بستنی فروشی که به لطف میکروباتری‌ میلیاردر شد

این باتری‌ها از لحاظ اقتصادی هم یک پدیده محسوب می‌شوند.

آقای توجنر صاحب شرکت Varta است؛ شرکتی که این باتری‌ها را می‌سازد. توجنر در سال ۲۰۰۷ تنها با ۴۰ میلیون دلار شرکت وارتا را خریداری کرد.

دو سال و نیم پیش این کارآفرین و سرمایه گذار، سهام شرکت وارتا را در بازار بورس فرانکفورت عرضه کرد و این شرکت حالا ارزشی معادل ۸/ ۲ میلیارد دلار دارد.

بانک Commerzbank تخمین زده است که شرکت وارتا بیش از ۵۰ درصد از سهم بازار باتری هدفون‌های بی سیم پریمیوم را از آن خود دارد و همچنین به معاملات مارجین (روش به خصوصی از معامله در صنعت مارکتینگ) ۴۰ درصدی خود نیز می‌بالد. فروش ایرپاد پرو و مشارکت با شرکت‌هایی همچون سامسونگ، جابرا و سونی، درآمد شرکت وارتا را در سال مالی ۲۰۱۹ با افزایش ۳۴ درصدی، به رقم ۴۰۰ میلیون دلار رساند.

توجنر ۵۶ درصد سهام شرکت وارتا را در اختیار دارد و موفقیت‌های اخیر شرکت، این پدر ۵۴ ساله با شش فرزند را در لیست میلیاردرهای مجله فوربس قرار داده است. توجنر در این مورد می‌گوید:«با این میکروباتری‌ها، ما تبدیل به اولین و بی رقیب‌ترین فعال این حوزه شده‌ایم؛ صنعتی که هر سال به میزان ۵۰ تا ۶۰ درصد رشد دارد. طی ۱۰ سال تمام کاربران دستگاه‌های موبایل، ایرفون و هدفون خواهند داشت و به همین دلیل این صنعت، پتانسیل زیادی برای رشد دارد.»

 تکه‌ای از وارتای بزرگ

شرکت وارتای توجنر، یکی از تکه‌های به جا مانده شرکت بزرگ‌تر آلمانی است که آن هم وارتا نام داشت و در سال ۱۸۸۷ تاسیس شد. شرکت وارتای مادر، یک شرکت سازنده مواد دارویی، شیمیایی، پلاستیک و همچنین باتری بود. بعد از پایان جنگ جهانی اول، میلیاردری به نام Herbert Werner Quandt- که یکی از سرشناس‌ترین سهامداران شرکت BMW بود- بیشتر سهام شرکت وارتا را خریداری کرد. تقریبا یک قرن بعد، دیگر خبری از کسب و کار حوزه دارویی و شیمیایی در کار نبود و بانکی آلمانی و همچنین وراث Quandt، این شرکت را قسمت قسمت به فروش رساندند. دو شرکت Rayovac و Johnson Controls، بخش اعظم حوزه باتری وارتا را از آن خود کردند و تنها قسمت کوچکی باقی مانده بود که مربوط به صنعت میکروباتری‌ها بود.

توجنر می‌گوید:« هیچ کس جرات نداشت این قسمت باقی مانده از شرکت بزرگ وارتا را بخرد و من تنها خواهان بودم. این شرکت را در حالی خریداری کردم که جریان نقدینگی منفی داشت. اما همه چیز قرار بود بهتر شود، چون با اپل قراردادی داشتیم. یعد از یک سال، یک باتری کوچک منفجر شد و ما به دلیل همین حادثه، قرارداد با اپل را از دست دادیم.

شرکت هم تقریبا رو به نابودی می‌رفت. بانک پشتیبان، نگران بود و من هم از پس پرداخت هزینه‌های شرکت بر‌نمی‌آمدم.» انفجار باتری نانو اپل‌آی پاد، باعث شد شرکت وارتا سرمایه گذاری ۶۰ میلیون دلاری خود را روی باتری‌های لیتیوم پلیمری ملغی کند. توجنر و مدیر عامل وارتا- هربرت شین- روی باتری‌های لیتیوم-یونی تمرکز کردند که هزینه تولید ارزان‌تری داشت.

تحقیقات شرکت روی افزایش قدرت این مدل باتری‌ها بیشتر شد. «اسوِن کواندت» که یکی از اعضای قدیمی هیات مدیره شرکت وارتا است، می‌گوید که خانواده‌اش، حراج شرکت را در سر داشتند اما توجنر توانست چنین شرکتی را به یک غول بزرگ در حوزه باتری سازی تبدیل کند.

