشکیان است. بعد که ایشان بخواهد در هر زمینهای کار کند، مدعیان مختلف در بحثهای گوناگون در کشور حضور دارند.
لذا کار دشوار است. ما امیدواریم، چون توکل آقای پزشکیان بر خداست و انسان صادقی است. امیدواریم خدا کمک کند و مردم همکاری کنند تا ایشان قدمی بردارد تا از مشکلات مردم کاسته شودبه نظر شما از اساس، طرح این قضیه که دکتر پزشکیان نوعی توقع ایجاد کرد و به تعبیر شما «سوء تفاهم ایجاد شد»، درست بود یا نه؟ چون در دوران احمدینژاد، شبانه و با فکس حتی مدیران جزء ادارات را جا به جا میکردند، بدون اینکه تودیع و معارفهای انجام شود. یا در دولت آقای رئیسی درباره استفاده از نیروهای غیرخودشان صحبتی به میان نیامد.
بالاخره این سلیقهای بوده که آقای پزشکیان و همکاران نزدیک ایشان به کار گرفتند که میتواند روش مفیدی باشد. یعنی شناسایی نیروهای کارآمد و متخصص، مقدمهای است برای اینکه از آنها استفاده شود. اما همه در حد وزیر نیستند. خیلی از افراد در شرکت یا جایی بودند، شاید توقع دارند که در فلان زمینه، همه اینها وزیر شوند، در حالی که اعضای هیئت دولت محدود است. چند هزار نفر ثبتنام میکنند، اما یک نفر برای وزارت ارشاد لازم است. اگر هشتاد نفر ثبتنام کنند و بخواهند وزیر شوند، معلوم است یک نفر وزیر میشود و بقیه علیالقاعده اگر در کار خود دقت نکنند، دلخوری ایجاد میشود. بنابراین شناسایی نیروها در این اقدام، حتماً کار مفیدی است اما هیئت راهبری باید به چند نکته توجه کند.البته اگر اگر نیروهای سالم باشند باید به کار گرفته سوند. متأسفانه بعضی از نیروها با توصیهها و این طرف و آن طرف زدنها کار خود را به پیش میبرند. حتی شنیدم برخی به دلیل هزینههایی که کردند یا پیشنهاد کردند، متوقعِ گرفتن سمتهای بالا هستند. آقای پزشکیان با تجربه و تخصصی که در زمینههای مدیریتی دارد، افرادی که این گونه و با اصرار و توصیه آمدند، را باید کنار بگذارد. چون در شرایط فعلی که سمتهای اجرایی، منافعی برای کسی که ندارد؛ مگر اینکه بخواهد سوءاستفاده کند. انسان باور نمیکند افرادی که تا پریروز در جایی بودند، یک دفعه این قدر احساس مسئولیتِ خدمت به آنها دست داده باشد.
آقای پزشکیان در دوران تبلیغات، تعبیر بسیار خوبی داشتند که باید برویم به آدمهای متخصص تمنا و خواهش کنیم که اگر واقعاً کاری از آنها برمیآید، مسئولیت قبول کنند. اما اینها که با اصرار و تماس تلفنی با تک تک اعضای کمیتهها و شورای راهبری، با تحت فشار قرار دادن خود آقای پزشکیان، با تهدید کردن به اینکه اگر فلان جور نشود در مجلس فلان کار میکنیم و جلو رأی اعتماد را میگیریم، معلوم است که احساس وظیفه به اینجا که نمیکشد و مسائلی غیر از احساس وظیفه در آنها مطرح است.
همین که کسی برای سمتی اصرار کند، دلیل بر عدم صلاحیت اوست. الان مسئولیتها کارهای سختی است؛ به خصوص در وزارتخانهها که به تعبیر یک بنده خدایی، وزر و وبال زیادی بر گردن وزیر است. آن هم در شرایط نامساعد فعلی که نه پول در مملکت وجود دارد، نه شرایط اداری خوبی داریم، نه نیروهای دلسوز خوبی مثل گذشته وجود دارند، و نه امکانات خارجی برای ما فراهم است.
لذا اگر کسی با اصرار بیاید و پست وزارت را اشغال کند، معلوم است که بحثی غیر از بحث خدمت و دلسوزی برای او مطرح است. هر کس اصرار دارد برای اینکه سمتی بگیرد، شورای راهبری، کمیتهها و خود آقای پزشکیان، او را طرد کنند. امروزه افرادی که به درد بخور باشند، از مسئولیت فرار میکنند. اینکه کسی با اصرار مسئول شود یا التماس کند که فدوی را فراموش نکنید، یا نمایندهای بگوید اگر فلانی انتخاب نشود، میروم در مجلس فلان کار را میکنم یا توئیت بزنند، معلوم است که جریان غیرسالمی از این فرصت سوءاستفاده میکند.
