دولت روحانی مردم عادی را اصلاً شهروند به حساب نمی‌آورد

مردم روزبه‌روز با موانع بیشتری مواجه و از طرفی بیشتر به بهبود وضعیت امیدوار می‌شوند. این فضای توأم با تهدید و تحدید ریشه در چه دارد و برای گذر از این بن‌بست‌ها چه باید کرد؟

محمدصادق کوشکی، تحلیلگر سیاسی اصولگرا، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین اظهار داشت: بخشی از بحران‌هایی که این روزها مردم را شدیداً گرفتار کرده مربوط به سناریویی است که از سال ۹۲ تا الان شاهد بوده‌ایم؛ یعنی دولت روحانی از سال ۹۲ مبنای خود را خدمت به سرمایه‌سالاران و ثرومتمندان جامعه گذاشت. در واقع سیاست‌های دولت کلاً به سمتی بود که رانت واقعی و خدمات نصیب طبقه چهار پنج درصدی شود که عبارت از سرمایه‌داران و سرمایه‌سالاران است.

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: حال شاید سوال پیش آید که این رویکرد دولت چه دلیلی دارد، در پاسخ باید گفت، دولت روحانی دولتی بود که سرمایه‌سالاران حامیان اصلی‌اش بودند. به همین خاطر در این دولت عموماً تصمیم‌ها منافع طبقات بالادست را به طور کامل حفظ کرده است و کشور را تماماً در خدمت آن چهار پنج درصدی قرار داده که در انتخابات ۹۲ و ۹۶ حامیان اصلی آقای روحانی بودند که این زشت‌ترین چهره سرمایه‌سالاری قلمداد می‌شود. با این توضیح که چنین حالتی پیامدهای مختلفی دارد و ضربه‌های مهلکی به آرامش و اعتماد عمومی وارد می‌کند.

او تصریح کرد:‌ شکل‌گیری طبقه جدید نوکیسه زاییده چنین رویکردی است. نوکیسه‌هایی که نمادشان جوان ۳۰ ساله‌ای است که مالک هفت‌تپه می‌شود و زندگی و معیشت چند هزار کارگر به دستش می‌افتد و تولید ۵۰ هزار تنی در هفته را به رقم نازل ۱۹ هزار تنی می‌رساند؛ این دولت، دولتِ‌ اتاق بازرگانی است و مردم عادی اصلاً شهروند به حساب نمی‌آیند. بزرگ‌ترین فاجعه در دولت روحانی این است که اکثر مردم اصلاً انسان شمرده نشده و مخاطب خدمات دولتی قرار نگرفتند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی توضیح داد: در حالی که ایدئولوژی دولت روحانی خدمت به سرمایه‌سالاری است،‌ افرادی در کشور هستند که نگاه‌شان به طبقات پایین‌دست جامعه است. پس مهم نیست که ابراهیم رئیسی نام داشته باشد یا هر اسم دیگری، مهم این است که رئیس دولت نباید با حمایت سرمایه‌داران روی کار بیاید و در دوران دولتداری خود را وامدار گروهی قلیل بداند. متاسفانه دولت‌های روحانی، خاتمی و هاشمی دولت‌هایی بودند که بر پایه و اساس سرمایه‌سالاری شروع به کار کرده بودند که در چنین شرایطی معلوم است حقِ قشر پایین به قشر بالا تعلق می‌گیرد.

صادق کوشکی در پایان گفت: در کشور ۲ نوع خط فکری داریم؛ یک خط فکری ایران را متعلق به پابرهنه‌ها و مستضعفان می‌داند و خط دیگر می‌گوید، هماهنگ با دنیای سرمایه‌سالاری باید از سرمایه‌داران حمایت شود.