آرمان ملی - مطهره شفیعی: حسین فریدون است و البته نامش هر کجا که مخالفان دولت بهانه برای تضعیف روحانی ندارند، نام او را میآوردند و اتهاماتی را متوجه او میکنند. 24 مهر سال گذشته بود که حسین فریدون که به اتهام اخذ رشوه در شعبه 1057 دادگاه ویژه کارکنان دولت به 5 سال حبس و پرداخت 31میلیارد تومان محکوم شده بود به زندان رفت. پیش از آن، غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه گفته بود: «در دادگاه تجدیدنظر، در مورد سه نفر از متهمان این پرونده ارفاقهایی مورد لحاظ قرار گرفته است. در مورد شخص آقای فریدون 7سال حبس در نظر گرفتهشده از سوی دادگاه بدوی به 5 سال تقلیل یافته و بقیه مجازاتها یعنی جزای نقدی و مبلغ رشوه که بیش از 31میلیارد بوده است، باید پراخت شود.» بنابراین فریدون بر اساس قانون محکوم و اکنون زندانی است اما هنوز دلواپسان و مخالفان دولت اتهامات زیادی را به او نسبت میدهند. مانند روایت کیهان در روایت هشتمین دادگاه امامی چین آورده بود: «بهتازگی سرنخهای جدیدی از ارتباط برادر رئیسجمهور با شبکههای فساد مطرح شده است. در هشتمین جلسه از دادگاه رسیدگی به پرونده متهمان بانک سرمایه که مربوط به بررسی اتهامات «محمد امامی» بود، قاضی مسعودیمقام در اظهاراتی خطاب به متهم گفت: آقای امامی! شما در پیامکهای خود به فرزان گفتید که وقتی میخواهید پیش «عمو فِری» بروید باید دست پر بروید! این عمو فری کیست که باید دست پر پیش او بروید؟ ما که میدانیم کیست و در کیفرخواست هم به او اشاره شده است.» مشخص بود منظور از عمو فری برادر رئیسجمهور است و «آرمان ملی» در همان روز به این نکته اشاره کرد که آنچه کیهان به نقل از قاضی درج کرده در هیچ خبرگزاری و حتی رسانه صداوسیما منتشر نشده است. اکنون حسین فریدون تاکید دارد که ارتباطی با فعالیتهای امامی و بانک سرمایه نداشته و ندارد. ظاهرا حسین فریدون از این اتهامزنیها به تنگ آمده و در نامه یک رسانه دلواپس به تشریح ریشه این اتهامزنیها و تکذیب آنها پرداخته است.
ذرهای خیانت در امانت نکردم
برادر رئیسجمهور این نامه را چنین آغاز کرده است: «اینجانب حسین فریدون کارگزار چهلساله جمهوری اسلامی از روزی که برای انقلاب کتک خوردم تا روزی که توسط اشرار برای انتقام از نظام ربوده شدم و از لحظهای که سفیر انقلاب شدم تا روزی که در دولتِ برآمده با بیش از 25میلیون رأی ملت، دستیار ویژه رئیس دولت بودم ذرهای خیانت در امانت و دستدرازی به اموال عمومی نکردم و هماکنون که نیابتا دوران حبس خویش را میگذرانم، پیش خدا و تاریخ سربلندم که نه به سبب اتهامات مطروحه که به سبب حسنات و خیراتی که در راه تحقق رأی ملت بهخصوص در سالهای 92 و 96 انجام دادهام، در زندان هستم.» وی با آوردن این بیت که «جام می و خون دل هر یک به کسی دادند/ در دایره قسمت اوضاع چنین باشد» ادامه داده است: جستوجوی نام من در هر پروندهای نتیجهای نخواهد داشت چراکه من نه امامی را میشناسم و نه طبری را که کنار گوش دوستان این روزنامه بود و نمیخواستند او را ببینند