زنبورها نقش مهمی در گرده افشانی بسیاری از گیاهانی که انسانها میخورند، بازی میکنند و از این رو یک مهره کلیدی در امنیت غذایی ما هستند. اما روند کاهشی جمعیت آنها در سراسر جهان یک دغدغه بزرگ است و به شکل بیرویه ادامه دارد.
تعدادی از عوامل از جمله از بین رفتن زیستگاههای زنبورها و خشکسالی در این حادثه موثر هستند، اما یک ذره کوچک قابل هضم جدید که در دانشگاه "کرنل"(Cornell) ایجاد شده است، با سمزدایی از حشرهکشهای کشنده که به زنبورها آسیب میرساند، میتواند بر کاهش جمعیت آنها تاثیرگذار باشد.
حشرهکشهای رایج مانند نئونیکوتینوئیدها که اتحادیه اروپا آن را از سال 2016 ممنوع کرده است، برای محافظت از محصولات در حال رشد از شر حشرات گرسنه استفاده میشود، اما اغلب زنبورها نیز در دام آن گرفتار میشوند. این مواد سمی با مولکولهایی که به زنبورهای عسل در تولید انرژی کمک میکنند، تداخل ایجاد میکنند و میتوانند چرخه خواب آنها را مختل کرده و آنها را بی حرکت و گرسنه نگه دارند.
اکنون این فناوری جدید به عنوان پادزهری برای این نوع مواد شیمیایی توصیف شده است. محققان ابتدا بر آنچه که به عنوان حشرهکشهای مبتنی بر "ارگانوفسفات" شناخته میشوند، تمرکز کردند که حدود یک سوم حشرهکشهای بازار را تشکیل میدهند.
دانشمندان دانشگاه "کرنل" ریز ذرهای به اندازه یک گرده ایجاد کردند که میتواند این سموم حشرهکش را قبل از اینکه جذب بدن زنبورهای عسل شود، به طور کامل سمزدایی کند.
این ذرات را میتوان به صورت دانههای گرده یا آب قند مخلوط کرد و به زنبورها خوراند.
این ماده ابتدا در آزمایشگاه و سپس بر روی زنبورهای زنده آزمایش شد و دانشمندان میزان زنده ماندن 100 درصدی را در زنبورهای عسل تغذیه شده با این ذرات مشاهده کردند، در حالی که تمام زنبورهای گروه کنترل طی چند روز قربانی شدند.
"جیمز وب" محقق ارشد این مطالعه و رئیس شرکت "Beemmunity" میگوید: ما راه حلی داریم که به موجب آن زنبورداران میتوانند ریز ذرات ما را در به شکل گرده یا شربت قند به زنبورهای عسل خود تغذیه کنند و این کار به آنها اجازه میدهد تا از آنها در مقابل هرگونه سموم دفع آفات محافظت شود.
این شرکت اکنون در حال توسعه فناوری مقابله با طیف وسیعتری از حشرهکشها است.
"مینگلین ما" از محققان این مطالعه میگوید: این یک راه حل مقیاس پذیر با هزینه کم است که امیدواریم اولین قدم برای حل مسئله سمیت حشرهکشها و کمک به حفاظت از زنبورها باشد.
این تحقیق در مجله Nature Food منتشر شده است.
دیدگاه تان را بنویسید