برای یک فروشنده ساده که به توریست‌ها بستنی می‌فروخت، ورود به صنعت گسترده میکروباتری‌ها و قراردادهای جذاب سیلیکون ولی، رویایی بود که هرگز فکرش را هم نمی‌کرد روزی به واقعیت تبدیل شود. قصر ۱۴۰۰ اتاقه شونبران، ۳۰۰ سال بود که اقامتگاه تابستانی خانواده سرشناس هاپزبرگ بود و امروز یکی از معروف‌ترین مراکز توریستی شهر وین است. این مکان در واقع نقطه شروع دوران تجارت توجنر بود. در سال ۱۹۹۱، توجنر جوان در دانشگاه اقتصاد وین در دو رشته قانون و مدیریت تجاری تحصیل می‌کرد. در همین دوره، موفق شد مجوز راه اندازی یک دکه بستنی‌فروشی مقابل قصر شونبران را دریافت کند. توجنر جوان خیلی زود توانست با استفاده از سود دکه بستنی فروشی، کسب وکار جدیدی در زمینه فروش لوازم آشپزخانه راه بیندازد. توجنر می‌گوید:« حاشیه سود بستنیفروشی از میکروباتری‌ها بیشتر است. در واقع، همین بستنی فروشی بود که پایه و اساس کسب وکار من را شکل داد. من آن زمان ۲۳ یا ۲۴ ساله و پر شر و شور بودم. بیشتر سرمایه آن زمان خود را از همین راه بستنی فروشی و تعدادی وام بانکی کسب کردم. وام‌ها باعث شد تقریبا ورشکست شوم.» بعد از پایان دوره پی‌اچ‌دی در دو رشته قانون و مدیریت تجاری، توجنر کسب وکار خود را فروخت و اولین شرکت خود را با سرمایه خودش پایه گذاری کرد. توجنر، سهام شرکت قمار آنلاین Bwin، را با ارزش ۲۴۲ میلیون دلار در سال ۲۰۰۰ برای عرضه عمومی ارائه کرد. «مانفرد بادنر» یکی از شرکای توجنر و همچنین دوست صمیمی او، می‌گوید:« مایکل و پول، مثل موتزارت و موسیقی هستند. او عاشق پول است و با کسب هرچه بیشتر پول، بیشتر لذت می‌برد.» این دوست دوران دانشگاه توجنر، در ادامه می‌گوید:« توجنر به شدت روحیه رقابتی دارد و شراکت با او کار چندان راحتی نیست. افراد زیادی ممکن است سر راه توجنر بسوزند و خاکستر شوند.»

 سایه سیاه رقبای چینی

مسیر توجنر، بی دردسر هم نبوده است. او قبلا به کلاهبرداری ۴۳ میلیون دلاری متهم شده بود که خودش انکار می‌کند. اما توجنر داستان‌های زیادی داشته که همیشه سوژه جذابی برای رسانه‌های اتریشی بوده است. کسب وکار میکروباتری‌های توجنر، سایه سیاهی روی خودش دارد. در همین راستا، گزارش‌هایی منتشر شده است مبنی بر اینکه مشتریان وارتا مانند شرکت سامسونگ، اقدام به خرید از شرکت‌های چینی سازنده باتری مانند Eve Energy و MIC-Power می‌کنند، خبری که بسیاری از تحلیلگران و سرمایه گذاران را مشوش کرد. وارتا در مقابل این اخبار به‌صورت قانونی شکایت کرد، اما هیچ‌وقت برنده از دادگاه بیرون نرفت. یکی از تحلیلگران Commerzbank، به نام «استفان کلپ» می‌گوید:« به نظر من شرکت‌های آلمانی گاهی اوقات پتانسیل رقبای آسیایی خود را دست کم می‌گیرند و این دقیقا اتفاقی است که برای شرکت وارتا رخ داد.»

«رابرت جین ون درهاست» محقق شرکت Warburg هم معتقد است که وارتا تحت‌تاثیر قدرت رقبا قرار گرفته اما سرمایه گذاری بزرگ در حوزه روباتیک باعث خواهد شد که باتری‌های «ساخت آلمان» این شرکت همچنان در صدر بازار باقی بماند.» هر آنچه که آینده در پی داشته باشد، توجنر مطمئن است که تکنولوژی‌اش شرکت وارتا را همچنان سردمدار حوزه خود باقی نگه می‌دارد. او در این مورد می‌گوید: «کیفیت ما بهتر است، ما محصولات پرمیوم ارائه می‌دهیم و همین برگ برنده ماست. برای اپل و سامسونگ، باتری یکی از مهم‌ترین قسمت‌های یک ایرپاد است، زیرا اگر کیفیت باتری خوب نباشد، ایرپاد بعد ۸ ماه از کار می‌افتد. شرکای ما نیز شرکت‌هایی نیستند که در این مورد ریسک کنند.»