از فردا در زنگهای تفریح، بزنید و برقصید، دانشآموزان تمام مدارس ایران!
آموزشوپرورش، نهادی است که به طور سنتی به عنوان منبع تربیت نسلهای آینده شناخته میشود. اما آیا این نهاد توانسته است با تغییرات فرهنگی و نیازهای جدید دانشآموزان همراه شود؟ یادداشتی که محمدرضا یزدانپرست، مجری سابق تلویزیون و روزنامهنگار، منتشر کرده است، نقدی صریح و متفاوت به سیاستها و رویکردهای سیستم آموزشی ایران دارد.
گفتوگوی محمدرضا یزدانپرست با یک معلم-بلاگر در تاکشوی «ای کاش» و یادداشت انتقادی بینندهای با سابقه زیاد در امر آموزش
محمدرضا یزدانپرست
مجری سابق تلویزیون و روزنامهنگار
آقای وزارت آموزش و پرورش!
دانشآموزان بابل و البته تمام شهرهای ایران، دارند بر گورِ مدارس و کتابهای درسی و سیستم آموزشی عبوس و پر از نخوت و غمپراکن و عزاگسترِ شمایان میرقصند.
به جای اینکه خوشحال شوید که از دل سالها ترویج بیدلیل و اضافی اشک و اندوه و ماتم، دانشآموزان امروز، شادی را فراموش نکردهاند و مثل نسل توسریخورِ ما، دنبالهروی اجباریِ تربیتِ خشن و اندوهناکِ شماها، نشدهاند، دستور برخورد میدهید؟
خوب است در نظارت بر سینما کارهای نیستید، وگرنه حتما تمام سکانسهای شادمانی در تمام فیلمها و سریالها را سانسور میکردید و دستور میدادید، عروسی در قصهها، نعل به نعل، عین عزا برگزار شود و بزن و بکوب را ممنوع میکردید. ضمنا بروید سینما تا هم رقص ببینید، هم یاد بگیرید. در ادامه زندگی به کارتان میآید، آقای وزارت آموزش و پرورش
دیدگاه تان را بنویسید