هشدار درباره قرارداد ساخت مسکن با چینی‌ها: بدهی‌های نفتی با خانه‌های بی‌کیفیت تهاتر می‌شود؟
شهرداری تهران قصد دارد با همکاری شرکت‌های چینی به ساخت مسکن در ایران بپردازد. فرهاد بیضایی، پژوهشگر حوزه مسکن، این اقدام را به دلیل بحران‌های مالی شرکت‌های چینی و عدم تخصص آنها در شهرسازی، اشتباه استراتژیک می‌داند.
مفاد:
قیمت مسکن ریزش خواهد داشت؟ | عملکرد شرکت‌های ترک به چه صورت بوده است؟
بحران مالی شرکت‌های چینی:
شرکت‌های بزرگ چینی درگیر بدهی‌های کلان بانکی هستند.
هدف آنها از ورود به ایران، تسویه بدهی‌های خود با پول نفت ایران است.
ضعف چینی‌ها در شهرسازی:
رتبه اول در فرو ریختن سازه‌ها در دنیا
بی‌توجهی به مسائل اجتماعی، تراکم جمعیتی و طراحی شهری
رتبه اول آلودگی هوا و مشکلات ترافیکی
تبعات منفی قرارداد با چینی‌ها:
تحمیل بار مالی سنگین به دلیل تورم و قراردادهای دلاری
تأخیر در ساخت و ساز و افزایش قیمت مسکن
تجربه ناموفق همکاری با شرکت‌های ترکیه‌ای
راه حل جایگزین:
تمرکز بر تزریق نقدینگی به جای اتکا به تکنولوژی ساخت چینی
همکاری با چینی‌ها در حوزه‌های هایتک مانند قطارهای حومه‌ای
قرارداد با شرکت‌های چینی برای ساخت مسکن، نه تنها مشکلی از بحران مسکن ایران حل نمی‌کند، بلکه می‌تواند تبعات منفی اقتصادی و اجتماعی به دنبال داشته باشد.
هدر رفتن منابع نفتی با تهاتر مسکن با چینی‌ها
تأکید بر تزریق نقدینگی و تهاتر صحیح درآمدهای نفتی
فرهاد بیضایی، پژوهشگر حوزه مسکن، در ادامه نقد خود به قرارداد ساخت مسکن با چینی‌ها، به موضوع تزریق نقدینگی و تهاتر صحیح درآمدهای نفتی اشاره می‌کند.
نبود تزریق نقدینگی، مانع اصلی سرعت در ساخت و ساز
وی با اشاره به نمونه آزادراه شمال، تأکید می‌کند که حتی با وجود تکنولوژی، بدون تزریق نقدینگی، سرعت ساخت و ساز افزایش نخواهد یافت.
تهاتر مسکن با چینی‌ها، هدر دادن منابع است
بیضایی تهاتر درآمدهای نفتی با ساخت مسکن توسط چینی‌ها را اشتباه استراتژیک می‌داند. وی معتقد است این کار نه تنها به حل بحران مسکن کمک نمی‌کند، بلکه منابع کشور را هدر می‌دهد.
تهاتر صحیح با کالاهای سرمایه‌ای و هایتک
این پژوهشگر پیشنهاد می‌کند که به جای تهاتر مسکن، از درآمدهای نفتی برای تهاتر کالاهای سرمایه‌ای، هایتک و زیرساختی استفاده شود. این کار به نفع کشور خواهد بود و به افزایش سرمایه و توسعه زیرساخت‌ها کمک می‌کند.
تأمین مصالح داخلی و وابستگی به نقدینگی
بیضایی در پایان به این نکته اشاره می‌کند که تأمین مصالح این پروژه‌ها در داخل کشور انجام می‌شود، اما به نقدینگی وابسته است.
تهاتر درآمدهای نفتی با ساخت مسکن با چینی‌ها، نه تنها راه حل مناسبی برای بحران مسکن نیست، بلکه می‌تواند به هدر رفتن منابع کشور و ضررهای اقتصادی منجر شود. تهاتر صحیح این درآمدها با کالاهای سرمایه‌ای و هایتک، به نفع کشور خواهد بود و به توسعه و پیشرفت آن کمک می‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید