اعتیاد به عشق از آنچه که فکر می کنید هم رایج تر است. در واقع تحقیقات نشان داده ۳ تا ۱۰ درصد افراد به نوعی عشق بیمارگونه دچار هستند. شاید خود شما یکی از همان کسانی باشید که با این مشکل رو به رو هستند، بی آنکه حتی خودتان خبر داشته باشید. در ادامه به نشانه هایی می پردازیم که می گویند شما به عشق اعتیاد دارید.
همیشه نگران این هستید که شریک عاطفی تان شما را ترک کند
کسانی که به عشق اعتیاد دارند از اینکه شریک عاطفی شان آن ها را رها کند و تنهایشان بگذارد ترس دارند. این افراد حتی زمانی که با کسی در رابطه هستند هم درگیر این فکر هستند و هرگز به شریک عاطفی شان اعتماد ندارند.
آن ها بسیار عصبی، دچار ناامنی روانی و همیشه به دنبال محبت و توجه شریک عاطفی خود هستند.
گر اعتیاد به عشق تان از نوع اجتنابی باشد، هر طور شده از صمیمیت عاطفی خودداری می کنید
اعتیاد به عشق یا به شکل وسواسی بروز پیدا می کند یا به شکل اجتنابی.
معتاد به عشق های اجتنابی و معتاد به عشق های وسواسی اغلب با یکدیگر وارد رابطه می شوند و یک رابطه عاطفی همزیگری سمی به وجود می آورند. فرد وسواسی دائماً به دنبال فرد اجتنابی است و فرد اجتنابی دائماً از صمیمیت و نزدیکی با فرد وسواسی خودداری می کند. اما فرد اجتنابی به جای رها کردن فرد وسواسی، او را دائماً وسوسه به ادامه ی این رابطه می کند و این چرخه ی بی پایان تعقیب و گریز بین آن ها ادامه پیدا می کند.
افراد اجتنابی گرچه در ظاهر رفتاری دارند که آن ها را گوشه گیر و بی علاقه نشان می دهد، اما آن ها هم به اندازه ی افراد وسواسی به عشق اعتیاد دارند.
آن ها در ظاهر از صمیمیت و نزدیکی پرهیز می کنند، اما در باطن از ترک شدن ترس دارند.
نمی توانید دست از فکر کردن به آن شخص بکشید و به شکلی بیمارگونه به او فکر می کنید
معتاد به عشق هایی که اعتیاد آن ها از نوع وسواسی است دائماً به کسی که به او اعتیاد دارند فکر می کنند، مسأله ای که می تواند به شکل رفتارهایی خطرناک بروز پیدا کند، مثلاً شریک عاطفی شان را مخفیانه تعقیب می کنند، هر جا می رود به دنبالش می روند، او را تهدید می کنند و می توانند بسیار خطرناک باشند.
شریک عاطفی تان تنها چیزی در زندگی است که احساس خوبی به شما می دهد
کسی که به عشق اعتیاد دارد، تمام عزت نفس، احساسات مثبت و حتی هدفش در زندگی، به کسی گره می خورد که به او اعتیاد دارد.
این افراد همه ی حس های خوبی که نسبت به خودشان دارند را وابسته به بودن در رابطه ی عاطفی شان می کنند.
این مسأله از هموابستگی نشأت می گیرد که جزء سازنده ی اعتیاد به عشق است. رابطه ی هموابسته زمانی شکل می گیرد که فرد نمی تواند خودکفا باشد یا به اصطلاح گلیم خود را از آب بیرون بکشد، به همین دلیل تا حدودی یا به طور کامل به شریک عاطفی اش وابسته می شود.
گرچه همه ی افراد هموابسته، معتاد به عشق نیستند، اما همه ی کسانی که به عشق اعتیاد دارند به شدت هموابسته هستند.
آسیب روانی حل نشده ای از دوران کودکی خود دارید که به رابطه تان با مادرتان مربوط می شود
یکی از اصلی ترین عوامل بیرونی اعتیاد به عشق، چیزی است به نام «تشنه ی مادر بودن»، به معنای میل شدید به داشتن مادری با عشقی بی قید و شرط، چیزی که فرد در کودکی از آن محروم بوده.
تقریباً تمامی افرادی که به عشق اعتیاد دارند، رابطه ی دوری با مادر خود داشتند.
این تشنه ی مادر بودن ممکن است افراد معتاد به عشق را وادارد تلاش کنند این کمبود را با عشق ورزیدن، یا اعتیاد پیدا کردن به کسی جبران کنند.
فکر می کنید شریک عاطفی تان تنها چیزی است که ارزش دارد به خاطرش زندگی کنید
از آنجایی که یکی از ارکان اعتیاد به عشق، وابستگی به شریک عاطفی است، برای شما به هم خوردن رابطه عاطفی تان، فارغ از سمی بودن یا نبودن این رابطه، می تواند امری غیرممکن باشد.
این وابستگی به شریک عاطفی می تواند شبیه به نیاز یک فرد معتاد به ماده ی مخدر مورد استفاده اش باشد. ممکن است فرد خود متوجه باشد که شریک عاطفی اش شخص مناسبی برای او نیست و این رابطه آسیب زننده است، اما او نمی تواند خودش را از ادامه ی این رابطه بازدارد.
این دقیقاً مثل اعتیاد به مواد مخدر می ماند، شما می دانید که آن ماده ی مخدر برایتان بد است و یک روز شما را از پای درمی آورد اما به محض اینکه هوسش به سراغ تان می آید، دیگر کنترلی روی خودتان ندارید و دوباره آن ماده ی مخدر را مصرف می کنید. این کار بی اختیار انجام می شود.
میل به عشق بی قید و شرط شریک عاطفی خود به قدری قوی است که فرد معتاد به عشق وقتی از شریک عاطفی اش جدا می شود، ممکن است زندگی برایش بیهوده و بی ارزش به نظر برسد.
این یک الگوی رفتاری است که در تمام روابط عاطفی تان وجود دارد، نه یک استثنا
اعتیاد به عشق یک الگوی رفتاری است، بنابراین فرد معتاد به عشق حتی اگر از کسی که ابتدا به او اعتیاد پیدا کرده بود هم جدا شود، معمولاً خیلی سریع به شریک عاطفی بعدی اش اعتیاد پیدا می کند.
اولین قدم برای پایان دادن به یک الگوی رفتاری، آگاه شدن از آن است. فرد معتاد به عشق به رفتار خود ادامه می دهد و به شخص دیگری اعتیاد پیدا می کند.
دیدگاه تان را بنویسید