سومین مناظره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ساعت ۱۷ امروز با موضوع دغدغه های مردم آغاز شد.
در سومین مناظره یک سوال مشترک از ۷ کاندیدا، پرسیده شد و کاندیداها ۷ دقیقه فرصت پاسخگویی دارند.
۷ دغدغه مردم که در مناظره سوم به آنها پرداخته میشود به این شرح است:
۱ - گرانی و نرخ بالای تورم
۲- عدالت و کاهش فاصله طبقاتی
۳- رکود اقتصادی و کسادی کسب و کار
۴- شفافیت مقابله با فساد اقتصادی و رانت خواری
۵- ساماندهی یارانه های پنهان و آشکار
۶- بیکاری به ویژه اشتغال فارغ التحصیلان
۷ - تامین مسکن
اولین دغدغه مردمی که مورد سوال قرار گرفت «گرانی و نرخ بالای تورم»، بود و امیرحسین قاضی زاده هاشمی اولین کاندیدایی که به این دغدغه پاسخ داد و گفت:
ما باید ببینیم توزیع منابع در کشور به چه ترتیب است و میزان درآمدها و همچنین وضعیت اشتغال در چه وضعی است. ما شاهد افزایش نرخ بیکاری در سراسر کشور هستیم، از سویی اشتغال در بخش تولید در حال کاهش و در بخش خدمات کارمندی در حال افزایش است. همچنین ما شاهد یک عدم توازن در بخش آموزش و مسکن هستیم.
لازم است که این دغدغه ها ریشه یابی شود و روش اصلاح بیان شود. عدم توازن در بخش مسکن، آموزش و ..را شاهدیم. با اینکه افزایش تولید مسکن داشته ایم اما محصور در چند استان بوده است که باعث مهاجرت و تغییر ترکیب جمعیتی کشور شده است. منابع کشور به صورت نادرست درحال توزیع هستند، و ساختارها استضعاف گر هستند.
مردم این را از نحوه مدیریت ناکارآمد و کارنابلدی مسئولین میبینند که ما در پنجره طلایی هستیم ولی دچار قفل و انسداد هستیم. کارنامه دولتها هم در این زمینه روشن است و روندها به صورت اساسی حل و فصل نشده است.
بی اعتمادی به دولت ها شکل گرفته است. در کرونا مردم به شدت گرفتار شدند، خانواد ای می شناسم که سرپرست خانوار فوت کرده و دو بچه یتیم به جای گذاشته است. مردم یک سال است که بین نان و جان مانده اند.
خطاب به مسئولان و آقای روحانی می گویم در این جمع کسی حاضر نیست که عملکرد دولت را گردن بگیرد، شما از دفتر خارج شوید در صداوسیما در موضوع کرونا و دیگر موضوعات با شما مناظره کنم. در ماجرای گرانی بنزین معلوم نشد چه کسی مقصر است. یکسری شوراها درست شده عدهای پشت آن قائم میشوند و رهبری مجبور است وسط بیاید؛ در این موضوع کسی حاضر نشد استعفا دهد یا عذرخواهی کند.
مساله ما در داستان دولت گرانی، مسکن و برنامههای مختلف است اما مساله اصلی نظام دیوان سالار کشور است که ۷۰ – ۸۰ سال است تغییر نکرده و باعث شده مردم روز به روز مستضعفتر شوند و در مقابل کسانی که به قدرت وصلند برخوردارتر شوند و سازوکارهای اداره کشور است که باید تغییر کند. طرز تفکر مدیران، نوع نگاه آنها در این زمینه مهم است. نحوه حاکمیت در کشور اعمال حاکمیت مردم است اما روز به روز مردم را از میدان خارج کردهایم.
ما پیش بینی کردیم که دولت را به مردم واگذار کنیم در این راستا اختیارات اجرایی به فرمانداران، بودجههای تجمیع شده برای فرمانداریها و اختیار عزل و نصب مدیران برای مردم را پیش بینی کردیم به گونهای که اگر یک سوم مردم از مدیری ناراحت باشند دولت موظف است او را عزل کند. از نظر ما همه شهرستان ها پایتختند و اختیارات هیات وزیران را دارند.
دیدگاه تان را بنویسید