استان کردستان یکی از زیباترین و سرسبزترین مناطق کشور است که جاذبه های دیدنی بسیاری دارد. پالنگان روستایی زیبا در استان کردستان در غرب کشور ایران با طبیعتی بکر مانند نگینی بر کوه های منطقه ی ژاورود این استان می درخشد. این نگین درخشنده با عبور رودخانه ای به نام تنگی ور از وسط آن به دو نیم تقسیم شده است. معماری پلکانی خانه های روستای پالنگان کردستان جذابیت این همیشه زیبا را دو چندان می کند. دشت های گل لاله همچون یاقوت هایی سرخ رنگ در نزدیکی پالنگان هر بیننده ای را به وجد می آورند.
آشنایی با روستای پالنگان در کردستان
تاریخچه روستا
قدمت روستای پالنگان در حدود 3000 سال پیش است و تقریبا به دوره سامانی باز می گردد. این قدمت با توجه به قبرهای قدیمی در برخی از گورستان های روستا و قلعه هایی که در اطراف روستا قد برافراشته اند اثبات شده است. در مورد نام پالنگان دو اعتقاد وجود دارد؛ برخی معتقدند پالنگان در ابتدا پلنگان به معنی جای زندگی پلنگ ها بوده و برخی دیگر آن را همان پالنگان به معنی جای تکیه دادن می دانند، چراکه پال در زبان کردی به معنای تکیه دادن است. لازم است بدانید مردم بومی روستا همان پالنگان را ترجیح می دهند و علاقه ای به نام پلنگان برای روستای خود ندارند.
اطلاعات جغرافیایی و شرایط اقلیمی
پالنگان یکی از روستاهای منطقه ژاورود از شهرستان کامیاران در استان کردستان است که در حدود 50 کیلومتری این شهرستان قرار دارد. جالب است بدانید این روستا درست در دو طرف دره ای که رودخانه ای خروشان از وسط آن عبور می کند قرار گرفته و خانه های آن چیدمان پلکانی دارند. نام این دره و رودخانه عبوری از آن تنگی ور است. بخشی از آب رودخانه تنگی ور از آب زلال و گوارای چشمه های جوشان اطراف آن تامین می شود. تنگی ور حدود 340 متر جلوتر دست به دست رودخانه پرآب سیروان می دهد.
معماری روستای پالنگان و آداب و رسوم مردم آن
خانه های مردم پالنگان مانند نردبانی از پایین تا قسمت قابل توجهی از کوه را پوشش می دهد. معماری ساختمان ها در پالنگان به شکل پلکانی است، به طوری که حیاط یک خانه پشت بام خانه پایین تر است. جالب اینکه در ساخت اغلب این خانه ها به جز سنگ از هیچ مصالح دیگری استفاده نشده است. لازم به یادآوری است آشنایی با آداب و رسوم هر منطقه اطلاعات بسیاری درباره تاریخچه و نوع زندگی بومیان آن منطقه خواهد داد. زبان مردم پالنگان کردی و لهجه آنان اورامی است. در این روستا نیز مانند هر روستای کرد زبان دیگر در ایام خاص مانند جشن های عروسی یا نوروز مراسم های خاصی برگزار می شود؛ از جمله این مراسم ها می توان به روشن کردن مشعل در بلندی های روستا، رقص و پایکوبی و اجرای موسیقی های سنتی اشاره کرد.
دیدگاه تان را بنویسید