محققان می‌گویند ممکن است کودکان در برخی موارد به دلیل عارضه‌های ناشی از کووید از خوردن برخی غذاها و یا غذا خوردن به‌طورکلی امتناع کنند.
متخصصان بویایی دانشگاه ایست آنگلیاو موسسه خیریه افراد مبتلا به اختلالات بویایی و چشایی فیفت سنس می‌گویند برخی از کودکان بعد از ابتلا به این ویروس ممکن است به بیماری بویایی پریشی (اختلال بویایی) دچار شوند.
بویایی پریشی (اختلال بویایی) عارضه‌ای است که باعث می‌شود بوی چیزها تغییر کند یا مخدوش شود.
برای مثال ممکن است شکلات بوی بنزین بدهد یا ممکن است برای کسی لیمو بوی کلم گندیده بدهد.
فیفت سنس و کارل فیلپات از دانشکده پزشکی نورویچ دانشگاه ایست آنگلیا راهکارهایی برای کمک به والدین و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای تشخیص بهتر این اختلال ارائه می‌دهند.
پروفسور فیلپات گفت:
«بویایی پریشی در باور ما عارضه‌ای است که در آن گیرنده‌های بویایی کمتری فعال‌اند و همین منجر به دریافت بخشی از اجزای ترکیبات بویی می‌شود.»
«می‌دانیم که حدود ۲۵۰ هزار بزرگ‌سال در بریتانیا در نتیجه عفونت کووید به بیماری بویایی پریشی مبتلا شده‌اند
اما در چند ماه گذشته و به‌ویژه از ماه سپتامبر زمانی که شیوع کووید در کلاس‌های درس شروع شد، بیش‌ازپیش متوجه شدیم که این بیماری روی کودکان نیز تاثیر می‌گذارد.»
او افزود: «این اختلال در بسیاری از موارد باعث می‌شود بچه‌ها از غذا خوردن امتناع کنند و ممکن است برای بسیاری از آن‌ها غذا خوردن در کل مشکل باشد.
این مسئله‌ای است که تا به‌حال متخصصان پزشکی به‌درستی تشخیص نداده‌اند، چراکه بدون درک مشکل اصلی فقط فکر می‌کنند بچه بدغذا است.»
پروفسور فیلپات افزود این اولین‌بار است که در زندگی حرفه‌ای خود با بیماران نوجوان مبتلا به اختلال بویایی مواجه می‌شود.
طبق دستورالعمل جدید والدین می‌توانند با یادداشت روزانه غذاهای موردقبول و غذاهایی که محرک (بدغذایی) محسوب می‌شوند به فرزندان خود کمک کنند.
پروفسور فیلپات توضیح داد: «تعیین این‌که محرک‌ها چیست و چه مزه‌هایی موردقبول است اهمیت زیادی دارد.»
محرک‌های رایج زیادی وجود دارد - مثل پختن گوشت و پیاز یا سیر و بوی قهوه تازه‌دم- گرچه این‌ها می‌تواند از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد.
«والدین و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی باید کودکان را به خوردن غذاهای مختلف با طعم‌های ملایم‌تر مانند ماکارونی، موز یا پنیر کم بو تشویق کنند تا ببینند کودک با چه طعمی کنار می‌آید یا از آن لذت می‌برد.»
«مصرف میلک‌شیک پروتئینه و ویتامینه بدون طعم یا با طعم وانیل می‌تواند به دریافت مواد مغذی موردنیاز کودکان بدون آن‌که مزه را حس کنند کمک کند.»
«شاید بدیهی به نظر برسد اما می‌توان هنگام خوردن با استفاده از گیره نرم بینی یا گرفتن بینی کودکان با دو انگشت کاری کرد که مزه را حس نکنند.»
در این دستورالعمل همچنین آمده است که کودکان و بزرگ‌سالان باید به فکر آموزش بویایی باشند.
در این دوره، چندین ماه دست‌کم چهار چیز مختلف مانند اکالیپتوس، لیمو، گل محمدی، دارچین، شکلات، قهوه یا اسطوخودوس را هر روز دو بار بو کنند.
این متخصصان ملیس کافی ۱۱ ساله را مثال می‌زنند که در ماه سپتامبر دچار کرونا شد.
از آن زمان تاکنون خوردن و آشامیدن برایش سخت شده است چون همه‌چیز برایش مزه
«پی‌پی و تخم‌مرغ گندیده» می‌دهد.
مادرش داون کافی اهل اولد سوان لیورپول گفت «ملیس اول خیال می‌کرد غذا فاسد شده است. می‌گوید غذا مزه پی‌پی و فاضلاب و آب طعم تخم‌مرغ گندیده می‌دهد.»
«به کلی از خوردن دست کشید و از غذا حالت تهوع می‌گرفت. وضع خیلی بدی بود.»
طبق تشخیص پزشکان ملیس بویایی پریشی داشت و برایش افشانه بینی آستروئید تجویز کردند اما بهبود نیافت.
تا ماه نوامبرچندکیلو وزن کم کرد و او را در حالی به بیمارستان رساندند که بدنش بی‌آب شده بود و هذیان می‌گفت.
سرانجام با لوله‌ای که از بینی به معده می‌رفت به این نوجوان غذا دادند.
ملیس هنوز بویایی پریشی دارد اما حالش رو به بهبود است و غذاهای مطمئنی دارد که می‌تواند آن‌ها را بخورد.
والدین می‌توانند برای گرفتن کمک و توصیه به تارنمای حس پنجم (فیفث سنس) مراجعه کنند.
دیدگاه تان را بنویسید