کشف دروازه پارسه در شهر تخت جمشید
در جریان کاوش‌های ۱۲ ساله شهر باستانی پارسه، تیمی مشترک از دانشگاه شیراز و بلونیا موفق به کشف دروازه عظیم این شهر شدند. این دروازه با ابعاد ۳۰ در ۴۰ متر و ارتفاع ۱۲ متر، نشان‌دهنده پیوندهای فرهنگی با تمدن‌های بین‌النهرین است. همچنین، شواهد به‌دست‌آمده حاکی از وجود کارگاه‌های ساخت مصالح تخت جمشید در این منطقه است. طرح‌هایی برای تبدیل این دروازه به سایت‌موزه در دست اجراست که به مجموعه میراثی نقش رستم و شهر استخر افزوده خواهد شد.
خانه تاریخی «زارع جدس و کدیور» ثبت ملی شد | کسب رتبه ملی ۳۷۳ خانه تاریخی در فارس
کشف دروازه باشکوه پارسه و پیوند تمدن‌های کهن در پروژه مشترک دانشگاه شیراز و بلونیا
علیرضا عسکری چاوردی، سرپرست کاوش‌های شهر باستانی پارسه و استاد دانشگاه شیراز، در رویداد "شب علم" این دانشگاه از دستاوردهای ارزشمند ۱۲ سال کاوش در این منطقه خبر داد. او با اشاره به اهمیت تخت جمشید به‌عنوان نماد عظمت تاریخی ایران، گفت: «این مجموعه در قلب تمدن پارس در دورانی که ایران در اوج شکوه خود بود، می‌درخشید و میراثی جهانی به‌جا گذاشت که تلفیقی از هنرها و فرهنگ‌های مختلف خاورمیانه است.»چاوردی با تاکید بر گستره جغرافیایی امپراتوری هخامنشی، اظهار داشت که در آن دوران مرزهای ایران از دره سند تا رود دانوب و بخش‌هایی از عربستان و آفریقا امتداد داشت و این پیوندهای تمدنی و خویشاوندی، ریشه در دوره هخامنشی دارد. او تخت جمشید را نه تنها میراث ایران، بلکه محصول تمدن‌های منطقه دانست که در آن هنرها و الگوهای تمدن‌های پیشین با هم تلفیق شده‌اند.
پارسه: باغ‌شهری در کنار تخت جمشید
به گفته چاوردی، شهر پارسه یک مجموعه بزرگ پیرامون تختگاه تخت جمشید بوده که در تمامی الواح به‌دست‌آمده از تخت جمشید به‌عنوان یک شهر مهم نام برده شده است. او افزود: «پارسه یک باغ‌شهر زیبا بوده و شاید بتوان گفت الگوی شهری شیراز امروز، ریشه در همین شهر باستانی دارد. این شهر از سیستم‌های پیشرفته آبیاری، ویلاها و باغ‌ها برخوردار بوده و جلوه‌ای از تمدن پردیس‌سازی هخامنشی را به نمایش گذاشته است.»چاوردی با اشاره به همکاری مشترک ۱۲ ساله بین دانشگاه شیراز و دانشگاه بلونیای ایتالیا، اعلام کرد که در این پروژه، موقعیت دقیق بخش‌های مختلف شهر پارسه شناسایی شد. او تاکید کرد: «این کاوش‌ها به ما کمک کرد تا در اراضی کشاورزی امروزی به بقایای این شهر باستانی دست یابیم و حتی مکانی را که برای ما غیرمنتظره بود، یعنی دروازه شهر پارسه، کشف کنیم.»
کشف دروازه پارسه: شاهکاری از معماری و هنر
دروازه شکوهمند پارسه، یکی از مهم‌ترین کشفیات اخیر این تیم باستان‌شناسی، ابعادی در حدود ۳۰ در ۴۰ متر و ارتفاعی نزدیک به ۱۲ متر داشته است. چاوردی گفت: «این دروازه علاوه بر ابعاد بزرگ، با نمادهای رنگین و تزیینات چشم‌گیر مزین بوده و شباهت‌هایی با دروازه بابل، از جمله نقوش خدای مردوک و رنگ‌آمیزی مشابه، دارد.» او افزود که بازسازی پلان این دروازه با استفاده از داده‌های ۱۲ سال کاوش انجام شده و قرار است این بخش به یک سایت‌موزه تبدیل شود که به مجموعه‌های میراثی استخر، نقش رستم و شهر پارسه افزوده شود.
نشانه‌هایی از تمدن‌های پیش از داریوش در پارسه
چاوردی همچنین از کشف بقایای ساختمان‌هایی مربوط به دوره هخامنشی در محوطه‌های باستانی نزدیک تخت جمشید خبر داد. او توضیح داد: «در سه کیلومتری تختگاه تخت جمشید، به محوطه‌هایی دست یافتیم که نشانه‌هایی از معماری و سکونت در دوره‌های پیش از داریوش هخامنشی در آن دیده می‌شود.»
در این کاوش‌ها همچنین ۱۷۰ آجر لعاب‌دار با نوشته‌ها و حروف متنوع شناسایی شد. چاوردی اشاره کرد که این کشفیات اهمیت زیادی دارد، چرا که خط پارسی باستان توسط داریوش هخامنشی معرفی شد، اما وجود خطوط بابلی و ایلامی در این منطقه نشان می‌دهد که بخش‌هایی از شهر پارسه پیش از دوران داریوش ساخته شده است.
ادامه مطالعات و اهمیت حفاظت از تخت جمشید و پارسه
چاوردی بر لزوم حفاظت از حریم درجه یک تخت جمشید و محوطه‌های باستانی اطراف آن تاکید کرد و گفت: «این کاوش‌ها نشان می‌دهد که شهر پارسه بخش مهمی از تاریخ ایران باستان است و برای درک بهتر این میراث باید مطالعات بیشتری انجام شود.» او افزود: «همکاری‌های ما با دانشگاه بلونیا ادامه خواهد داشت و هدف اصلی ما بازسازی کامل پلان شهر پارسه و شناسایی سازه‌های شهری آن است.»
این کشفیات جدید، ابعاد تازه‌ای از شکوه و عظمت شهر پارسه و نقش آن در شکل‌گیری تخت جمشید را نمایان کرده و برنامه‌ریزی برای تبدیل این منطقه به یک مجموعه میراثی-گردشگری ادامه دارد.
دیدگاه تان را بنویسید