و جرات نمیکردند درباره او افشاگری کنند. این حس عدالتخواهی در ده سال حکومت مطلقه آقای طبری کجا بود که حال که او در بند افتاده، آقایان شیر شدهاند و میکوشند هر شخصی را به ریش او ببندند». فریدون یادآور شد: «برای اولین بار در عمرم، چندی قبل آقای محمد امامی را اتفاقی در زندان دیدم و بس؛ و هیچ مقام قضایی تاکنون نامی از بنده در این پروندهها نبرده است. البته اهالی این رسانه که در تشکیل پروندهها مهارتی فزونتر از قضات شریف دادگستری دارند، شاید از پروندهسازی تازهای خبر دارند که در شرف ساختن است و لاجرم متهم، مطلع و حتی قاضی هم از آن بیخبر هستند اما ملت آگاه میداند که حسین فریدون نه به دلیل خطاهایش که به دلیل خدماتش در زندان است و به وکالت در حبس است نه به اصالت!» برادر رئیسجمهور تصریح کرده است: «مردم شریف از یاد نمیبرند که در هر انتخاباتی نام حسین فریدون به رمز عملیات تخریبچیهای انتخاباتی بدل میشود از جمله در سال 96 که پاسخ مردم رأی بالاتر از سال 92 به حسن روحانی بود. گام بعدی، در آستانه تحلیف رئیسجمهور بود تا به مردم ثابت کنند رئیسجمهور حتی از برادر خود نیز نمیتواند حمایت کند و اینک که رئیسجمهور از خواست ملت حرف میزند چه در مجلس و چه در رسانهها، باید طرح اعدام او را پیش بکشند و از دختر و برادرش بگویند تا حرفهای حساب روحانی در بیان ریشههای سختی زندگی و معیشت ملت، فراموش شود و او با 25 میلیون رأی به عقب رانده شود.» فریدون نوشت: «این تکنیکی لو رفته است اما حکایت این روزنامه و این انبان اتهامات داستان آن شحنه است که با چوب بر بار شیشه و آبگینه مردی میزد و دو بار که با چوب بر آن کوفت که «چه داری؟»؛ پاسخ شنید: «اگر یک بار دیگر بزنی، هیچ!» این که متهمی دست و زبان بسته نشسته به کنجی صمٌ بکم را مجسمه اتهامات بدانید، نزد خدا و خلق نهتنها هیچ اعتباری ندارد که اعتبار انقلاب را در رعایت حقوق متهم نیز بر باد میدهد.»
متهم به اتهامی که در پرونده نیست؟
حسین فریدون در ادامه آورده است: «مگر نه اینکه امام خمینی(ره) فرمود: «اگر در خانه متهمی که به قصد تشخیص اتهام خانهاش را تفتیش میکنید، آلت اتهام دیگری یافتید، حق ندارید او را بدان اتهام متهم کنید؟!» پس حال چگونه مرا به اتهامی که در پروندهام نیست، متهم بلکه محکوم میکنید؟! مگر نه اینکه نام متهمان را از پروندههای اقتصادی و پرونده فلان بانک تا پرونده شهرداری تهران، با حرف اختصاری «ب.خ» و «ع.ش» و چشمان بسته در سیما نشان میدهید اما در پرونده «ح.ف»، در کنفرانس خبری سخنگوی سابق قوهقضائیه در دوران اقتدار باند طبری همیشه از ایشان درباره حسین فریدون میپرسیدند و ایشان هم با تقوای خاصی، بدون نام بردن از من به پرونده «برادر رئیسجمهور» اشاراتی میکردند» فریدون تصریح کرده است: «پروندههای گذشته و آینده من همه به مدد قدرت پیشگویی کیهانیان ساخته شده تا دوستان در هیچ انتخاباتی بیتوش و توان نباشند و البته در قوهقضائیه مستقل، چنین پروندهسازیهایی باید از اساس بیاساس باشد.»
دیدگاه تان را بنویسید