البته اصل کار شناسایی نیروهای متخصص میتواند کار بسیار مفیدی باشد. من با برخی از دوستان صحبت کردم و گفتم که شما به شناسایی یک نفر به عنوان وزیر اکتفا نکنید، بلکه نیروهای سالم و به درد بخور در هر رشتهای را میتوانید شناسایی کنید تا منبع و آرشیوی از نیروهای به درد بخور در هر رشتهای وجود داشته باشد و به وزیری که بعداً انتخاب میشود معرفی شود، تا بتواند در مدیریتها و معاونتهای مختلف به عنوان آدمهای دلسوز استفاده کند. چون واقعیت این است که در دولت گذشته حتی در قبل هم اینگونه بوده، که بسیاری از وزارتخانهها را شخم زدند و به نیروهای غیرمتخصص و ناوارد تحت عنوان مکتبی و انقلابی، سمتهایی در مدیریتها دادند که هیچ کاری از آنان ساخته نیست لذا وضعیت کشور به این شرایطی که میبینیم رسیده است.
این نیروها اگر به درد بخور باشند، لازم نیست همه وزیر شوند؛ یکی میتواند معاون باشد، یکی میتواند مدیرکل باشد و یکی در پستهای حساس کارشناسی باشد. بالاخره، سیستم دولتی احتیاج زیادی به نیروهای متخصص و سالم دارد. لذا شورای راهبری و کمیتهها، میتوانند در شناسایی نیروهای متخصص برای دستگاهها مفید باشند؛ اما کسانی که اصرار دارند پست بگیرند را باید فیلتر کنند و تمام کسانی که بر گرفتن سمت و پست اصرار دارند، دلیل بر عدم صلاحیت آنان است. چون معلوم است که منافعی غیر از منافع کاری و خدمت کردن برای آنان مطرح است. کسی که پول پیشنهاد میکند، تهدید میکند و توئیت میزند که اگر این گونه نباشد من میروم و در مجلس فلان کار را میکنم، معلوم است که جریان غیرسالمی است؛ یارو یا رفیق است یا از قومیت آنان است! لذا اینها نشانهی عدم صلاحیت این افراد است. کسی که وارد میشود و میگوید: فدوی را فراموش نکنید! این حرف چیست؟ مملکت یک مشت مدیر دلسوز میخواهد که شبانهروز باید بدوند و جان بکنند و به صورت خستگیناپذیر کار کنند تا تغییر جزئی در کشور ایجاد شود.
حال، اگر کسی با اصرار به تک تک اعضای کمیته و آدمهای بیرون زنگ بزند که آقا شما بگو! معلوم است که متأسفانه جریان فاسدی در مجموعهی این نیروها وجود دارد و شورای راهبردی و کمیتهها باید دقت کنند. البته تا جایی که خبر دارم عموم آنها دقت کردهاند. خود این اصرارها نشانهی عدم صلاحیت افراد است. قطعاً آقای پزشکیان که میخواهد وزرا را انتخاب کند، بیشتر از اینها توجه دارد.
چالش اولیه ایشان این است که بتواند نیروهای به درد بخوری را به کار بگیرد؛ نیروهایی که تجربه دارند. اگر جوان هستند تخصص داشته باشند؛ خانم، آقا، جوان و سالخورده که باتجربه بوده و مجموعهای در کنار هم باشند تا بتوانند مسائل کشور را شناسایی کنند و قدمی بردارند. الان نگاه کنید از قدم اول، آب و برق و گاز دچار مشکل است. کشوری که این همه منابع انرژی دارد آیا وضعیت را به جایی بکشاند که تابستان برق و زمستان گاز نداشته باشد و کارخانههای زیادی تعطیل کند؟
من اخیراً آماری خواندم که در قطعی برق این چند روز، بیش از 50 میلیارد دلار به اقتصاد و درآمد ملی کشور ضرر وارد شده است. اینها همه بحرانهای عظیمی است؛ مسئله آب، محیط زیست و ... کسانی که میخواهند با این بحرانها بجنگند که نمیشود سر و دست بشکنند. در باورمان نیست که این قدر آدمهای مسئولیتشناس و دلسوز و جان فدا در کشور پیدا شدند که ما خبر نداشتیم! بنابراین در هر زمینه، بحرانی برای سیستم دولتی و رئیس جمهور وجود دارد که باید حل شود.
دیدگاه تان را بنویسید