به گزارش 55 آنلاین: «لطفعلیخان زند»، فرزند دلاور محمد جعفرخان، نواده برادری وکیلالرعایا سر سلسله زندیه است که در حدود سال 1187 هجری به دنیا آمد و تا روزگار پادشاهی محمد جعفرخان، در سواحل خلیج فارس زندگی میکرد تا اینکه در بهار 1200 هجری با آمدن به پایتخت، این شهر را از مدعیان سلطنت خالی کرد و در همان تاریخ به پادشاهی رسید.
او تا ربیعالثانی سال 1209 هجری پادشاهی کرد و پس از آن به دست حکمران آنجا گرفتار و نابینا شد و طولی نکشید که بین ماههای جمادیالاخر و رجب 1209 هجری و در سن 22 سالگی به قتل رسید و در جوار امامزاده زید به خاک سپرده شد.
لطفعلیخان زند در دوران حکومتش در شیراز منشا خدماتی زیادی شد.
در مورد زندگینامه لطفعلی خان زند در منابع مختلف چنین آمده است که پس از کشته شدن جعفرخان، بر سر جانشینی او بین امرای زند اختلاف بوجود آمد. بالاخره حاجی ابراهیم، کلانتر فارس سپاهی فراهم آورد و لطفعلی خان، فرزند جعفرخان را که در آن تاریخ در غرب فارس زندگی میکرد به شیراز خواست و در 15 شعبان سال 1203 هجری قمری وی را که 22 سال داشت بر تخت نشاند.
اولین کار بزرگی که او پیش گرفت، این بود که سه جاده شوسه بین شیراز و بوشهر و شیراز و بندرعباس و شیراز و بندرلنگه احداث کند. احداث این سه جاده در آن زمان یکی از کارهای بزرگ عمرانی بود که سلاطین پیشین نکرده بودند و دومین کار بزرگی که درصدد بود انجام دهد، ساختن سدی روی رودخانه موند بود تا آب آن رودخانه را بر اراضی دو طرف رودخانه سوار کند. رودخانه موند رودی است که از کوههای فارس سرچشمه می گرفت و در گذشته بدون استفاده به خلیج فارس می ریخت.
اگر آن سد ساخته میشد، قسمت وسیعی از فارس که استفاده نشده بود یکی از حاصلخیزترین مناطق محسوب میشد و اگر سه جاده را که میخواست احداث کند به پایان میرسید، در توسعه آبادی و بازرگانی فارس مؤثر میشد، اما جنگهای لطفعلی خان با آقامحمدخان قاجار مانع از آن شد که او بتواند این کارها را انجام دهد.
هرچند دربارهی وضعیت مقبرهی او تا همین چند دهه گذشته اطلاعاتی در دست نبود، اما دستکم از زمانیکه این مقبره کشف شد و عکسها به عنوان اسناد تاریخی مورد توجه قرار گرفتند، تا امروز وضعیت این مقبره آنطور که باید به سامان نبوده است و اکنون در حال بازسازی و سامان دادن به این مقبره هستند امیدواریم گردشگران و توریستها از این مکان بیشتر دیدن کنند.
دیدگاه تان را بنویسید