بر همین اساس، ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو برای دیدار با محمد اشرف غنی رئیسجمهوری افغانستان به این کشور سفر کرد. نامی که افغانها به این موافقتنامه دادهاند این است: «موافقتنامه آوردن صلح به افغانستان». در مورد نام این موافقتنامه بحثهای زیادی درگرفت و شماری از کارشناسان اعلام کردند که نمیشود آن را توافقنامه صلح نام گذاشت، زیرا این توافقنامه آغاز روندی است که امید میرود سرانجام به صلح در افغانستان بینجامد. عبدالله عبدالله رئیس اجرایی دولت افغانستان نیز ضمن سپاسگزاری از حضور ناتو در افغانستان گفت امروز [یعنی دیروز شنبه] در تاریخ افغانستان یک روز تاریخی و سرنوشتساز است. اواخر روز جمعه هم رئیسجمهور آمریکا در بیانیهای از افغانها خواست تا از فرصت و پنجره گشوده شده برای صلح استقبال کنند. او آن را «آینده جدیدی» برای افغانستان نامید. به نوشته الجزیره، ترامپ گفت: «تقریبا ۱۹ سال پیش، نیروهای آمریکایی برای ریشهکن کردن تروریسمی که مسوول تحولات ۱۱ سپتامبر بود به افغانستان رفتند. از آن زمان، پیشرفتهای زیادی در افغانستان داشتهایم اما این پیشرفتها به هزینه نیروهای ما، مالیات دهندگان آمریکایی و مردم افغانستان تمام شده است». او افزود: «وقتی من به ریاستجمهوری رسیدم، به مردم آمریکا وعده دادم که نیروهایمان را به خانه خواهیم آورد و بهدنبال پایان جنگ خواهیم رفت. ما براساس آن وعده، به پیشرفت بزرگی نائل شدیم». به گفته رئیسجمهوری آمریکا، مایک پمپئو در مراسم امضای توافقنامه آمریکا-طالبان در دوحه حضور یافت. به گزارش خبرگزاری شینهوا، دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا در بیانیهای که کاخ سفید منتشر کرد، گفت: «چنانچه طالبان و دولت افغانستان به این تعهدات پایبند باشند، ما مسیر قدرتمندی به سمت پایان این جنگ در افغانستان خواهیم داشت و میتوانیم نیروهایمان را به خانه بازگردانیم». واشنگتن در روزهای گذشته اعلام کرده بود، توافقی با طالبان احتمالا در تاریخ ۲۹ فوریه، به شرط موفقیتآمیز بودن یک هفته کاهش خشونت در افغانستان که از ۲۲ فوریه آغاز شد، امضا خواهد کرد. به نوشته گزارشگر الجزیره، پمپئو ناظر بر امضای موافقتنامه صلح بود و مارک اسپر هم بیانیه مشترکی با دولت افغانستان در کابل صادر کرد. این گزارش میافزاید، امید میرود که امضای این موافقتنامه باب مذاکره بین افغانی را میان طالبان و دولت افغانستان بگشاید تا در مورد مسیر آینده این کشور تصمیماتی اتخاذ شود. با این حال، تحلیلگران این موافقتنامه را یک «پیش توافق» مینامند چرا که چالش اصلی همانا برقراری صلحی پایدار است که در مذاکرات متبلور خواهد شد اما هیچ چیزی هم از این مذاکرات به بیرون درز نکرده است. «اندرو واتکینز»، تحلیلگر ارشد در گروه بینالمللی بحران، به الجزیره میگوید: «این موافقتنامه محصول یک مرحله پیشروانه از فرآیند صلح در افغانستان است؛ فرآیندی که برای آوردن طالبان به میز مذاکره با دولت افغانستان و رهبری سیاسی آن برای گفتوگوی اساسی، حیاتی است». این تحلیلگر همچنین افزود که دولت افغانستان و طالبان باید سوالات مهمی را در مورد آینده کشور در مذاکراتشان مطرح کنند و نقشه راهی را طراحی کنند. تحلیلگران و مقامهای دولت افغانستان میگویند، این مذاکرات به دلیل شکافها میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله بر سر مسائل کلیدی میتواند ماهها به طول انجامد. مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا روز جمعه ۹ اسفند و یک روز قبل از تاریخ اعلام شده برای امضای توافق با طالبان گفت طی ۶ روز گذشته درگیریهای مسلحانه در افغانستان در حد چشمگیری کاهش یافته است. رویترز هم در گزارشی نوشت، پس از امضای این توافق قرار است نیروهای آمریکایی و ناتو به مرور خاک افغانستان را ترک کنند. گام بعدی آغاز مذاکرات رسمی طالبان با دولت مرکزی افغانستان و سایر گروههای سیاسی و مدنی افغان در مورد آتشبس دائم و سراسری و اشتراک قدرت است. یک وجه مشترک میان گزارش الجزیره و رویترز وجود دارد و آن، اختلاف میان غنی- عبدالله است که میتواند بر روند مذاکرات میان دولت افغانستان و طالبان تاثیر بگذارد. خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان یکی از اهداف مهم دونالد ترامپ در عرصه سیاست خارجی است. رسیدن به توافق با طالبان برای پایان دادن به جنگ ۱۸ ساله در افغانستان میتواند موقعیت ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری امسال را تقویت کند. در حال حاضر حدود ۱۳ هزار نظامی آمریکایی در خاک افغانستان مستقر هستند. وظیفه نیروهای ناتو به فرماندهی آمریکا علاوهبر آموزش و کمک به نیروهای دولتی افغانستان، اجرای عملیات ضدتروریستی با هدف تقویت دولت مرکزی و جلوگیری از فعالیت مجدد القاعده در این کشور است.
دیدگاه تان را بنویسید