«چه کسانی سود می‌برند از اینکه قبل از هر مذاکره، دلار پایین بیاید، سپس با تعویق مذاکرات، دوباره بالا برود و فضای بی‌ثباتی روانی تکرار شود؟ چرا مردم باید تاوان سناریوی هیجانی یک گروه خاص را بپردازند؟»
روزنامه کیهان در مطلبی مدعی تعویق در مذاکرات عمان و بالا رفتن قیمت دلار شد.
این روزنامه نوشت: در روزهای اخیر، پیش از آنکه مذاکرات آغاز شود، بار دیگر شاهد دستکاری در بازار، کاهش مصنوعی قیمت ارز و طلا در برخی کانال‌های خبری و تیترهای غیرمستند هستیم. این حرکت نه تنها توجیه اقتصادی ندارد، بلکه زمینه‌ساز سودجویی برخی دلالان و در نهایت متضرر شدن اقشار متوسط و پایین جامعه خواهد شد. تکرار این الگو، بارها در حافظه اقتصادی ملت باقی مانده است و جای تعجب است که هنوز برخی، به تکرار آن دل بسته‌اند.
چه مشکلی دارد که همه دربارۀ همه‌چیز نظر بدهند؟ | " ما به مزخرف گفتن عادت کرده‌ایم"
غربگرایان داخلی خوب می‌دانند که بازی با روان جامعه در بزنگاه‌های دیپلماتیک، نوعی خیانت به منافع ملی است. اما آنچه برای ایشان اهمیت دارد، نه عزت ملت ایران، بلکه بازسازی چهره تاریک آمریکا و منافع جناحی و باندی خود است.
سؤال اساسی اینجاست: چه کسانی سود می‌برند از اینکه قبل از هر مذاکره، دلار پایین بیاید، سپس با تعویق مذاکرات، دوباره بالا برود و فضای بی‌ثباتی روانی تکرار شود؟ چرا مردم باید تاوان سناریوی هیجانی یک گروه خاص را بپردازند؟
موضع اصولی ایران در این دور از مذاکرات، تاکید بر لغو واقعی، عملی و قابل راستی‌آزمایی تحریم‌هاست و نه اعتماد به وعده‌های توخالی. عراقچی در طی ماه‌های اخیر «هیچ مذاکره‌ای فراتر از چارچوب تعیین‌شده از سوی مقامات عالی کشور صورت نمی‌گیرد» و پیروی از همین چارچوب و روند همین قاطعیت است که بارقه‌های امید واقعی در دل ملت زنده می‌کند.
آنچه بر نگرانی‌ها می‌افزاید، فشار غیررسمی اما سنگینی است که برخی جریان‌های رسانه‌ای و سیاسی خاص بر تیم مذاکره‌کننده کشور وارد می‌کنند. این فشارها که گاه به شکل تحلیل‌های شبه‌علمی و گاه در قالب انتظارات رسانه‌ای ظاهر می‌شود، عملاً استقلال تیم مذاکره را زیر سؤال برده و از آن یک ابزار داخلی برای پیشبرد اهداف جناحی می‌سازد. در چنین شرایطی، باید توجه داشت که مذاکرات پیش‌رو، صرفاً یک فرآیند فنی یا دیپلماتیک نیست. این دور از گفت‌وگوها، در واقع نمایشی از میزان انسجام داخلی، اقتدار ملی و عقلانیت سیاسی کشور در برابر چشم جهانیان است. طبیعی است که هیچ تیم مذاکره‌کننده‌ای، هرچند کارآزموده، در شرایطی که از درون تضعیف شود، نمی‌تواند از منافع ملت به‌خوبی دفاع کند.
از این رو، ضروری است که رسانه‌های کشور به جای ایفای نقش بازوی رسانه‌ای غرب، با رعایت اخلاق حرفه‌ای، منتظر نتایج واقعی گفت‌وگوها بمانند و از طرح انتظارات غیرقابل تحقق، پرهیز کنند. انتقادات سازنده پس از مشخص‌شدن نتایج، نه تنها مجاز بلکه لازم است، اما داوری زودهنگام و فضاسازی علیه مذاکره هنوز آغاز نشده، بیشتر به تضعیف موقعیت ایران در میز مذاکره می‌انجامد.
دیدگاه تان را بنویسید