یادداشت منیژه حکمت درباره سیامک شایقی؛ نوبت مان را انتظار بکشیم

منیژه حکمت در یادداشت کوتاهی درباره درگذشت سیامک شایقی منتقد و کارگردان سینما نوشت:

«سیامک شایقى هم رفت مثل خیلى‌ها که بى‌سروصدا و غریبانه رفتند، انسان سلامتى بود و فکر میکنم سهمش بیش از چیزى بود که نصیبش شد، هفت هشت ماه پیش دیدمش رنجور از بیمارى و فضاى تنگ و انحصارى براى کار، سلامت نفسش نمی‌گذاشت مناسبات آلوده و فاسد تولید و پخش را درک کند و کناره گرفته بود یا مجبور به کناره گیرى شده بود گرچه کار دیگرى جز فیلمسازى هم نمیدانست که چرخ زندگى را بچرخاند، مثل خیلى‌ها که در خانه نشینى یا مهاجرت نظاره‌گر این تراژدى تلخ اند.

ظاهرا این سرنوشت ماست و سرنوشت همه کسانى که به تدریج از این چرخه بیرون رانده میشوند تا کسانى به مدد سرمایه هاى مشکوک به نام کارآفرینى و خلاقیت همه سینما را با پوزخندى مصادره کنند، چیزى که دیر یا زود اتفاق میافتد فقط باید نوبتمان را انتظار بکشیم.»