ذکر روز شنبه
شنبه اولین روز هفته است، چه چیزی بهتر از اینکه هفته خود را با نام و یاد خداوند متعال و اهل بیت آغاز کنیم. این روز به نام روز رسول خدا (ص) است و به همین دلیل زیارت ایشان در این روز سفارش شده است.
فواید ذکر روز شنبه
ذکر ایام هفته موجب می شود که شما همواره به یاد خداوند متعال باشید و او در همه کارها در نظر بگیرید. همچنین شما با گفتن این ذکرها به آرامش خواهید رسید. همانطور که گفته شد ذکر روز شنبه یا رب العالمین است و در آن شما خداوند را صدا می زنید و از او یاری می طلبید.
اما فضیلت ذکر روز شنبه این است که شما بی نیاز می شوید و چون تنها از خداوند یاری می جویید، او شما را بی نیاز می گرداند.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، بِسْمِ اللّٰهِ کَلِمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ، وَمَقالَةِ الْمُتَحَرِّزِینَ، وَأَعُوذُ بِاللّٰهِ تَعَالىٰ مِنْ جَوْرِ الْجَائِرِینَ، وَکَیْدِ الْحَاسِدِینَ، وَبَغْىِ الظَّالِمِینَ، وَأَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِینَ، اللّٰهُمَّ أَنْتَ الْواحِدُ بِلَا شَرِیکٍ، وَالْمَلِکُ بِلَا تَمْلِیکٍ، لَاتُضَادُّ فِى حُکْمِکَ، وَلَا تُنَازَعُ فِى مُلْکِکَ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَأَنْ تُوزِعَنِى مِنْ شُکْرِ نُعْمَاکَ مَا تَبْلُغُ بِى غَایَةَ رِضَاکَبه نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگى است؛ به نام خدا که سخن پناه‌جویان و گفتار پرهیزگاران است و پناه می‌برم به خدای بلندمرتبه از ستم ستمگران و نیرنگ حسودان و سرکشی ظالمان و او را می‌ستایم، ستایشی برتر از ستایش ستایشگران، خدایا!
تویی یگانه بی‌انباز و پادشاه علی الاطلاق، در فرمانروایی‌ات مخالفت نشوی و در پادشاهی ات هماوردی نداری، از تو می خواهم که بر بنده و فرستاده‌ات محمد درود فرستی و سپاس نعمت‌هایت را چنان قسمت من کن که مرا به کمال خشنودی ات نائل گرداند؛
وَأَنْ تُعِینَنِى عَلَىٰ طَاعَتِکَ وَلُزُومِ عِبَادَتِکَ، وَاسْتِحْقَاقِ مَثُوبَتِکَ بِلُطْفِ عِنَایَتِکَ، وَتَرْحَمَنِى بِصَدِّى عَنْ مَعَاصِیکَ مَا أَحْیَیْتَنِى، وَتُوَفِّقَنِى لِمَا یَنْفَعُنِى مَا أَبْقَیْتَنِى، وَأَنْ تَشْرَحَ بِکِتَابِکَ صَدْرِى، وَتَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْرِى، وَتَمْنَحَنِى السَّلَامَةَ فِى دِینِى وَنَفْسِى، وَلَا تُوحِشَ بِى أَهْلَ أُنْسِى، وَتُتِمَّ إِحْسَانَکَ فِیَما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى کَمَا أَحْسَنْتَ فِیَما مَضَىٰ مِنْهُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و مرا به لطف توجهت بر طاعت و پای‌بندی بر بندگیت و شایستگی پاداشت یاری کنی و تا زنده‌ام به بازداشتن از گناهانت بر من مهر ورزی و تا زمانی که مرا باقی می‌داری بر انجام آنچه بهره ام رساند توفیقم دهی و به کتاب خود (قرآن) برای پذیرش حق، سینه‌ام را فراخ گردانی
و بار گناهانم را با تلاوتش از نامه اعمالم فروریزی و در دین و جانم به من سلامت بخشی و کسانی که به آن‌ها انس گرفته‌ام از من وحشت‌زده نکنی و در باقیمانده عمرم احسانت را بر من تمام کنی، چنان که در گذشته عمرم بر من احسان نمودی، ای مهربان‌ترین مهربانان.
