مزد پدر آن داد که سهمی از دلواپسی‌اش برداشت
دو کلمه چالش با "پدران" در روز "پدر" و البته دو کلمه هم با مادران و فرزندان
زهرا عابدینویسنده
تا چه حد رفتار همسر یا پدر می‌تواند منعکس‌کننده و شناسنامه‌ی رفتار آینده فرزند یا حتی همسر باشد؟ مرد‌های متاهل برای آرامش همسر و فرزند خود، در حال جنگیدن هستند؛ جنگی برای رفاه و زندگی زیباتر. حتی مرد مجرد هم، برای تامین مخارج زندگی خانواده‌اش از دریای سیاه نامردی‌ها، عبور می‌کند. خود را به آب و آتش می‌زند؛ برای کسب روزی حلال. ولی می‌خواهم موضوعی را که اکثر موارد در برخورد با آقایان شاهد آن هستم بازگو کنم.
زندگی‌کردن یک "عادت" است، اما زیبا زندگی‌کردن یک "هنر"
شاید همسری، مادری یا فرزندی در خیال خود گمان کند؛ وظیفه‌ی همسر است که وقتی وارد زندگی مشترک شده تا بوق سگ کار کند؛ وظیفه‌ی پدر است که بهترین امکانات ممکن را برای فرزندش فراهم کند. حتی بر فرض گمان، تمام این حرف‌ها درست باشد. در این میان ما چه حقی بر گردن پدر یا همسر داریم؟ آیا فقط مرد باید به تنهایی نان‌آور خانواده باشد؟ اگر دختر فلان فامیل ماشین زیر پایش است؛مادر خانواده باید برای فراهم کردنش آنقدر اعصاب و احساس پدر را قیچی کند، تا خواسته‌های خود را در چشم و همچشمی به کرسی بنشاند؟! آیا وقتی همسر از بیرون به خانه برمی‌گردد یا بالعکس، باید خستگی کارهای روزانه را بر سر هم بکوبند؟!
همانطور که فرزند در خانواده باید درک شده و به خواسته‌هایش احترام گذاشته شود؛ پدر و مادر نیز باید درک شوند. به نظرم گاهی اوقات، فرزند باید این راه ارتباطی را پیدا کند، رفتار پدر و مادر را تغییر دهد و آنها را قانع کند.اگر پدری بنا به هر دلیلی با بیرون رفتن فرزند خود در شب مخالف است؛ به معنای بدجنس بودنش نیست، بلکه نمی‌تواند فرزند خود را قانع کند یا تفکرات خود را تغییر دهد و بپذیرد که نسل‌ها با هم فرق دارند. باید راه ارتباطی درستی داشته باشد. چرا از راه رفاقت و دوستی وارد نمی‌شود؟ چرا با تهدید راه ندادن به خانه؟ چرا حتی برخی مواقع تهدید به تنبیه؟
مادر هم می‌تواند ناخواسته یا ندانسته، زندگی فرزندش را بِکُشَد!
اصلا خود شما پدر و مادر گرامی! تا حالا چند شب دست فرزند خود را گرفته‌اید و برای شام یا حتی نوشیدنی یا اصلا برای حرف زدن بیرون برده‌اید؟ اصلا تا حالا شده با فرزند خود به تنهایی صحبت کنید و از مشکلاتش بپرسید؟اگر بهانه‌ی آن را دارید که وقت ندارید و همیشه مشغول کار هستید؛ می‌خواهم بپرسم کار می‌کنید در صورتی که از حضور و محبت شما، همسر و فرزندان‌تان هیچ سهمی ندارند؟ این کار کردن برای چیست؟ چه فایده‌ای دارد؟!اگر تمامی پدران و مادران، راه و رسم درست زندگی کردن را می‌دانستند؛ قطعا فرزندان نیز از آنها یاد می‌گرفتند و در آینده، با الگو گرفتن از آنها زندگی بهتری داشته، یا خواهند داشت.
دیدگاه تان را بنویسید