این در حالی است که یکی از موضوعات بسیار مهم اقتصادی و مدیریتی که متأسفانه مغفول واقع شده و میشود موضوع بهرهوری و نقش آن در رشد تولید ناخالص ملی و رونق اقتصادی است. رشد تولید ملی ناشی از دو عامل اصلی یعنی سرمایهگذاری و بهرهوری است.
بنابراین برای رشد تولید یا باید سرمایهگذاری در کشور رشد کند یا از منابع و امکانات موجود با مدیریت و دانش، بهرهوری را افزایش دهیم.
طبیعتا رشد سرمایهگذاری به عوامل متعددی از جمله شرایط عمومی اقتصاد و ثبات سیاسی، اقتصادی و مدیریتی برمیگردد. سرمایهگذار داخلی و خارجی وقتی انگیزه لازم برای سرمایهگذاری مییابد که ریسک به حداقل برسد و محیط را برای سرمایهگذاری و کسبوکار کاملا مساعد و امن بیابد که متأسفانه کشور ما در مقاطع مختلف زمانی بهدلیل شرایط ناشی از تحریمها و البته سوءمدیریتها و ضعف سیاستها و برنامهها و مشکلات متأثر از ساختارهای ناهماهنگ و متداخل در زمینه سرمایهگذاری از توفیق لازم برخوردار نبوده است. در حوزه بهرهوری هم همانطور که مطرح شد، وضعیت از این هم نامطلوبتر و ناکامتر بوده است.
در این روزها که در آستانه سیزدهمین انتخابات ریاستجمهوری اسلامی ایران هستیم، بحث و گفتوگوهای فراوانی درباره مسائل و مشکلات جامعه و برنامههای هر کاندیدا برای رفع آنها از دیدگاههای گوناگون ارائه میشود. همزمان با روز بهرهوری مطرحکردن چند سؤال در اینجا از کاندیداهای محترم ریاستجمهوری ضرورتی اجتنابناپذیر است:
1. برای رشد و ارتقای بهرهوری چه گامهایی باید برداریم؟ حرکت بهرهوری را از کجا باید شروع کنیم؟
2. چه موانعی برای بهبود وضعیت بهرهوری و رسیدن به اهداف پیشبینیشده در برنامههای پنجساله وجود دارد و برنامه شما برای رفع آنها چیست؟
3. برای تحول در وضعیت بهرهوری چه پیشنیازها و بهویژه چه جایگاه و ساختاری برای بهرهوری موردنیاز است؟ برنامه شما در این رابطه چیست؟
به نظر میرسد با تأمل در هریک از این پرسشها و داشتن پاسخ و نگاه روشن به آنها و عزم و اراده جدی رئیسجمهور و دولت آینده میتوان مقدمات لازم را برای حل معضل نابهرهوریها در کشور فراهم ساخت.
دیدگاه تان را بنویسید