اقدامات و تلاش‌های جهانی تاکنون عمدتا بر استفاده از داروهای موجود متمرکز بوده و اینکه هدفی تازه برای مقابله با کروناویروس جدید به دست آید.
کروناویروس جدید که به سلول‌های بدن انسان می‌چسبد هنگام برخورد با پروتئینی موسوم به ACE2 که در ریه‌ها و روده کوچک وجود دارد، موجب عفونت می‌شود.
متخصصان بر این باورند درصورتیکه بتوانند مانع چسبیدن ویروس به سلول‌ها شوند، امکان متوقف ساختن شیوع بیماری کووید-۱۹ وجود خواهد داشت. در حال حاضر روش‌های درمانی برای مقابله با این بیماری معرفی شده که اثربخشی برخی از آنها تاحدودی تایید شده، برخی از آنها به دلیل عوارض جانبی تایید نشده و همچنان آزمایشات بیشتر در مورد آنها در حال انجام است.
سایت "مدیکال دیلی" در مطلبی به برخی از این روش‌ها اشاره کرده هرچند که تاکنون هیچ یک از روش‌های درمانی مطرح شده برای مقابله با بیماری کووید-۱۹ به طور قطع مورد تایید قرار نگرفته است:
واکسن کووید-۱۹
اولین گزینه تولید واکسن بیماری کووید-۱۹ است. تزریق واکسن بدن را برای طولانی مدت مصون ساخته و بهترین روش شناخته شده برای مقابله با عفونت‌های ویروسی است.
پلاسما درمانی
یکی دیگر از روش‌های بالقوه که ممکن است در مقابله با کروناویروس جدید موثر باشد استفاده از پلاسمای خون بهبودیافتگان بیماری کووید-۱۹ است. تزریق پلاسما به افرادی که جدیدا به کروناویروس آلوده شده‌اند یا به بیماران پرخطر، آنتی‌بادی‌های لازم برای مقابله با این ویروس را تامین می‌کند.
مولکول‌های مصنوعی
متخصصان پیشنهاد کرده‌اند درصورتیکه روش‌های پیشگیری از نفوذ کروناویروس به سلول‌ها موفقیت آمیز نباشد استفاده از طعمه یا مولکول‌های مصنوعی که شبیه به پروتئین ACE2 است می‌تواند به مقابله با این بیماری کمک کند. این مولکول‌ها باعث می‌شوند ویروس به جای چسبیدن به پروتئین به آنها بچسبد که در این شرایط به ریه‌ها آسیب وارد نمی‌شود.
تغییر روند طبیعی
ویروس بیشتر از طریق اختلال در فرایند سلول میزبان و تکثیر در آن موجب عفونت می‌شود. متخصصان بر این باورند که تغییر در چگونگی این فرایند، موجب سردرگمی ویروس مهاجم شده و مانع از آن می‌شود تا به سلول‌های سالم آسیب وارد کند.
همچنین در برخی از مطالعات متخصصان به دنبال درمان این بیماری با استفاده از داروهای موجود هستند. آزمایشات انجام شده روی این داروها از اثربخشی آنها در سلول‌های محافظ بدن حکایت دارد:
داروی کلروکین
این دارو با تغییر سطح PH در سلول‌های بدن، بیماری مالاریا را درمان می‌کند. این دارو موجب می‌شود میزان اسیدی بودن سلول‌ها کاهش پیدا کرده و کمتر در برابر ویروس آسیب‌پذیر باشد. هرچند اخیرا سازمان غذا و داروی آمریکا به دلیل عوارض جانبی این دارو بر برخی از بیماران مبتلا به کرونا از عدم تایید قطعی آن خبر داده است.
مهارکننده‌های پروتئاز
این دسته از داروها به کنترل بیماری ایدز و هپاتیت C کمک می‌کنند. متخصصان بر این باورند که با کاهش میزان پروتئاز، کروناویروس جدید دیگر قادر به تکثیر در سلول‌ها نخواهد بود.
رمدسیویر و فاویپیراویر
این داروها آنزیم موسوم به پلی‌مراز را هدف قرار می دهند که به ویروس اجازه می‌دهد ماده ژنتیکی خود را درون سلول میزبان تکثیر کند. رمدسیویر برای درمان ابولا طراحی شده درحالیکه پزشکان از فاویپیراویر برای درمان آنفلوآنزا استفاده می‌کنند. با این حال جدیدترین مطالعات نشان داده است داروی رمدسیویر که ابتدا برای مقابله با کروناویروس جدید پیشنهاد شده بود، تاثیر چندانی بر بهبود حال مبتلایان به این ویروس ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید