چندی است در ژاپن قبرهای نوینی برای متوفیان ایجاد شده است که به مردم اجازه می‌دهد با هزینه زمانی و مالی کمتر بتوانند به رفتگانشان سربزنند. این گورستان‌های مدرن در مرکز شهرها و در ساختمان‌هایی شبیه هتل‌های مجلل زیرنظر راهب‌های معابد شینتو و بودایی اداره می‌شوند.
بدین ترتیب که ظروف حاوی خاکستر متوفیان پشت درهای بسته در سالن‌های ویژه جاسازی می‌شود و بازدیدکنندگان با استفاده از کارت‌های مغناطیسی یا کیوآر کد ظرف «زوشی» حاوی خاکستر متوفی خود را درخواست می‌کنند. سپس ربات‌های کم سر و صدا «زوشی» را از مکان اختصاصی‌اش برداشته و با پربایی محرابی آن را در دسترس بازدیدکننده قرار می‌دهد تا وی بتواند به نیایش و دعا بپردازد. تصویر متوفی نیز بر صفحه کامپیوتری واقع شده در محراب ظاهر می‌شود.
یکی از مراجعه‌کنندگان که همسر خود را در این مکان به خاک سپرده از تردیدهای ابتدایی‌اش می‌گوید و چطور اینکه اکنون بسیار از این روش راضی است. وی می‌گوید که آرامگاه خانوادگی‌اش در شهری دیگر واقع شده و درصورت دفن همسرش در آن مکان، فرصت بازدید را پیدا نمی‌کرد، اما الان تنها چند ایستگاه اتوبوس با آرامگاه همسرش فاصله دارد.
بر اساس سنت ژاپنی‌ها، خاکستر از دنیارفتگان نسل اندر نسل در مقبره‌های خانوادگی نگهداری می‌شود و مسئولیت پسر بزرگ خاندان است که به مقبره رسیدگی کند. اما با پیر شدن جمعیت ژاپن و مقتضیات زندگی حرفه‌ای و مدرن، بسیاری از ژاپنی‌ها فرصت بازدید و نگهداری از مقبره‌های خانوادگی خود را ندارند.
از سوی دیگر، هزینه کفن و دفن در مقبره‌های سنتی نیز حدود دو برابر گرانتر از آرامگاه‌های شهری مدرن است. آرامگاه مدرن به طور متوسط ۷۱۰۰ دلار قیمت دارد.
آرامگاه‌های مدرن راه حلی برای خاکستر و قبرهای متوفیانی است که دیگر خانواده‌ای برای نگهداری از آن‌ها ندارند. یکی از راهبان معبدی که بر گورستان شهری نظارت می‌کند ناظر یک گورستان سنتی نیز می‌باشد و می‌گوید که نیمی از قبور سنتی رها شده‌اند. بر اساس قانون ژاپن پس از سی سال بقایای این متوفیان به گور دسته‌جمعی منتقل خواهد شد اما با تکنولوژی‌های جدید کیوآر کدی برای هر متوفی ایجاد می‌شود تا راهبان بتوانند همچنان برای آرامش روح رفتگان دعا کنند.
معبدهای قدیمی و آرامگاه‌های سنتی نیز به استفاده از فناوری‌های جدید رو آورده‌اند. به طور مثال در معبد کوکوکوجی در توکیو که در سال ۱۶۳۰ میلادی تاسیس شده اتاقی هشت ضلعی برای متوفیان تعبیه کرده‌اند. این اتاق حاوی چندهزار مجسمه بوداست و هر مجسمه بودا وقف یکی از متوفیان است. خانواده او می‌توانند با استفاده از کیوآر کد مجسمه بودای وی را روشن کنند. هدف از این اتاق یاد‌‌آوری یکی شدن و بازگشت همه به بوداست. همچنین نورپردازی این اتاق با بوداها فرصت ایجاد فضایی آرام یا روحانی را ایجاد کرده است.
یکی از راهبان این معبد در این باره می‌گوید که روش‌های مدرن دفن و کفن چیزی از عزاداری کم نمی‌کنند و راه حلی است برای کسانی که به دلیل مشغله، کمتر فرصت زیارت قبور را دارند.
دیدگاه تان را بنویسید