شهادت می‌دهم که معبودی جز خدا نیست، یکتاست و شریکی ندارد و گواهی می‌دهم که تو فرستاده اویی و تویی محمّد فرزند عبدالله و گواهی می‌دهم که تو پیام‌های پروردگارت را به مردم رساندی
و برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه خدا با حکمت و اندرز پسندیده کوشیدی و آنچه را از حق بر عهده‌ی تو بود به همه رساندی و همانا تو به مردم مؤمن مهربانی داشتی و بر کافران سخت گرفتی و خدا را با خلوص کامل تا رسیدن وفاتت بندگی کردی،
پس خداوند تو را به برجسته‌ترین جایگاه اهل کرامت برساند؛ خدا را ستایش که ما را به وسیله تو از شرک و گمراهی رهانید؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَصَلَوَاتِ مَلائِکَتِکَ، وَأَنْبِیائِکَ وَالْمُرْسَلِینَ وَعِبَادِکَ الصَّالِحِینَ، وَأَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِینَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ، عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ، وَنَبِیِّکَ وَأَمِینِکَ، وَنَجِیبِکَ وَحَبِیبِکَ، وَصَفِیِّکَ وَصِفْوَتِکَ، وَخَاصَّتِکَ وَخَالِصَتِکَ،
وَخِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِیلَةَ وَالْوَسِیلَةَ وَالدَّرَجَةَ الرَّفِیعَةَ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ . اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ: ﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِیماً ﴾،
إِلٰهِى فَقَدْ أَتَیْتُ نَبِیَّکَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِى، فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاغْفِرْها لِى، یَاسَیِّدَنا أَتَوَجَّهُ بِکَ وَبِأَهْلِ بَیْتِکَ إِلَى اللّٰهِ تَعَالىٰ رَبِّکَ وَرَبِّى لِیَغْفِرَ لِى.
خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، درود خود و فرشتگان و پیامبران و فرستادگان و بندگان شایسته‌ات و همه اهل آسمان‌ها و زمین‌ها و هر آنکه از پیشینیان و آیندگان تسبیح تو را گوید ای پروردگار جهانیان،
آری درودت را بر محمّد بنده شایسته و پیامبرت و فرستاده‌ات و امین و برگزیده و محبوب و پاک و بنده و خاص و خالصت و اختیار شده از میان بندگانت، قرار ده. خدایا! به او فضل و برتری و مرتبه‌ی شفاعت و درجه بلند عطا کن و او را به مقام ستوده‌ای که پیشینیان و آیندگان بر آن رشک برند برانگیز. خدا!
تو فرموده ای: «اگر آنان هنگامی که [با ارتکاب گناه و رفت وآمد با طاغوت] به خود ستم کردند نزد تو می آمدند و از خداوند درخواست آمرزش می کردند و پیامبر هم برای آنان خواستار آمرزش می شد مسلّماً خداوند را بسیار توبه پذیر و مهربان می یافتند»؛
خدایا! من استغفارکنان و پشیمان از گناهانم نزد پیامبرت آمدم، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و گناهانم را بیامرز. ای سرور ما، دستم به دامن تو و خاندانت، به‌جانب خدای متعال که پروردگار من و توست روی می‌آورم تا مرا بیامرزد.
آنگاه «سه بار» بگو:
﴿إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ﴾
ما مملوک خداییم و بی شک به سوی او باز می‌گردیم.
أُصِبْنا بِکَ یَا حَبِیبَ قُلُوبِنا، فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِیبَةَ بِکَ حَیْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْىُ، وَحَیْثُ فَقَدْنَاکَ، فَإِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ . یَا سَیِّدَنا یَا رَسُولَ اللّٰهِ صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَیْکَ وَعَلَىٰ آلِ بَیْتِکَ الطَّاهِرِینَ ، هٰذَا یَوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ یَوْمُکَ، وَأَنَا فِیهِ ضَیْفُکَ وَجَارُکَ، فَأَضِفْنِى وَأَجِرْنِى، فَإِنَّکَ کَرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیَافَةَ، وَمَأمُورٌ بِالْإِجارَةِ، فَأَضِفْنِى وَأَحْسِنْ ضِیَافَتِى، وَأَجِرْنا وَأَحْسِنْ إِجَارَتَنا، بِمَنْزِلَةِ اللّٰهِ عِنْدَکَ وَعِنْدَ آلِ بَیْتِکَ، وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ، وَبِمَا اسْتَوْدَعَکُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ.
ای محبوب دل‌های ما، ما به خاطر تو سوگواریم و چه بزرگ است سوگواری بر تو ازآن‌رو که وحی از ما بریده و هم ازآن‌رو که به فقدان تو دچار آمده‌ایم، چه ما از خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم، ای سرور ما، ای فرستاده‌ی خدا، درود خدا بر تو و بر خاندان پاک پاکیزه‌ات باد.
