گزارش اخیر ناسا برای تشکیل ابر ۵ کیلومتری گاز متان روی کوه پر از زباله آرادکوه موضوع جدیدی است که حتی باور آن برای مسئولان سخت به نظر می‌رسد، اما آنچه از چشمان تیزبین ناسا و مسئولان بالای شهرنشین پایتخت دور مانده، زجر ده‌ها هزار جمعیت بخت‌برگشته‌ای که آرزویشان از دست دادن یکی از حواس پنجگانه با تعفن همیشگی کوه زباله است.
آن‌ها دیگر عادت کرده‌اند و برایشان تفاوتی ندارد بر سرشان ابر متان باشد یا شیرآبه‌های زیرزمین یا دود سمی ناشی از مازوت‌سوزی. مردمی که روزگاری نه‌چندان‌دور در زمین‌های حاصلخیزشان مشغول کار و زراعت بودند، اما به دلیل سیاست‌های سرخرمن، زار و زندگی‌شان به بیابان‌های لم‌یزرع و «ممنوعه» تبدیل شد و راهی نداشتند جز پناه‌آوردن به پایتخت.
آن‌ها که در رویای خود تصورشان از زندگی در پایتخت، برج نشینی در بالای شهر بود، به حاشیه رانده شدند و همسایه‌شان بوی تعفن زباله‌های آرادکوه شد؛ کوه زیبایی که در بدو تاسیس حجم بسیار اندکی ورودی زباله داشت، اما با افزایش جمعیت طی این سال‌ها و به گفته شهردار تهران روزانه پذیرای ۵۰۰۰ تا ۵۵۰۰ تُن زباله بوده و بوی بد آن مهمان ناخوانده مردم مظلوم جنوب استان تهران شده است.
آن‌ها که در رویای خود تصورشان از زندگی در پایتخت، برج نشینی در بالای شهر بود، به حاشیه رانده شدند و همسایه‌شان بوی تعفن زباله‌های آرادکوه شد؛ کوه زیبایی که در بدو تاسیس حجم بسیار اندکی ورودی زباله داشت، اما با افزایش جمعیت طی این سال‌ها و به گفته شهردار تهران روزانه پذیرای ۵۰۰۰ تا ۵۵۰۰ تُن زباله بوده و بوی بد آن مهمان ناخوانده مردم مظلوم جنوب استان تهران شده است.
مسئولان شهری گفته‌اند که این ابر متان را ندیده‌اند، البته باید خدمت آن‌ها عرض شود که گاز متان نه رنگ دارد، نه بو! چند روز پیش با اسماعیل کهرم، کارشناس محیط زیست، صحبت می‌کردم و او می‌گفت:
«مشکل آرادکوه با دو دستگاه زباله‌سوز برطرف می‌شود.» در این میان یاد زمانی افتادم که یک دستگاه زباله‌سوز تحفه چینی به شهر قم هدیه شد؛ در حالی که مردم جنوب تهران بیش از سایر نقاط کشور به این دستگاه نیاز داشتند که یکی از کوه‌های طبیعی و زیبایشان به زباله‌دانی تبدیل نشود.
حالا که موضوع گاز متان بر سر زبان‌ها افتاده و مسئولان شهرداری قصد دارند از آن برق تولید کنند! به جای اینکه فکری به حال معضل جدی آراکوه کنند، بیشتر از همه، جای خالی این دستگاه زباله‌سوز احساس می‌شود.
کهرم در رابطه با گاز متان می‌گفت: «نیازی به تایید دانشگاه تهران نیست و این گاز از گوشت و پوست مرغ فاسدشده یا گیاهان تشکیل می‌شود که بیشترین حجم زباله‌های «تر» تهران را دربرمی‌گیرد. ایجاد این ابر متان می‌تواند تهدیدی برای گرمایش زمین و ایران باشد.»
در این شرایط که با گرم‌شدن دو درجه‌ای دمای هوای ایران نسبت به ۵۰ سال قبل، حدود ۲۰ درصد آب ذخیره‌شده در پشت سد‌ها بخار می‌شود، گاز متان ۳۴ برابر خطرناک‌تر از گاز CO۲ برای ازن است، می‌تواند تهدید جدیدی برای ایران باشد، همین‌طور مردمی که سال‌ها با زجر زندگی بوی تعفن همیشگی در جنوب اتوبان آزادگان، اسلامشهر، شهرری و ... موهایشان سفید شد، اما اگر یک بار باد این بوی بد را به شمال تهران بیاورد، مسئولان به تکاپو می‌افتند که این بوی بد از کجاست؟! اما بیچاره مردمی که باید یا گاز CO۲ ناشی از مازوت‌سوزی کارخانه‌ها را استشمام کنند یا گاز CH۴ متان را.»
چه نفرینی شدیم هوا نیست آب نیست این ادمها برای چه آینده ای روی کره زمین همدیگر را تیکه پاره می‌کنند؟
ی