رئیس مجلس گفته است که روزانه بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون لیتر در روز سوخت از کشور قاچاق می‌شود. اگر این مقدار سوخت در تانکرهای ۳۰ هزار لیتری هم حمل شود، باید هر روز ۱۰۰۰ کامیون تانکر از جاهایی سوخت‌گیری کنند و به جاهایی ببرند. این تانکرها حتماً از مرز خارج می‌شوند و در جایی سوخت‌شان را خالی می‌کنند.
همان تانکرهایی که امروز بارگیری می‌کنند و به مقصد می‌روند، نمی‌توانند همان آن تانکرهایی باشند که فردا قرار است بارگیری کنند چون بالاخره رفت و برگشت آن ۱۰۰۰ تانکر اولی بیش از یک روز طول می‌کشد. این تانکرها خرابی و تعطیلی و ... هم دارند. بنابراین علی‌القاعده باید دو تا سه برابر آن هزار تانکر درگیر قاچاق سوخت باشند.
توی کله هیچ ابلهی نمی‌رود و باور نمی‌کند که چنین کاری پنهانی، بدون قابلیت شناسایی تانکرها، شبکه قاچاق و مسیرهای تأمین مالی و نقل و انتقال پول این مقدار قاچاق عظیم صورت بگیرد.
ممکن است کسی بگوید این مقدار یا مثلاً نصف این مقدار توسط چیزی شبیه نیسان وانت یا حتی خودروهای سواری قاچاق می‌شود. معنی این حرف قاچاق ۱۰ میلیون لیتر سوخت در روز توسط خودروهایی که متوسط ۲۰۰۰ لیتر سوخت جابه‌جا می‌کنند. این بدان معنی است که ۵۰۰۰ دستگاه خودرو برای حمل روزانه این مقدار سوخت نیاز است. با همان ضریب دو یا سه، باید تا ۱۵ هزار دستگاه خودرو درگیر قاچاق باشند. بدیهی است که این تعداد خودرو هم نمی‌توانند پنهانی عمل کنند.
به نظرم دو فرضیه درخصوص این وضعیت قابل طرح است:
یک. این مقدار قاچاق واقعاً با این تعداد تانکر و خودرو انجام می‌شود، کاملاً سازمان‌یافته است، و کسی قادر به جلوگیری از آن نیست؛ یا اراده‌ای برای ممانعت وجود ندارد.
دو. این مقدار قاچاق انجام می‌شود، بخش کوچکی از آن توسط تانکرها و خودروها حمل می‌شود، اما شیوه اصلی بخش بسیار بزرگ‌تر قاچاق از اساس چیز دیگری است که اصلاً مثل چند هزار تانکر و خودرو به چشم نمی‌آید.
مردم عادی که پاسخ را نمی‌دانند. من در این چند سال متخصص و کارشناس انرژی و سوخت کم ندیدم، آن‌ها هم نمی‌دانستند دقیقاً شیوه انجام این میزان قاچاق چیست.
یک سؤال دارم: آقای وزیر نفت، آقای رئیس‌جمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی، شما می‌دانید؟
دیدگاه تان را بنویسید