امروز روز شنبه است و آن روز توست و من در این روز مهمان تو و پناهنده به درگاه توأم، پس از من پذیرایی کن و به من پناه ده، زیرا تو بزرگ منشی و از سوی حق‌تعالی مأمور به پناه دادنی،
پس از من پذیرایی کن و نیکو پذیرایی کن و ما را پناه ده و نیکو پناهمان ده، به برکت جایگاهی که خدا نزد تو و نزد خاندانت دارد و به‌حق جایگاهی که آنان نزد خدا دارند و به‌حق آنچه از دانشش نزد شما سپرده که همانا او گرامی‌ترین گرامیان است.
دعای امام سجاد (ع) در روز شنبه (بلدالامین)
دعای روز شنبه به نقل از امام سجاد (ع) به شرح زیر است:
نماز روز شنبه
سیّد ابن طاووس از حضرت عسگرى علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: در کتاب هاى پدرانم خواندم که هر که در روز شنبه چهار رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعتى سوره هاى حمد و قل هو اللّه و آیة الکرسى را بخواند، خدا او را در درجه پیامبران و شهدا و صالحان بنویسد که نیکو رفیقانى هستند.
نماز مخصوص روز شنبه
تسبیح روز شنبه
تسبیح روز شنبه به شرح زیر است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْحَقِّ سُبْحَانَ الْقَابِضِ الْبَاسِطِ
سُبْحَانَ الضَّارِّ النَّافِعِ سُبْحَانَ الْقَاضِی بِالْحَقِّ سُبْحَانَهُ وَ بِحَمْدِهِ
سُبْحَانَ الْعَلِیِّ الْأَعْلَى سُبْحَانَ مَنْ عَلَا فِی الْهَوَاءِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى
سُبْحَانَ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَ الْغَنِیِّ الْحَمِیدِ
سُبْحَانَ الْخَالِقِ الْبَارِئِ سُبْحَانَ الرَّفِیعِ الْأَعْلَى سُبْحَانَ الْعَظِیمِ الْأَعْظَمِ
سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَکَذَا وَ لَا یَکُونُ هَکَذَا غَیْرُهُ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ لِرَبِّیَ الْحَقِّ الْحَلِیمِ
سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ دَائِمٌ لَا یَسْهُو
سُبْحَانَ مَنْ هُوَ قَائِمٌ لَا یَلْهُو سُبْحَانَ مَنْ هُوَ غَنِیٌّ لَا یَفْتَقِرُ
سُبْحَانَ مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ‌ءٍ لِعَظَمَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ‌ءٍ لِعِزَّتِهِ
سُبْحَانَ مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‌ءٍ لِقُدْرَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ‌ءٍ
لِمُلْکِهِ سُبْحَانَ مَنِ انْقَادَتْ لَهُ الْأُمُورُ بِأَزِمَّتِهَا
استعاذه روز شنبه
استعاذه روز شنبه از استعاذه های ابی جعفر (امام جواد) (ع) به شرح زیر است:
أُعِیذُ نَفْسِی بِاللَّهِ الَّذِی (لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ‌ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ) ثُمَّ تَقْرَأُ الْحَمْدَ وَ الْمُعَوِّذَتَیْنِ وَ التَّوْحِیدَ وَ تَقُولُ.
سپس حمد و معوذتین (فلق و ناس) و توحید را بخوان و بگو:
کَذَلِکَ اللَّهُ رَبُّنَا وَ سَیِّدُنَا وَ مَوْلَانَا لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ نُورُ النُّورِ وَ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ (نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فِیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِی زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لا شَرْقِیَّةٍ وَ لا غَرْبِیَّةٍ یَکادُ زَیْتُها یُضِی‌ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ)
(الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ یَوْمَ یَقُولُ کُنْ فَیَکُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَ لَهُ الْمُلْکُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ) (الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً) (وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عِلْماً)
(وَ أَحْصى کُلَّ شَیْ‌ءٍ عَدَداً) مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ مُعْلِنٍ بِهِ أَوْ مُسِرٍّ وَ مِنْ شَرِّ الْجِنَّةِ وَ الْبَشَرِ وَ مِنْ شَرِّ مَا یَظْهَرُ بِاللَّیْلِ وَ یَکْمُنُ بِالنَّهَارِ وَ مِنْ شَرِّ طَوَارِقِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ مِنْ شَرِّ مَا یَنْزِلُ الْحَمَّامَاتِ وَ الْحُشُوشَ وَ الْخَرَابَاتِ وَ الْأَوْدِیَةَ وَ الصَّحَارِیَ وَ الغِیَاضَ وَ الشَّجَرَ وَ مَا یَکُونُ فِی الْأَنْهَارِ أُعِیذُ نَفْسِی وَ مَنْ یَعْنِینِی أَمْرُهُ بِاللَّهِ مَالِکِ الْمُلْکِ یُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ یَشَاءُ
