عطف به جایگاه ممتاز و بی‌بدیل رهبری در ساختار نظام جمهوری اسلامی، ایشان تا حد ممکن و مقدور در سخنان خود از ورود مستقیم و بی‌پرده به موضوعات و معضلات سیاسی روز کشور پرهیز و احتیاط دارند، مگر اینکه سخنان ایشان همراه با تفاسیری خاص و دستمایه تعابیری شاذ و مورد سوءاستفاده در رقابت‌های سیاسی شود که ایشان با تصریح صریح و به قول رسانه‌ها، پشت تریبونی به شفاف‌سازی و مصادیق‌گویی متوسل شوند که باب انحرافات و مداخلات بسته شود. چند نمونه از این رویه طی سال‌های اخیر رخ نمایانده و شاید بتوان گفت، بخشی از سخنان روز سه‌شنبه در اولین جلسه با اعضای هیئت دولت چهاردهم نیز، شامل بر همین موارد بود.
پیرو سخنان مسعود پزشکیان در جلسه رای اعتماد به وزرای کابینه، که به شکلی کم‌سابقه و شاید بی‌سابقه به شکل علنی از مشورت با رهبری و نظر مساعد ایشان پیرامون برخی وزرای معرفی‌شده، سخن گفته شد، منتقدان دولت مدعی هزینه‌کرد از رهبری برای اخذ رأی اعتماد برای وزرای دولت شدند و به انتقاد از رئیس‌جمهوری پرداخته و بعضاً او را متهم به خلاف‌گویی کردند.
این در حالی بود که مسعود پزشکیان از هیچ رویه نامعمول و نامتعارف و غیر مسبوق به سابقه‌ای سخن نگفته و ادعای گزافی نکرده بود. او مختصر و مفید گفت که لیست وزرا را برای مشورت خدمت مقام معظم رهبری برده و ایشان پیرامون چند وزیر التفات و تایید صریح و شفاف داشته و از حضور آنان در کابینه چهاردهم استقبال کرده‌اند. نکته‌ای که پیرامون چند وزیر با توجه به اصل ۱۱۰ قانون اساسی ملاحظات قانونی و متداول دارد و غیر از آن نیز پیرامون دیگر وزرا به طور معمول مشورت و معرفی انجام می‌پذیرد، همانگونه که حسن روحانی در خاطرات تازه‌انتشاریافته خود، بدان اشارات شفاف و واضحی داشت و فقط و فقط تفاوت آنجایی است که پزشکیان با لحن بیان خاص و سادگی کلامی مختص به خودش آن را پشت تریبون مجلس اعلام کرد.
با آنکه پزشکیان هیچ چیز اضافه بر سازمانی را نگفته بود، منتقدان جامه‌دریده و عصبانی از ناکامی رخ‌داده در ضربه به چند وزیر شاخص، بهانه‌گیری می‌کردند تا آنکه رهبری انقلاب طبق روال چندساله، به اظهارنظر شفاف و بی‌پرده در این زمینه پرداخته و در بخشی از اولین دیدار هیئت دولت با ایشان، تاکید کردند: «آقای رئیس‌جمهور در این زمینه برای انتخاب وزیرانی که باید با ایشان همکاری کنند، خیلی پُرکار و با تلاش وارد شدند؛ با بنده هم مشورت کردند و من تعدادی از افرادی که می‌شناختم یا صلاحیّت آنها از طرق مورد وثوق به ما رسیده بود، اینها را تأیید کردم، بعضی‌ها را هم تأکید کردم؛ تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم، گفتم نظری نسبت به آنها ندارم. خب بحمدالله ایشان توانستند انتخاب را انجام بدهند و مجلس را هم قانع کنند و این موفّقیّت بزرگی بود و خدا را سپاس می‌گوییم.»
چند نکته کلیدی در این سخنان که دقیق و نعل به نعل در تایید اشارات و نکات رئیس‌جمهوری است، اشاره به مشورت رئیس‌جمهوری با ایشان، تایید برخی وزرا و تاکید برخی دیگر است که انطباق کامل با گفتار پزشکیان در مجلس دارد. پس از این فرمایشات اما باز منتقدان بهانه‌جو به آن بخش عدم شناخت پیرامون برخی وزرا، تاکید کرده و مدعی شدند که رئیس‌جمهوری جوری سخن گفت که گویی کل کابینه مورد تایید رهبری بوده است و وی مرتکب خلاف‌گویی شده است!
این در حالیست که در هیچ بخشی از سخنان پزشکیان چنین ادعایی مطرح نشده است و شاید آنان به‌واسطه رای‌آوری کل کابینه بعد از این سخنرانی، چنین عصبانی و ناخشنود هستند که باید گفت رهبر انقلاب در ادامه فرمایشات خود نیز خدا را بابت اقناع مجلس و این موفقیت بزرگ شکر کردند.
با این اوصاف، هیچ جای تعبیر و تفسیری باقی نمی‌ماند اما در کمال تاسف شاهد آن هستیم که به‌عنوان مثال آقای حسین شریعتمداری در سرمقاله دیروز کیهان در کمال تعجب به تکرار ادعاهای پیش‌گفته، پرداخته و در بخش پایانی نوشتار خود تاکید می‌کند: «و بالاخره بدون تعارف باید گفت کسانی که از روند ماجرا و روال تعریف‌شده حضرت آقا در این‌گونه موارد اطلاع داشته‌اند -که یک مسئول نظام نمی‌تواند اطلاع نداشته باشد- با سکوت یا کج‌فهمی خود، به دشمنان نظام فرصت سوءاستفاده داده‌اند…عذرخواهی پیشکش، بی‌تفاوت نباشید!»
طرفه آنکه شریعتمداری به چیزی اذعان می‌کند (بی‌توجهی به مشی رهبری در این‌گونه موارد) و خواستار عذرخواهی و ندامت پیرامون آن می‌شود که به طور دقیق خود و دوستان‌شان مرتکب آن شده‌اند و بی‌توجه به تصریحات مکرر رهبری باز قلب واقعیت در راستای مطامع و منافع خود کرده‌اند و حتی شکرگزاری بابت این موفقیت دولت و در واقع نظام و ملت (و البته ناکامی برای برخی) را نیز نادیده می‌گیرند و البته غیرمستقیم وفاق مجلس و دولت را نیز بلاموضوع می‌خواهد. اینجاست که سنگ محک خوبی برای میزان و سنجش ولایتمداری از شعار تا عمل هویدا می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید