تندروها برای اقتصاد، سیاست خارجی، فرهنگ و سایست داخلی، طبق تجربهای که از خود به جا گذاشتهاند، بحرانهای سنگینی خلق خواهند کرد.
حشمت الله فلاحت پیشه، نماینده سابق مجلس و رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس یازدهم، درباره تأثیر به قدرت رسیدن تندروها بر سیاست خارجی به «انتخاب» گفت: من معتقدم آنچه امروز بر سر ملت ایران آمده حاصل تندروی در داخل و خارج است. ما یک دوران صدور 6 قطعنامه تحریمی علیه ایران را داریم که جلیلی در شورای امنیت ملی بود؛ قفل اول بحرانهای سیاست خارجی ایران با حضور جلیلی شکل گرفت. قفل دوم متعلق به دوران مرحوم رئیسی است. من معتقدم به حدی این قفل محکم بود که حتی دولت رئیسی هم از آن متأثر بود. قفل اول ماده 41 فصل هفتم ملل متحد بود که 15 بند تحریمی دارد، تماماً علیه ایران شکل گرفت و ایران به یکی از بزرگترین کشورهای تحریمی دنیا تبدیل شد. من معتقدم که این بزرگترین ظلم به ملت ایران بعد از جنگ بود.
وی در ادامه درباره اثرات مخرب دولت در سایه بیان کرد: قفل دوم زمانیست که باز هم جلیلی در دولت سایه حضور دارد. او با افتخار از دولت سایه صحبت میکند. این دولت بخشی از نظام سیاسی و رفتار سیاسی در کشوری مثل انگلستان است. در انگلستان دولت سایه را حزب رقیب تشکیل میدهد تا نقد سیاستهای موجود را پیگیری کند و اگر در انتخابات پیروز شد، حزب رقیبش دولت سایه را پیگیری میکند. شکلگیری دولت سایه در زمان رئیسی یک خیانت بزرگ بود. آنچه باعث قفل سیاست خارجی مرحوم رئیسی شد همین دولت سایه و گروههای حامی آن بود. من معتقدم دولت سایه چیزی جز الیگارشی تنش و کاسبی تحریم نبود. این دولت سایه حالا با ادعا جدید آمده بود، بر روی قفل اول نوشته بودند 6 قطعنامه تحریمی کاغذ پاره است، در قفل دوم نوشتهاند تحریم اثری در مدیریت ندارد. آنچه در دو قفل جلیلی در فضای علنی و سایه شکل گرفت، باعث شکست سیاست خارجی کشور شد.
او افزود: سیاست خارجی مرحوم رئیسی تحت فشار دولت در سایه بود و این شعار را مطرح کردند که دولت اثری برمدیریت ندارد. دولت رئیسی فریب این شعار را خورد و نتوانست گفتگوها را پیش ببرد و فرصت تنش زدایی با آمریکا از دست رفت. دولت در سایه در راستای منافع روسیه عمل میکرد. ما دیدیم که وقتی برجام فدای جنگ اوکراین شد، حاصل عملکرد دولت سایه بود.
عضو سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس درباره تشدید بحرانهای سیاست خارجی به قدرت گرفتن تندروها اظهار داشت: اگر در انتخابات جمعه، تندروها صاحب رأی شوند، ما قفل سومی در سیاست خارجی خواهیم دید که حاصل تلفیق دو قفل اول و دوم است. یعنی مجموعهای از قطعنامهها و تنگناهای جدید که به موازات الیگارشی تحریم و تنش در داخل عمل خواهد کرد. در تبانی الیگارشی تحریم و تنش، منافع ملت از بین میرود. این الیگارشی هنوز پاسخگو عملکرد خود در خارج از کشور نیست. چه پولهایی مانده است که میخواهند دوباره از بین ببرند؟ پیروزی تندروها در انتخابات، یعنی تداوم سیاست خارجی هزینه بر، در برابر سیاست خارجی سودآور! در دنیای امروز کشورها سیاست خارجی سودآور را دنبال میکنند. نتیجه فشار دولتهای در سایه که غیر از الیگارشی ثروت و قدرت نیست، نتیجه آن تحمیل سیاست خارجی هزینه بر در کشور است. پولهایی در خارج هزینه شده که اگر نمیشد، قطعاً اوضاع اقتصادی مردم ایران سختتر خواهد شد.
فلاحت پیشه در رابطه با کارشکنی جلیلی در تصویب اف. ای. تی. اف گفت: آقای جلیلی امروز مدعی شده است که ایشان از طرفداران اف. ای. تی. اف بود؛ بنده و مرحوم ملکشاهی مسئول رسیدگی به اف. ای. تی. اف بودیم. ما در مجمع برای نهایی کردن پالرمو و سی. اف. دی به جلسات میرفتیم. زمانیکه این کنوانسیونها به مجمع تشخیص آمد، آقای جلیلی در جمع کسانی بود که مخالف رفع مشکلات ایران با اف. ای. تی. اف بود. من معتقدم علت اینکه ایشان ادعا میکند با اف. ای. تی. اف موافق بوده، این است که برنامه شفاف به یک ادبیات عمومی تبدیل شده است. مردم میخواهند بدانند که پولشان کجا هزینه میشود. نکتههای که جلیلی میگوید، سفسطه است. ما حق شرطهایی برای کنوانسیونها گذاشته بودیم که شورای امنیت ایران گروههای تروریست را معرفی میکرد. ما 9 حق شرط گذاشته بودیم که اگر افشا تراکنش بانکی خلاف امنیت کشور باشد، دولت حق اتشار آن را ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید