[پولاد امین] و بالاخره بعد از نه- ده‌سال سینمادوستان ایرانی توانستند فیلم «خرس» را ببینند. فیلمی تلخ و ملتهب و معترض از «خسرو معصومی» که از همان اولین نمایش‌هایش در سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر به محاق رفت. آن‌هم درحالی‌که فیلم با استقبال منتقدان و حتی داوران جشنواره مواجه شده و دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای فرهاد اصلانی و بهترین صداگذاری را برای محمدرضا دلپاک به ارمغان آورده بود. در این مدت تلاش‌های بسیاری برای رفع توقیف این فیلم به‌خصوص از سوی کارگردانش به عمل آمد. اما نشد که نشد و توقیف همه‌ساله تمدید شد تا همین روزهای اخیر که بالاخره چشم مخاطبان به جمال نسخه قاچاقی این فیلم روشن شد. اتفاقی که طنازی‌های زیادی را در رسانه‌های اجتماعی باعث شد و خیلی‌ها نوشتند که فیلم توقیفی معصومی به همت قاچاقچیان از محاق درآمد. اتفاقی که یک بار دیگر این پرسش را پیش می‌کشد که «آیا واقعا از این همه تجارب مشابه تجربه‌ای حاصل نشده که توقیف نمی‌تواند مانع دستیابی مخاطب به فیلم‌ها باشد و تنها عایدی آن ایجاد فشار اقتصادی بر سینماگرانی است که درنهایت ناچارند غارت سرمایه‌شان به دست قاچاقچیان را به تماشا بنشینند؟»...
دیدگاه تان را بنویسید