به تغییر قیمت‌ها عادت کرده‌ایم | سال آخری خود را به زحمت نیندازید

قبل از ورود به بحث لطفا این اظهار نظر را بخوانید:

نوبخت: خرید‌ها در منزل توسط همسرم انجام می‌شود. همسرم از قیمت ها به بنده غُر می زند.

 کاش حداقل حالا که جناب نوبخت خودشان خرید نمی‌کند، یکبار غُرهای همسرشان را  در جلسه هیات دولت به کنار دستی‌اش منتقل می‌کرد و می‌گفت :« گوشت چه گران شده؟!» کنار دستی هم به کنار دستی‌اش می‌گفت تا حداقل اعضای دولت و شخص رییس جمهور متوجه تورم و گرانی شوند، چون به نظر می‌رسد حضرات هیچکدام خودشان برای منزل خرید نمی‌کنند.

البته دانستن و یا ندانستن قیمت‌ها توسط مسؤولان کشور زیاد فرقی به حال ما نمی‌کند. راستش را بخواهید ما به تغییر هر روزه قیمت‌ها عادت کرده‌ایم و اصلا راضی نیستیم در این سال آخری دولت خودش را به زحمت بیندازد و تحولی در قیمت‌ها ایجاد و آنها را ثابت نگه دارد. وقتی الان یک یخچال ساده که معلوم نیست کارخانه‌اش کجاست و تا الان کجا بوده ،30 میلیون قیمت می‌خورد دیگر چه انتظاری می‌شود داشت؟

اگر حرف‌ آقایان را هم قبول کنیم و بپذیریم تلاش‌های آنها جواب می‌دهد قیمت این یخچال می‌شود 28 میلیون تومان!

شوخی نیست، قیمت خانه در جنوب تهران میلیاردی شده است و این یعنی اینکه خریدن خانه برای خیلی‌ها تبدیل به یک رویا شده است، رویایی دست نیافتنی. شاید به خاطر همین که دولت تصمیم گرفته است به جای وام خرید خانه، وام ودیعه مسکن به مردم بدهد.

البته بماند که با همان وام ودیعه هم خیلی‌ها نمی‌توانند خانه‌ای مناسب برای خانواده خود دست و پا کنند. جوان‌ترها که کلا قید تشکیل زندگی را زده‌اند و مجردی را به پذیرش مسئولیت و تشکیل خانواده ترجیح می‌دهند. به قول معروف می‌گویند سری که درد نمی‌کند، دست‌مال نمی‌بندند.

القصه که ما راضی به زحمت مسؤولان نیستیم. دلار 21 هزار تومانی با دلار 20 یا 19 هزار تومانی زیاد برای ما فرقی نمی‌کند. دلار که بالا می‌رود یک دقیقه بعد قیمت‌ها بالا می‌رود اما وقتی دلار پایین می‌اید، قیمت‌ کالا در همان نقطه قبلی می‌مانند. پس تصمیمات دولت زیاد در زندگی ما تاثیر ندارد. آنها تلاش کنند اما زیاد حرص نخورند چون در وضع زندگی سخت ما تغییری ایجاد نمی‌شود.

در پایان باید به مسؤولان محترم کشور این بیت معروف سعدی را یادآوری کنم که:«امیدوار بود آدمى به خیر کسان/مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان»