آمریکایی‌ها طی چند دهه اخیر همواره از دلار به عنوان یکی از ابزار‌های مهم فشار به کشور‌های جهان استفاده کرده و آن را به مانند یک غده سرطانی به دنیا تحمیل کرده‌اند.
چین، روسیه و حتی اروپایی‌ها هم تحت فشار‌های پنهان سلطه دلار هستند، زیرا از روی اجبار باید از شرایطی که آمریکا بر آن‌ها تحمیل می‌کند تبعیت کنند! با این وصف بسیاری از کشور‌های جهان، خواهان خلاصی از شر این غده سرطانی در اقتصادشان هستند. کارشناسان یکی از راهکار‌های حمله به این غده را انعقاد پیمان‌های پولی دو یا چندجانبه میان کشور‌های مختلف و نیز حضور در پیمان‌های منطقه‌ای مانند اکو، اتحادیه پایاپای آسیا، سازمان همکاری‌های اسلامی و اوراسیا و شانگ‌های می‌دانند.
حذف دلار نمی‌تواند دفعتا در اقتصاد رخ دهد، زیرا سال‌ها پایه اقتصاد ما بر این مبنای اشتباه پایه‌گذاری شده و لذا نمی‌توان به یکباره از شر این غده خلاص شد، اما حرکت تدریجی به سمت این هدف ضرورتی انکارناپذیر است. همچنین تجربه چندماه اخیر دولت سیزدهم در استفاده از گزینه تهاتر کالا با کشور‌های دوست نشان داد می‌توان با وجود حتی نوسانات شدید اقتصادی دلار را از چرخه مبادلات تجاری حذف کرد و اگر این حرکت با شدت و قدرت بیشتر ادامه یابد چه بسا بسیاری دیگر از کشورها با همین اقدام از شر دلار خلاص شوند.
تحریم کالاهای آمریکایی خصوصا کالاهای مصرفی یکی دیگر از حملاتی است که می‌توان با همین وضعیت فعلی اقتصاد آن را انجام داد. متاسفانه طی ۱۰ ماهه سال جاری بیش از ۸۰ میلیون دلار کالا به‌طور غیرمستقیم از آمریکا وارد ایران شده که حداقل بخشی از آن مصرفی است از جمله واردات یک تن گوشی تلفن همراه که معلوم نیست با چه ضرورتی چنین کالای لوکسی وارد کشور می‌شود. درهر صورت اگر تحریم کالای آمریکایی به جد دردستور کار دستگاه‌های اجرایی قرار گیرد می‌توان سایر کشور‌های دوست و هم‌پیمان را نیز به تدریج با این حرکت همراه کرد.
شمابفرماییدکیفیت کالاهارابالاببرندتامردم محتاج کیفیت کالاهای خارجی نباشنددنبال دلارباشندخودرسازان رانگاه کنیدخودروسازان کره رانگاه کنیدحق ناس ملت نابوددولت مردان سکوت