وَ یَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ یَشَاءُ وَ یَعِزُّ مَنْ یَشَاءُ وَ یُذِلُّ مَنْ یَشَاءُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ یُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِ وَ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ (لَهُ مَقالِیدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَقْدِرُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ)
(خَلَقَ الْأَرْضَ وَ السَّماواتِ الْعُلى الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوى لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّرى وَ إِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفى اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى) (لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ)
مُنْزِلُ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ الْعَظِیمِ مِنْ شَرِّ کُلِّ طَاغٍ وَ بَاغٍ وَ نَافِثٍ وَ شَیْطَانٍ وَ سُلْطَانٍ وَ سَاحِرٍ وَ کَاهِنٍ وَ بَاطِرٍ [نَاظِرٍ] وَ طَارِقٍ وَ مُتَحَرِّکٍ وَ سَاکِنٍ وَ مُتَکَلِّمٍ وَ سَاکِتٍ وَ نَاطِقٍ وَ صَامِتٍ وَ مُتَخَیِّلٍ وَ مُتَمَثِّلٍ وَ مُتَلَوِّن وَ مُحْتَقِرٍ وَ مُتَجَبِّرٍ وَ نَسْتَجِیرُ بِاللَّهِ حِرْزِنَا وَ نَاصِرِنَا وَ مُونِسِنَا وَ هُوَ یَدْفَعُ عَنَّا لَا شَرِیکَ لَهُ وَ لَا مُعِزَّ لِمَنْ أَذَلَّ وَ لَا مُذِلَّ لِمَنْ أَعَزَّ
(وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ) وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما.
اعمال و آداب روز شنبه
نماز شب شنبه
یکی دیگر از آداب شنبه، نماز شب شنبه است. از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده که ایشان فرمودند:
مَنْ صَلَّى لَیْلَةَ اَلسَّبْتِ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ اَلْحَمْدَ مَرَّةً وَ آیَةَ اَلْکُرْسِیِّ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ مَرَّةً
هر کس در شب شنبه چهار رکعت نماز بخواند در هر رکعت سوره حمد و سه مرتبه آیه الکرسی و یک مرتبه سوره توحید،
فَإِذَا سَلَّمَ قَرَأَ فِی دُبُرِ هَذِهِ اَلصَّلاَةِ آیَةَ اَلْکُرْسِیِّ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ غَفَرَ اَللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَهُ وَ لِوَالِدَیْهِ وَ کَانَ مِمَّنْ یَشْفَعُ لَهُ مُحَمَّدٌ (ص).
پس از سلام نماز سه مرتبه آیه الکرسی را قرائت کند، خداوند تبارک و تعالی او و خانواده اش را می آمرزد و از جمله کسانی است که پیامبر صلی الله علیه و آله شفاعت او را می کنند.
نماز حاجت شنبه
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که هر کس روز چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه را روزه بگیرد به حاجت خود خواهد رسید. در شب شنبه آنچه می خواهی نماز بخوان (به هر صورت که می خواهی)، پس از نماز سیصد بار بگو: یَا رَبِّ یَا رَبِّ، و بعد از آن بگو:
یَا رَبِّ إِنَّهُ لَیْسَ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلَّا حِلْمُکَ وَ لَا یُنْجِی مِنْ عِقَابِکَ إِلَّا عَفْوُکَ وَ لَا یُخَلِّصُ مِنْکَ إِلَّا رَحْمَتُکَ وَ التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ فَهَبْ لِی إِلَهِی فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِی تُحْیِی بِهَا أَمْوَاتَ الْعِبَادِ وَ بِهَا تَنْشُرُ مَیْتَ الْبِلَادِ وَ لَا تُهْلِکْنِی وَ عَرِّفْنِی یَا رَبِّ إِجَابَتَکَ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِی یَا رَبِّ ارْفَعْنِی وَ لَا تَضَعْنِی وَ احْفَظْنِی وَ انْصُرْنِی وَ لَا تَخْذُلْنِی
یَا رَبِّ إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی وَ إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی وَ قَدْ عَلِمْتُ یَا إِلَهِی أَنْ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ وَ لَا فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَةٌ وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِیفُ وَ قَدْ تَعَالَیْتَ عَنْ ذَلِکَ سَیِّدِی عُلُوّاً کَبِیراً فَلَا تَجْعَلْنِی لِلْبَلَاءِ غَرَضاً وَ لَا لِنَقِمَتِکَ نَصَباً وَ مَهِّلْنِی وَ نَفِّسْنِی وَ أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ لَا تُتْبِعْنِی بِبَلَاء
دیدگاه تان را بنویسید