چرا پزشکیان فرصت کافی دارد که قشر خاکستری را از خطر جلیلی آگاه کند؟
۱. مردم در سال ۸۴، هاشمی‌رفسنجانی را «عینِ حاکمیت» و یکی از عواملِ اوضاعِ وقت می‌پنداشتند
و چنین شد که احمدی‌نژاد ناشناخته، نماد «نه» به وضعِ موجود شد و نشانی از تغییر و پوست‌اندازیِ مدیران. پس بخشی قابل توجه از آراء طبقه‌ی متوسط و حتی بخشی از سبدِ رأیِ خاکسنری را هم از آنِ خود کرد.
۲. در انتخابات ۱۴۰۳، جلیلی در نگاهِ عمومِ مردم، به عنوان «تئوریسینِ تحریم‌های دو دهه‌ی اخیر» شناسایی شده که خود، اساساً عامل وضع موجود است و حتی به این رویه‌ی ناصواب خود، علناً افتخار می‌کند.
۳. پزشکیان کم‌تر شناخته‌شده در نگاه مردم، مدیری صادق و متفاوت است و #نماد_تغییر و اعتراض به همه‌ی جوانبِ وضع موجود.
او در این یک‌هفته، فرصت کافی دارد تا قشرِ خاکستریِ حساس‌شده به خطرِ «جلیلی» را به میدان آورده و کار را تمام کند.
۴. از طرفی، دولتِ مستقر در سال ۸۴، دولت خاتمی بود که از هاشمی حمایت کرده بود
اما در ۱۴۰۳، دولت مستقر، دولت #رییسی است که همه‌ی عواملِ آن، به حمایت از جلیلی برخاسته‌اند.
۵. در سال ۸۴، ۷ کاندیدا در صحنه حضور داشتند که ۵ کاندیدا، آرائی بسیار نزدیک به یک‌دیگر داشتند، اما در انتخابات ۱۴۰۳، ۶ کاندیدا حضور داشتند که ۲ کاندیدا به سود کاندیدای اصلی خود کنار رفتند و با این همه، اصلِ نزاع میان ۲ کاندیدا بود و نه حتی همه‌ی ۴ کاندیدای نهایی.
۶. اما علت ریزش ۳ درصدیِ آراء دور دومِ ۸۴ نسبت به دور اول چه بود؟
پاسخ ساده است: آراء قومیتی به حداقل رسید.
- کروبی به عنوان کاندیدای قومیتی استان لرستان
قالیباف به عنوان کاندیدای قومیتی خراسان
مهرعلیزاده به عنوان کاندیدای قومیتی مناطق ترک‌نشین، هر سه در دور اول شکست خوردند و دور دوم، «قومیت‌گراها» کاندیدایی نداشتند. همین!
- پی‌نوشت: پس قیاس دور دوم انتخابات ۸۴ با ۱۴۰۳، از ریشه «غلط» است.
دیدگاه تان را بنویسید